Serseri İle Güzel Kız

**Prof. Dr. Sinsi** · 09-02-2012

Serseri

Aramam hayatın cilvesini banane

Benim gönlüm seseri ise kimene

gezerim ben meyhane kumarhane

bilmessin sen serserilik ne şahane

serseri sewdimi kimse ayıramaz serseri aqladımı qimse susturamaz serseri kayboldumu kimse bulamaz Dinle güzeL kıs kimse kolay kolay serseri olmaz

Eyy güzel kız sil o gözündeki karanlık eseri

karsındaki serseri senin gibi bir allahsızın eseri

göğsüne war jilet yarsı cebinde yok şarap parası

BUNLARIN HEPSİ ALIN YAZISI

**Prof. Dr. Sinsi** · 09-02-2012

Aşk mıydı o, aşkımsı bir şey miydi
Neydi çekip kendine, beni bağlayan
Kanatan dudağımı, tenimi dağlayan
Elleri ta içimde o dev miydi

Etime bir alev değmişçesine
Nasıl da yakardı öptüğü zaman
Bir su gibi akıp gitti avuçlarımdan
Yorgunum şimdi bin yıl sevmişçesine

Hani o yalnız benim olan gül, kırmızı
Gözlerimin önünde açılan sonsuz bahçe
Hani, o var olmalarımız öpüştükçe
O delice sürdürmeler yaşantımızı

Hiç doymamak oysa, tene, kokuya, aşka
Sarıldıkça güçlenmek, bütünlenmek
Kudurmuş arzularla zamanı yenmek
Ve en kuytularda buluşmak korka korka

Kimi gün utanmak otlardan, çimenlerden
Kimi gece mıhlamak gölgemizi duvara
Varmak için o sevgiyle açılmış kollara
Apansız düşmek yükseklerden bir yerden

Oydu işte alıştığım, özlediğim şimdi de
Sevgice bir tutku, aşkımsı bir yakınlık
Avunmak

Kırık dökük anılarla artık
Kimbilir? o geceler yaşanmadı belki de

09-02-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Serseri İle Güzel Kız Serseri Aramam hayatın cilvesini banane Benim gönlüm seseri ise kimene gezerim ben meyhane kumarhane bilmessin sen serserilik ne şahane serseri sewdimi kimse ayıramaz serseri aqladımı qimse susturamaz serseri kayboldumu kimse bulamaz Dinle güzeL kıs kimse kolay kolay serseri olmaz Eyy güzel kız sil o gözündeki karanlık eseri karsındaki serseri senin gibi bir allahsızın eseri göğsüne war jilet yarsı cebinde yok şarap parası BUNLARIN HEPSİ ALIN YAZISI

09-02-2012	#2
Prof. Dr. Sinsi	Serseri İle Güzel Kız Aşk mıydı o, aşkımsı bir şey miydi Neydi çekip kendine, beni bağlayan Kanatan dudağımı, tenimi dağlayan Elleri ta içimde o dev miydi Etime bir alev değmişçesine Nasıl da yakardı öptüğü zaman Bir su gibi akıp gitti avuçlarımdan Yorgunum şimdi bin yıl sevmişçesine Hani o yalnız benim olan gül, kırmızı Gözlerimin önünde açılan sonsuz bahçe Hani, o var olmalarımız öpüştükçe O delice sürdürmeler yaşantımızı Hiç doymamak oysa, tene, kokuya, aşka Sarıldıkça güçlenmek, bütünlenmek Kudurmuş arzularla zamanı yenmek Ve en kuytularda buluşmak korka korka Kimi gün utanmak otlardan, çimenlerden Kimi gece mıhlamak gölgemizi duvara Varmak için o sevgiyle açılmış kollara Apansız düşmek yükseklerden bir yerden Oydu işte alıştığım, özlediğim şimdi de Sevgice bir tutku, aşkımsı bir yakınlık Avunmak Kırık dökük anılarla artık Kimbilir? o geceler yaşanmadı belki de