Anneler günün kutlu olsunn

Seni ilk buğday tenin yumucuk gözlerin ve gülen yüzünle tanıdımParçalanmış çocukluğumun en güzel ve en özel karesi idi bu görüntüKoştun kollarını açarak sıkıca sarmaladın beniNerden bilirdim sıcaklığını son hissedişim olduğunu

Okula başlamıştım hani çoraplarıma geçirdiğimiz lastikler bacaklarımı sıkıyorduSen her sabah alaca karanlıkta beni sırtına alıp okul yolunu benimle beraber giderdin ne zaman okula yaklaşsak sırtından özenle beni indirir son dem takardın çoraplarıma lastikleriYanağıma kocaman bir öpücük kondururdunOkul çıkışı yine aynı yerde beklerdin beni o gülen yüzünle ,ve ilk iş çorap lastiklerimi çıkarmak olurduLastiklerin sıkmış olduğu bacaklarımı ve lastik izlerini ovalardınilk önceCanımı acıtmadan Nereden bilirdim son dokunuşların olduğunu

Sınıfta;Bu gün anneler günü dedi öğretmenimiz



Annelerinize hediye aldınız mı? Ben susup kalmıştım çocuk aklım ermemişti anneler gününe henüz öğrenmemiştim böyle bir adetiO gün eve gelişim bir başka olduZaten gündüzden başlamıştım ağlamaya ben ne hediye vericem anneme ben "diyeKapanmaya yakın gözlerim şişmişti Sen bile susturamamıştın beniTa ki sandıkta duran elbiselik kadifeyi paketledinr getirdin bana Sana hediye edeyim diyeSilmiştin göz yaşlarımı incicik narin elinle çocukluk aklı işte hemen de kanmıştım ve o hediyeyi sanki sen hiç görmemişsin gibi sana hediye etmiştim Sen se bana sımsıkı sarılıp saçlarımı okşamıştın kokumu içine çekmiştinBende senin yaptıklarını yaptım,seni taklit ettim ve sıkıca sana sarılıp kokunu içime çektimNereden bilirdim ki bu kokuyu ,anne kokusunu son kez içime çektiğimi bir nefes olan kokunu ömür boyu saklayacağımı


Yine şanslıydım az da olsa senle bunları paylaşmıştımBırakıp gitmiştin bizi,hadi ben neysede benden küçük kardeşlerimi Onlara nasıl kıydınNasıl kıydın bir aylık yavrunaBİzden üstün tuttuğun bir dedğini iki etmediğin biricik oğlunu kimlere emanet ettin sarı kızlarım ,papatyalarım deyip saçlarını taradığın saçının bir telini bile incitmeye kıyamadığın yavrularını kime güvendin gittin ,yumdun yumucuk gözlerini


Henüz hazır değildim anne olmaya daha yaşım yediBeni hayata hazırlamamıştın senin kıyamadığın gözünün nuruydumAma hayat bize kıydıÇabuk öğretti kadınlığı anne olmayıDaha düne kadar evcilik oynarken nereden bilecektim kardeşlerimin bebeklerim olacağını Naylon bebek yerine 1 aylık kardeşimin bezini değiştireceğimi yalancıktan yerine sahici mama pişireceğimiBebeklerime elbise yerine kardeşlerimin sökük elbiselerini dikeceğimi ilk ve son anneler gününü kutladığımı ;neirden bilirdim

Emanetlerini elimden geldiği kadar korudum kolladım büyüttümAma sanırım sen tez farkettin gittikten sonra bu yükün benim minicik omuzlarıma ağır geldiğini yada kimbilir belkide içimizde en çok onu sevdinKıyamadın ardından bırakmaya aldın onu da yanına Biz geride kalan kardeşler daha bir sarıldık birbirimize sımsıkı kenetlendik Kol verip kanat olduk birbirimize Her birimiz anında büyüdük Senin bebeklerin birer yetişkin oldu Anne-baba olduÜstelik yavrularıda olduAnneler gününü kutlar oldukama hep bir yanımız eksik oldu Gözyaşlarımız sevinçten değil!! seninle kutlayamadığımız anneler gününün üzüntüsünden



AnnemSenin yerine beni koydular, beni aradılar ,beni sordular sevinemedimMutlu olamadımBelkide seni kıskandımBenim anneler günün kutlu olsun canım anneciğim deyip sarılamadığım sen yoktun


Erişemediğin yaşlardan geçtim

Tatmadığın mutluluklardan içtimm
Ama olmadı be annem;tadım eksik
Mutluluğum hep yarım kaldı be güzel annemm


Azro3 e sevgilerle



:43:43