Hayat Üzerine Şiirler

**Prof. Dr. Sinsi** · 09-02-2012

Hayat İle İlgili Şiirler

Çok Güzel Hayat İle İlgili Şiirler Kısa

YalanDünya

Boşa üzülmüş ,boşa gülmüşüm

Hepsi hayalmiş,rüya görmüşüm

Boş yere sana değer vermişim

Yalan dünya;boşa aldattın beni

Aldandım sözüne,düştüm peşine

Malına ,mülküne,güzelliğine…

Uysaydım keşke hakkın sözüne

Yalan dünya; boşa aldattın beni

Ne ana kaldı,ne baba; nerede evlat?

Her şeyi aldın , ettin mi rahat?

Görmedim gerçeği bende kabahat

Yalan dünya; boşa aldattın beni

Verdiğin bu muydu, bu nasıl yatak?

Doldurdun gözümü taş ile toprak

İster ağla , ister gül halime bir bak

Yalan dünya; boşa aldattın beni

Bir Hayatın Anatomisi

Hayat dediğin oyun üç,bilemedin beş perde

Kural yoktur tınısı hep aynıdır her telde

Açılışı dünyaya gelmekle yaparsın

Sonra zamanı saati kendin göre kurarsın

Dünyaya gelerek başlattığın diriliş

Onbeşsene sonra olurmu sana bir serpiliş

Farkında değilsindir yaşıyorsundur en güzel günleri

Karşına çıkan ilk kızı sanarsınki bir huri

Heyelana kapılmış kaya misali geçer zaman

Birden yapaylnız kalırsın nedenini anlamadan

İşte ilk perde tam burda kapanır

Sınav denilen illetle ikinci perde aralanır

Hazırsan geçersin sınavı ilk seferde

Eğerki değilsen sayarsın olduğun yerde

Aşılmayacak engel yoktur atlatırın bunuda

Artık kendine güvenirsin sözlerin kalmaz havada

Sahneye bi çıkarsın karşında kocaman kitle

Kendince düşünürsün işte budur kapalı gişe

Tadını alamadan elvedda derin mutlu günlere

Çıkarsınsabah yeliyle uzun bir sefere

Şafak saymakla geçermi dörtyüzaltmış gün

Onbeş aydan daha yoksun kalır kısacık ömrün

Onbeş aydan sonra hiç bozmadan kafiyeyi

Kapatırsın uzun bir aradan sonra perdeyi

Herkes gibi kurmak istersin mutlu mesur bir yuva

Bu arada bir perde daha katılır kuyruğa

Artık benimde olsun dersin bir kaç çocuk

Derken anlarsınki kolay değilmiş yoksulluk

Dertler belini büksede bunlarıda atlatırsın

Hepsini bir bir katlayıp cebinde saklarsın

Bundan sonra kalmamıştır ben diye birisi

Sende anlarsın yalanmış aileden gerisi

Yıllar birbirii kovalarken dört nala

Yavrunda düşüverir uzun bir yola

Çok geçmeden alırsın kucağına bir iki torun

Onlar için herşeyi yaparsın dinlemezin hiçbir kanun

Artık birşey düşünmezsin dalmadan önce uykuya

Yüreğinde yer yoktur en ufak korkuya

Altmış beş senelik hapisten sonra hayat

Açıklar kararını artık;'hakkın beraat'

Yakan yapışır alaşağı eder ölüm ummadığın yerde

Tam burada anlarsın açılmıştır artık son perde

Önünden geçek üzeredir ayrılık treni

Bir telaş başlar duymadan son sireni

Şehadet getirerek çıkarsın dönüşü olmayan yola

Yoktur artık hiçbir durakta bir nefeslik mola

Ağır ağır uzaklaşırken kıpırdayamadan yerinden

El bile sallayamazsın buğulu pencerenden

Cenazende okunan senin içindir bu son beste

Kimse bulamaz artık seni herzamanki adreste

!

Sonsuza Kadar

Güz gülleri gibi ömür olmasa

Engelleri aşsak sonsuza kadar

Gök ekinler biçilerek solmasa

Baharlar yaşasak sonsuza kadar

Yürek yangınları acıtır teni

Ateş hâleleri henüz çok yeni

Derin acılara atmayın beni

Huzura kavuşsak sonsuza kadar

Gönül güzelliği olmalı her an

Yürek sesleriyle geçmeli zaman

Hoyrat bakışları istemem aman

Kemale ulaşsak sonsuza kadar

Gülistan içinde güller açmalı

Nefisten, şeytandan hemen kaçmalı

Hakikati bulup her dem uçmalı

Hikmeti konuşsak sonsuza kadar

Sureti cemali seyretmek güzel

Âşıklarla olmak arife özel

Bülbül gülü için şakıyor gazel

Cananla buluşsak sonsuza kadar

Ömür Dediğin

Debelenip dursun akıl ‘niçin’de,

Bir varmış bir yokmuş ömür dediğin

Gönül sanki zindan, zindan içinde,

Bağrımdaki okmuş ömür dediğin

Gel seyre dal bir ırmağın başında,

Çölün ortasında, dağın başında,

Bir gurbet ki gözlerinin yaşında,

Ne yaman firakmış ömür dediğin

Adım adım menziline yürüyen,

Gece-gündüz damla, damla eriyen,

Bahtımın yeline düşüp titreyen,

Bir sarı yaprakmış ömür dediğin

‘La rahate’

bitmez dertler, çileler

Şeytanda tuzaklar, ‘ben’de hileler,

Yüzümde gül olup açsın haleler,

Ahiri toprakmış ömür dediğin

Hayat Devam Ediyor

Hayat yaşamaksa bir lokma nasılsa gelir

Bir bak doğaya

Kelebek bile doyuyorsa eğer

Ezdim diye sevinme üzül bence

Ezildiğinde bile yemdir birilerine

Bilen bilir bilmeyen inler dercesine

Hayat devam ediyor

Ne çağlayanlar dayanamadı kurudu

Bir bak doğaya

Karıncalar bile doyuyorsa eğer

Basıp ezdiğine üzülme sevin bence

Ölüsünü bile diğerleri ambara taşır

Yaşam biri için biterken

Öteki için yeniden başlamaktadır

Hayat devam ediyor

Hani Harun’dan kalan mallar

Karşındakinde büyük mal var

Bitirmen mümkün değil

Yüklen ezdim diye sevin

Ye yiyebildiğin kadar

Öyle bir yürek ki bitiremezsin

Kendini geleceğine bırakmış zaten

Hayat devam ediyor

Neler çaldın dünyada görebildin mi?

Çantana bakma bulamazsın

Aldıklarını sende bırakacaksın

Bırakmasan bile alacaklar elinden

Ağlama o zaman

Bir bak doğaya hepsi geçiciydi de

İşte o zaman iş işten geçmiştir

Hayat devam ediyor

Bütün kalbimle her şeyi vereceğim

Dönülmez yolda bende yalnız gideceğim

Hissetmekse acıyı sende bileceksin

Doğduğumda yalnızdım ya

Ben o yalnızlığıma geri döndüm

Yürü artık sen git gidebiliyorsan

O anılarla maddiyatınla mutlu ol yeter

Geriye bir söz kalır

Hayat devam ediyor

Hayat Yolu

Zaman çizgisinde kaybolan yollar,

Yürümen içindir durmadan yürü

Sağından solundan uzanan eller,

Üstüne kirini sürmeden yürü

Dört yana dizilmiş kahpeler mertler,

Karşında sıralı çileler dertler

Arkandan kuyuyu kazar namertler,

Sırrını düşmana vermeden yürü

Hayal mi gerçek mi düşün bir kere

Nefsine hükmeden düşer mi yere?

Yüreğin mahkûmsa bitmez kedere,

Mutluluk düşleri kurmadan yürü

Sevdanı nadasa bırak yaşasın,

Hasreti bitirmez arttırır yasın

Deryada fırtına ortasındasın,

Dümeni meçhule kırmadan yürü

Haritan çizildi doğmadan önce,

Düzenin kuruldu inceden ince

Çıkmayan sokağa gafil girince,

Kadere hesabı sormadan yürü

Durağı bulunmaz ömür yolunun,

Zannetme hayatı bitti ölünün

Üstüne eğilen rahmet dalının,

Köküne baltayla vurmadan yürü

Sevdanın çamurlu bataklığında,

Ürkek bir ceylanın ataklığında,

Masum meleklerin yüz aklığında,

Ruhuna kirleri sarmadan yürü

Hakkın huzurunda çıktın sefere

Geçici mekânın adı yerküre

Er geç döneceksin geldiğin yere,

Günah kuyusuna girmeden yürü

Kimseye olmadan ne borç ne diyet,

Onurlu yaşamak ömre meziyet

Yunus’un yolundan gitmekse niyet,

Kötülük sırrına ermeden yürü

09-02-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Hayat Üzerine Şiirler Hayat İle İlgili Şiirler Çok Güzel Hayat İle İlgili Şiirler Kısa YalanDünya Boşa üzülmüş ,boşa gülmüşüm Hepsi hayalmiş,rüya görmüşüm Boş yere sana değer vermişim Yalan dünya;boşa aldattın beni Aldandım sözüne,düştüm peşine Malına ,mülküne,güzelliğine… Uysaydım keşke hakkın sözüne Yalan dünya; boşa aldattın beni Ne ana kaldı,ne baba; nerede evlat? Her şeyi aldın , ettin mi rahat? Görmedim gerçeği bende kabahat Yalan dünya; boşa aldattın beni Verdiğin bu muydu, bu nasıl yatak? Doldurdun gözümü taş ile toprak İster ağla , ister gül halime bir bak Yalan dünya; boşa aldattın beni Bir Hayatın Anatomisi Hayat dediğin oyun üç,bilemedin beş perde Kural yoktur tınısı hep aynıdır her telde Açılışı dünyaya gelmekle yaparsın Sonra zamanı saati kendin göre kurarsın Dünyaya gelerek başlattığın diriliş Onbeşsene sonra olurmu sana bir serpiliş Farkında değilsindir yaşıyorsundur en güzel günleri Karşına çıkan ilk kızı sanarsınki bir huri Heyelana kapılmış kaya misali geçer zaman Birden yapaylnız kalırsın nedenini anlamadan İşte ilk perde tam burda kapanır Sınav denilen illetle ikinci perde aralanır Hazırsan geçersin sınavı ilk seferde Eğerki değilsen sayarsın olduğun yerde Aşılmayacak engel yoktur atlatırın bunuda Artık kendine güvenirsin sözlerin kalmaz havada Sahneye bi çıkarsın karşında kocaman kitle Kendince düşünürsün işte budur kapalı gişe Tadını alamadan elvedda derin mutlu günlere Çıkarsınsabah yeliyle uzun bir sefere Şafak saymakla geçermi dörtyüzaltmış gün Onbeş aydan daha yoksun kalır kısacık ömrün Onbeş aydan sonra hiç bozmadan kafiyeyi Kapatırsın uzun bir aradan sonra perdeyi Herkes gibi kurmak istersin mutlu mesur bir yuva Bu arada bir perde daha katılır kuyruğa Artık benimde olsun dersin bir kaç çocuk Derken anlarsınki kolay değilmiş yoksulluk Dertler belini büksede bunlarıda atlatırsın Hepsini bir bir katlayıp cebinde saklarsın Bundan sonra kalmamıştır ben diye birisi Sende anlarsın yalanmış aileden gerisi Yıllar birbirii kovalarken dört nala Yavrunda düşüverir uzun bir yola Çok geçmeden alırsın kucağına bir iki torun Onlar için herşeyi yaparsın dinlemezin hiçbir kanun Artık birşey düşünmezsin dalmadan önce uykuya Yüreğinde yer yoktur en ufak korkuya Altmış beş senelik hapisten sonra hayat Açıklar kararını artık;'hakkın beraat' Yakan yapışır alaşağı eder ölüm ummadığın yerde Tam burada anlarsın açılmıştır artık son perde Önünden geçek üzeredir ayrılık treni Bir telaş başlar duymadan son sireni Şehadet getirerek çıkarsın dönüşü olmayan yola Yoktur artık hiçbir durakta bir nefeslik mola Ağır ağır uzaklaşırken kıpırdayamadan yerinden El bile sallayamazsın buğulu pencerenden Cenazende okunan senin içindir bu son beste Kimse bulamaz artık seni herzamanki adreste! Sonsuza Kadar Güz gülleri gibi ömür olmasa Engelleri aşsak sonsuza kadar Gök ekinler biçilerek solmasa Baharlar yaşasak sonsuza kadar Yürek yangınları acıtır teni Ateş hâleleri henüz çok yeni Derin acılara atmayın beni Huzura kavuşsak sonsuza kadar Gönül güzelliği olmalı her an Yürek sesleriyle geçmeli zaman Hoyrat bakışları istemem aman Kemale ulaşsak sonsuza kadar Gülistan içinde güller açmalı Nefisten, şeytandan hemen kaçmalı Hakikati bulup her dem uçmalı Hikmeti konuşsak sonsuza kadar Sureti cemali seyretmek güzel Âşıklarla olmak arife özel Bülbül gülü için şakıyor gazel Cananla buluşsak sonsuza kadar Ömür Dediğin Debelenip dursun akıl ‘niçin’de, Bir varmış bir yokmuş ömür dediğin Gönül sanki zindan, zindan içinde, Bağrımdaki okmuş ömür dediğin Gel seyre dal bir ırmağın başında, Çölün ortasında, dağın başında, Bir gurbet ki gözlerinin yaşında, Ne yaman firakmış ömür dediğin Adım adım menziline yürüyen, Gece-gündüz damla, damla eriyen, Bahtımın yeline düşüp titreyen, Bir sarı yaprakmış ömür dediğin ‘La rahate’bitmez dertler, çileler Şeytanda tuzaklar, ‘ben’de hileler, Yüzümde gül olup açsın haleler, Ahiri toprakmış ömür dediğin Hayat Devam Ediyor Hayat yaşamaksa bir lokma nasılsa gelir Bir bak doğaya Kelebek bile doyuyorsa eğer Ezdim diye sevinme üzül bence Ezildiğinde bile yemdir birilerine Bilen bilir bilmeyen inler dercesine Hayat devam ediyor Ne çağlayanlar dayanamadı kurudu Bir bak doğaya Karıncalar bile doyuyorsa eğer Basıp ezdiğine üzülme sevin bence Ölüsünü bile diğerleri ambara taşır Yaşam biri için biterken Öteki için yeniden başlamaktadır Hayat devam ediyor Hani Harun’dan kalan mallar Karşındakinde büyük mal var Bitirmen mümkün değil Yüklen ezdim diye sevin Ye yiyebildiğin kadar Öyle bir yürek ki bitiremezsin Kendini geleceğine bırakmış zaten Hayat devam ediyor Neler çaldın dünyada görebildin mi? Çantana bakma bulamazsın Aldıklarını sende bırakacaksın Bırakmasan bile alacaklar elinden Ağlama o zaman Bir bak doğaya hepsi geçiciydi de İşte o zaman iş işten geçmiştir Hayat devam ediyor Bütün kalbimle her şeyi vereceğim Dönülmez yolda bende yalnız gideceğim Hissetmekse acıyı sende bileceksin Doğduğumda yalnızdım ya Ben o yalnızlığıma geri döndüm Yürü artık sen git gidebiliyorsan O anılarla maddiyatınla mutlu ol yeter Geriye bir söz kalır Hayat devam ediyor Hayat Yolu Zaman çizgisinde kaybolan yollar, Yürümen içindir durmadan yürü Sağından solundan uzanan eller, Üstüne kirini sürmeden yürü Dört yana dizilmiş kahpeler mertler, Karşında sıralı çileler dertler Arkandan kuyuyu kazar namertler, Sırrını düşmana vermeden yürü Hayal mi gerçek mi düşün bir kere Nefsine hükmeden düşer mi yere? Yüreğin mahkûmsa bitmez kedere, Mutluluk düşleri kurmadan yürü Sevdanı nadasa bırak yaşasın, Hasreti bitirmez arttırır yasın Deryada fırtına ortasındasın, Dümeni meçhule kırmadan yürü Haritan çizildi doğmadan önce, Düzenin kuruldu inceden ince Çıkmayan sokağa gafil girince, Kadere hesabı sormadan yürü Durağı bulunmaz ömür yolunun, Zannetme hayatı bitti ölünün Üstüne eğilen rahmet dalının, Köküne baltayla vurmadan yürü Sevdanın çamurlu bataklığında, Ürkek bir ceylanın ataklığında, Masum meleklerin yüz aklığında, Ruhuna kirleri sarmadan yürü Hakkın huzurunda çıktın sefere Geçici mekânın adı yerküre Er geç döneceksin geldiğin yere, Günah kuyusuna girmeden yürü Kimseye olmadan ne borç ne diyet, Onurlu yaşamak ömre meziyet Yunus’un yolundan gitmekse niyet, Kötülük sırrına ermeden yürü