İnanılmaz ama gerçekk!!!

Tembel tembel oturup bekleyen karamsarlara özel…


Avuçları terliyorduElini kurutmak için bir havluya ihtiyacı vardıBir bardak buzlu su susuzluğunu giderdi ama duygularının yoğunluğunu gideremediÜzerinde oturduğu çim saha Milli Gençlik Olimpiyat’ında gördüğü rekabet kadar sıcaktıÇıta 51 metreye kurulmuştu Bu,onun şimdiyi kadarki derecesinden 1 cm daha yüksekti

Michael Stone sırıkla yüksek atlama mesleğinin en zorlu günündeydiSon karşılaşma biteli 1 saat olmasına rağmen tribünlerde hala 20000 kişi vardıSırıkla yüksek atlama rekabetin en kızıştığı alandıJimnastikçi inceliğiyle vücut geliştirici gücünün birleşmesini gerektiren bir sporduBir de uçma vardı elbette;iki katlı bir binanın yüksekliğinde havalanma ,böyle bir olayı izleyen herkes için yalnızca bir düş olabilirdiBu, şu anda Michael Stone’un yalnızca gerçeği hayali değil ;aynı zamanda başlıca isteğiydi

Michael hatırlayabildiği kadarıyla uçmayı hep istemiştiKüçükken annesi ona uçmakla ilgili sayısız hikaye okumuştu Bu hikayelerde dünya hep kuş bakışı tasvir edilirdiAnnesinin heyecanı ve ayrıntı tutkusu Michael’in düşlerinin çok renkli ve göz alıcı güzellikte olmasını sağlamıştı

Mechael’in hep gördüğü bir rüya vardıKırda bir yolda koşuyorduAyaklarının altındaki toprak ve taş parçalarının hissedebiliyorduSapsarı buğday tarlalarının içinde koşarken demiryolunda lokomotiflerden daha hızlı gider onları geçerdiDerin bir soluk aldığı anda ayakları yerden kesilmeye başlarve bir kartal gibi havalarda süzülürdüUçtuğu yerler hep annesinin hikayelerde anlattığı yerlerdiAyrıntılara çok dikkat ederdiAnnesinin sevgi dolu özgür ruhunu hissederdi


Öte yandan babası bir hayalperest değildiBert Stone sert bir gerçekçiydiÇok çalışmaya ve emeğe inanırdıParolası şuydu;Bir şeyi istiyorsan onun için çalışmalısın…Michael 14 yaaaaaaşından bu yana bunu yaptı Çok dikkatli ve disiplinli bir ağırlık kaldırma programına başladıZaman zaman da koşuyordu Michael’in azmi ,kararlılığı ve disiplin i her çalıştırıcının hayalinde olan türdendiMükemmellik onun için hem bir takıntı hemde birtutkuydu


Michael bugünkü atlayışının hepsi çok çalışmasının ödülleri gibi görünüyordu51 mtlik çıtayı aşıp aşamayacağı konusunda endişelimiydi bilmiyoruzŞişirilmiş yastığa düştükten sonra ayağa kalktıKalabalığın önünde bir sonraki uçuşu için hazırlanmaya başladıŞimdiye kadar en iyi derecesinin 1 cmaştığının ve Milli Gençlik Olimpiyatının finale kalan iki sporcudan biri olduğunun farkında değildi


Michael 52 ve 53 metreleri geçince de bir duygu belirtisi göstermediAklında yalnızca devamlı hazırlık ve kararlılık vardıSırtüstü yatmış ,kalabalığın bağırışlarını dinlerken diğer atlayıcının son atlayışında başarısız olduğunu bilmiyorduŞimdi sıra onun son atlayışına gelmiştiDiğer atlayıcının başarısız atlayışlarının sayısı kendisininkinden azdı,dolayısıyla kazanmak için bu atlayışı yapmak zorunda olduğunu biliyorduHarekete geçti ve her zamanki gibi üç parmak ucu üç marine tarzı zıplayışını yaptıSırığını eline aldı17 yıllık hayatının en zorlu olayına giden yolun önünde durdu Koşu yolu bu sefer onda farklı duygular uyandırdıKısa bir an korku duyduSonra birden olanları fark ettiÇıta en iyi derecesinden 2 cmdaha yukarıdaydıBu milli rekorun yalnızca 1 cm altındaydı…

An ın yoğunluğunu zihni endişeyle doldurduGerginliği bedeninden atmaya çalıştıİşe yaramıyorduDaha da gerildiğini hissettiAnnesini hatırladıOnu gergin, endişeli ya da korkmuş gördüğü her sefer derin soluk alıp vermesini söylerdiO da annesinin söylediğini yaptıBacaklarında ki gerginliği attı,zihninde çıtayı kendi yüksekliğine getirdiKollarını ve bedeninin üst kısmını esnettiSırtından soğuk bir damla ter aktığını hissetti Koşu yolunda hız almaya başladığı anda çok farklı ama aynı zamanda da tanıdık bir şey hissettiAltındaki yüzey rüyasında gördüğü kır yoluna benziyorduDerin bir soluk aldı ve uçmaya başladıŞimdi çocukluk düşlerindeki gibi uçuyorduBu gerçekti…

Tribündeki bağırışlarla ya da kendi düşüşünden çıkan sesle dünya ya geri döndüYerde sırtüstü yatmış güneşin sıcaklığını yüzünde hissederken yalnızca annesinin yüzündeki gülümsemeyi hayal ediyorduBabasının da gülümsediğini hatta kahkaha attığını biliyorduHeyecanlandığında hep böyle gülerdiBilmediği şeyse babasının annesine sarılmış ağlıyor olduğuydu ve hayat arkadaşı onu hiç böyle ağlarken görmemiştiBayan Stone ‘de hayatında ilk defa böyle övünç gözyaşları döktüğünün farkındaydı

Michael ‘in çevresi ona sarılan ve hayatının en büyük başarısından dolayı onu kutlayan insanlarla çevrilmiştiAynı gün Milli ve Milletler arası Gençlik Olimpiyatı’ının sırıkla yüksek atlama rekorunu kırdıBasından gördüğü ilgi ,burs imkanları,aldığı samimi kutlamalar sayesinde Michael’in hayatı eskisi gibi olmayacaktıBunun sebebi yalnız Milli Gençlik Olimpiyatı’nı kazanmış ,dünya rekoru kırmış olması değildiŞahsi rekoru 3 cmaşmış olması da değildi





Bunun sebebi Michael’in KöR olmasıydı…









DostÇa KalıN:56:58


alıntı