Biz de Özür Diliyoruz!

Biz kim miyiz? Durun, acele etmeyin, okuyunca anlayacaksınız “Özür dilemek” kadar, “sabretmek” de güzel bir erdemdir, hatta “konuşanı sonuna kadar dinlemek” de… Biz bugüne kadar sizin gibi “aydın” markalı karanlıkları çok dinledik, hem de sizin o neye ve kime hizmet ettiğini çok iyi bildiğimiz konuşmalarınızı… Her ne hikmetse, bizim asla çağrılmadığımız sempozyumlarda, panellerde, televizyon programlarında hep siz konuştunuz Biz bugüne kadar altlarında aynı imzaların olduğu yazılarınızı çok okuduk; hem de yüreğimiz acıyarak, içimiz sızlayarak…

Biz de özür diliyoruz

Bir zamanlar iki kutupla egemenliğini ilan eden bu düzenin, “üçüncü dünya” diye adlandırıp dışladığı, küçümsediği ve her an sömürdüğü bir ülkenin çocuklarıyız Aynı zamanda, şimdilerin süper gücü ABD’nin Irak sınırıyla “dost müttefik” komşusuyuz Komşu komşunun külüne muhtaçsa; yanan biziz, Mustafa Kemal gibi emperyalizme meydan okuyan bir “savaş suçlusu”nun yeniden var ettiği bu ulusun çocukları olarak bizim külümüzden mutlu olan onlar… Emperyalizmle var olmaları için bu komşunun külüne işte bu yüzden muhtaçlar…
“Targıt”lar, “Sülo”lar, “Reco”lar… İtler ürürken, bu kervan da hep yürüdü
Başta Kıbrıs olmak üzere Ulusal Dava’larımızın arkasında adam gibi duracak birini biz eğer ulus olarak getiremediysek;
eğitim, kültür, sağlık ve ekonomi alanlarında bir ulusal politika geliştirip, gelen-giden iktidarlara rağmen bu politikanın değişmezliğini savunamadıysak;
Mustafa Kemal’in emanetine ihanet üstüne ihanet eden, siyasetçisiyle, aydın(!)ıyla, sanatçı(!)sıyla, mühendisiyle, doktoruyla bir nesil yetiştirip bugün en önemli mevkilere bunları getirdiysek;
Cumhuriyetin ilk yıllarındaki coşkuyu ve o onurlu duruşu bozmalarına izin verip, bugün açlık sınırında boynumuz eğik dolaşıyorsak; biz önce Atamızdan özür dileriz

Şimdi de…

Hiçbir alt-üst tartışmasını içinde kimlik sorunu etmeden ve hiçbir kötü niyetli ırkçı bir yaklaşıma girmeden, kendine gururla ve mutlulukla “Türk” diyen bu ülkenin çocuklarını “Hepimiz Hrant’ız”, “Hepimiz Ermeniyiz” diye bağırtanlar, ar damarları çatlamış bir şekilde kudurmuşçasına saldırmaya başladılar yine Aynı insanlar değil miydi, o cenaze töreninde saf bir şekilde safları oluşturmuş bu ulusun çocuklarına Türk bayrağını açtırmayan? Hani Türk bayrağı altında hepimiz kardeştik, hani Hrant Türkiye sevdalısıydı?
Şimdi aynı aydıncıklar, yine bu ulusun duygusal yapısından yararlanarak, “özür dileyelim” kampanyası başlattılar
Evet, biz de özür diliyoruz o zaman
Lobi faaliyetleri kapsamında tüm dünyada bu yalanı bir güzel anlatan, kendi ulusal davalarının arkasında kale gibi duran, işgalci zihniyetlerinden kesinlikle ödün vermeyen ve her fırsatta ülkemiz aleyhine davalar açıp, ülke parlamentolarından yasalar çıkartan bu Ermenilerden biz de özür diliyoruz
Karşılarına tezlerini çürüten belgeleriyle çıkan bilimadamlarımızı sahiplenmeyen, tam tersine 90 dakikalık maç boyunca davasını satmaktan zevklenip bu zevkten dört köşe olan adam(!)larımız var, doğru…
Diplomatından bürokratına, müsteşarından iktidarına, yıllardır kim gelirse gelsin Mustafa Kemal’in Cumhuriyet devrimine karşı savaş açan diğer adamcıkların da, Azerbaycanlı kardeşlerimin yıllarca işgal altında zulüm görmelerine karşı çıkmak ve daha 1992’de Hocalı’da katledilen soydaşlarımın haklarını savunmak yerine, Ermenistan’a yaranmaya çalışmalarına (aydın mıyım, sanatçı mıyım, bilmiyorum ama) ben bir Türk ASKERİ olarak karşı çıkıyorum, evet
Ama durun, acele etmeyin Neden özür dilediğimi soracaksınız bir de…
Bütün bu “Ermeni Soykırımı” yalanını tüm dünyaya allayıp pullayıp inandırmaya çalışırken siz, bir yandan da Ermenistan’ın gözünü bir an olsun üzerinden ayırmadığı Türk illerinin de peşindeymişsiniz hâlâ…
Mustafa Kemal’in yürekli çocukları olarak, çevreye ve içimizdeki hainlere verdiğimiz rahatsızlıktan ötürü özür dileriz!