Ateş (Ateş)

Ateş

Birgün Muhiddin-i Arabi hazretleri oturmuş yarenleriyle sohbet ediyordu Sohbet iyice koyulaştı ve evliyanın kerameti - enbiyanın mucizatı meselelerine geldi Mecliste bir de mütefekkirlik taslayan feylesof vardı Bu felsefeci kerameti ve mucizeyi inkar ediyordu Hatta bir ara:

— Avamdan olan insanlar Hazreti İbrahimi ateşin yakmadığına inanırlar Bu olamaz Çünkü ateşte yakma hassası vardır; mutlaka yakar Halbuki İbrahim Aleyhisselamm hadisesini tevil etmek lazım O kadar ateş yanar da bir insanı yakmaz mı? Bu şu demektir; İbrahim Aleyhisselam Allahın inayetiyle Nemruda galip geldi ve Nemrudun gazabından kurtuldu, demektir Kurandaki ayetleri böylece tevil etmek lazımdır, dedi

Şeyh-ul Ekber Muhiddin-i Arabi Hazretleri feylosofun konuşmalarını dinledikten sonra şöyle söyledi:

— Siz ateşin yakmayacağını kabul etmiyorsunuz Bizim maksadımız keramet göstermek değil ama, sizin bu husustaki inkarınızı kaldırmak isterseniz ben Hak Teâlâ ın Kuran-ı Kerimde «Biz İbrahime ateşin yakmamasını emrettik ve O a selam ettik» buyurmasının tevil götürmez doğruluğunu isbat edeyim, dedi ve içi ateş koruyla dolu mangalı tuttuğu gibi feylasofun eteğine boşalttı Feylasof korkusundan sap - sarı kesilmişti Muhiddin Arabi Hazretleri ise dileriyle feylasofun kucağındaki ateşi karıştırıyor ateşin bir feylâsofu bile Allahın izniyle yakmadığını isbat ediyordu Bir müddet sonra ateşi tekrar mangala boşalttı ve feylasofa:

— Elini ateşe yaklaştır, dedi

Feylasof elini ateşe yaklaştırdı ki, ateş eskisi gibi yakıcılığını muhafaza ediyor

Şeyh-ül Ekber feylasof a şöyle dedi:

— Ateşin yakıp yakmaması Allahın emriyledir Allah (CC) dilerse ateş yakar dilerse yakmaz

Bu hadise karşısında itiraz edecek bir mahal bulamayan feylâzöf hakikati kabul edip iman tazeleyerek müslüman oldu