09-01-2012
|
#1
|
Prof. Dr. Sinsi
|
Ayrılık Mektubu
Ayrılık Mektupları
Ayrılık Mektubu
ayrılık yazıları
nefret mektupları
Ayrılık Mektupları
AYRILIK
Bir tanem;
Ayrılık da bir parçası mıdır aşkın? O zaman bedenler ayrılırken, bu emre asi kalbin haykırışları niye? Ayrılık sonu mudur aşkın? O zaman sonsa, daha çok bağlanmanın anlamı ne? Ayrılık mıdır aramıza giren? O zaman isyan etmenin anlamı ne? İmkansız olandır bitmeyen aşk! O zaman bu ayrılığı kabullenememenin sebebi ne?
Evet ayrılıyoruz, ama şunu bir de kalbim anlasa Bedenim senden uzaklaştıkça, kalbim sana daha çok bağlanmasa Sevgimin bitmesi gerekirken, o bir devin haykırışı gibi çoğalıp yankılanmasa olmaz mı birtanem?
İlk anımızı hatırlıyorum Sevgini kazanabilmek için elimden geleni yapmıştım Seni ilk gördüğümde bir bebek kadar mutlu ve huzurluydum Oturduğumuz masada karşı tarafta sen, bu tarafta sevginin şaşkınlığı ile tir tir titreyen o küçük çocuk bendim Seni lik öptüğümde duyduğum utanç kutsallaştırmıştı her öpücüğümüzü Tenine dokunmak bile beni öldürmeye yetecek kadar heyecan vericiydi o gün Gülücükler eksik olmuyordu yüzümden Dünya yok olmuştu saki, sadece sen vardın Sen her yerde  Şimdi benden uzaktasın Aşk görevini yaptı ve zaman doldu birtanem Ne çabuk geçti o iki senelik saniyeler Değil tenine dokunmak, hayaline ulaşamıyorum artık Çırpındıkca batıyorum adeta Hayata küstüm çünkü beni senden, seni benden çaldı Kalpsiz bir bedenle, amaçsız, çırılçıplak ortada bıraktı beni hayat
Ayrılan sevda yolunu takip ederken, gül bahçelerinin kokuları, kelebeklerin rehberliği eşliğinde sonsuz sevgiyi bulma yolunda, mutlu bir şekilde yürümeni dilemeyi çok isterdim 
Ayrılık Mektubu
Merhaba, yine ben Hani artık nefret ettiğin o kişi Sana verdiği değerden daha fazla kötülük eden kişi Hatırlamışsındır umarım Uzun zaman oldu belki de görüşmeyeli ve yine hissettiriyorsun kendini derin yazılarda Gölge olmuş artık her şey ve sen nefretini daha da vurguluyorsun gün karardıkça Kim bilir belki tekrar gündüzü, gökyüzünün mavisini görürüm Ama sen değmezsin ki bu ufuklara Sensizlikte güzel olur buralarda, verdiklerimizi kaybettiğimiz zaman gördük zaten kim olduğumuzu Ben ; kötü adam Sevmeyi bilemeyen adam Sen ise kaybeden
Bu mektubu aldığında sakın aklına getirme hatıraları veya beni Sadece gazete kupüründen kesilmiş bir yazı gibi düz ve soluksuz oku Değmez soluklanıp, heyecanlanmak bu saatte Artık gece oldu Kimse görmez derler geceleri, yalan, sakın inanma Daha çıplaktır geceleri aslında, daha soğuktur Üşür geceleri, senin çıplak olduğun zamanlar gibi Ama sen gecelere de değmezsin Geceler yalnızdır, hüzünlü bakışlar içerisinde kayar ay, utanır, kızarır rengi Eğer başını yavaşça, kaybolur uzak diyarlara Sonra değişiktir yarasaların sesleri Bazılarını korkutur gündüzden kalma, bazıları ise içsel bir çığlık der onlara İnsanlar yavaş yavaş azalır geceler ilerledikçe Hayalden uzaktır bunlar Ve doğa ispat eder tek hakim olduğunu gecenin en görülmez saatlerinde Artık sadece, o ve ben varım Yaşadıklarım benim hissettiklerim Keşke sen de görebilsen bunları ama dediğim gibi sen değmezsin gecelere  GECELER SOĞUK  
İstediğin budur umarım, güzel prenses Bak artık sana emirler de yağdırmıyorum sevgi üstüne, aşk üstüne Senin tabirinle canını da sıkmıyorum Artık bir kuş gibi özgürsün Aman fazla yukarılara uçma, tehlikelidir Göreceklerin korkutabilir seni, saf olan yok oralarda Yükseldikçe belirsizleşir her şey, senin benim yanımdan yükselip gitmen gibi olur sonra Dikkat et bunlara Bir köşe yazarının tavsiyesi dersin, eğer soran olursa Ucuz gazetelerden birinde okudum dersin Artık uçma vaktidir senin için, tabii uçabilirsen  
Umarım kızmamışsındır bana Sadece içimi dökmek istedim şu kağıt parçasına Kendimi kaybettiğim her saniye seni düşünmek yordu beni belki de İsteksizce geçtim insanların karşısına, hep seni aradım onların aynasında Her an sana yansımak istedim, sana doğmak istedim Ama hep bir engel koydun sen, senden bir parça Artık kocaman bir duvar oldu bunlar, aşılması inadımı kırarcasına Ne yazık ki artık hiç bir eylemim yok orayı aşmak gibi Sadece bakıyorum oraya, üzülmek pişmanlık getirmiyor artık bana Ve ben eylemimi yine devam ettiriyorum hep senden kaçarcasına  
Belki de hiç okumayacaksın bu mektubu Ben yine de söyleyeyim Bu bir ayrılık mektubudur güzelim Anlamazsın diye söylemedim sakın alınma, sadece sonunu okursun belki diye Nasıl olsa üzülmüyorsundur, kapıyı çekip gittiğin günkü gibi Nasıl olsa düşünmüyorsundur, yaşadığımız her anın boş olduğunu söylediğin gibi Ve bende sana diyorum ki nasıl olsa vicdan var, en büyük yargıç gibi
|
|
|