O Elindeki Herseyi Verdi; Ben ise Elimdekinin bir Kismini

HzAli’nin agabeyi Cafer b Ebu Talib’in oglu Abdullah, sicak bir gunde, bir kabilenin hurmaligina inmisti
Abdullah burada dinlenirken, hurmalikta calisan koleye, yemek vakti uc parca ekmek geldigini gordu Adam ekmeklerden birini agzina goturmek uzereydi ki,
birden onunde acligi her halinden belli bir kopek belirdi Kole elindeki ekmegi kopegin onune atti Kopek ekmegi derhal yediKole ekmegin ikinci parcasini da atti Kopek bunu da bir kerede sildi supurdu Kole bunun uzerine ucuncu parcayi da kopege verdi Kalkip, yeniden isine donmek uzereydi ki, olup biteni uzaktan seyreden Abdullah, yaklasip
sordu:
“Ey kole, bugunku yiyecegin ne kadardi?”
Kole sikilarak cevap verdi:
“Iste bu uc parca ekmek”
“O halde neden kendine hic ayirmadin?”
“Baktim ki, hayvan cok ac O halde birakmak istemedim”
“Peki sen ne yiyeceksin simdi?”
“Oruc tutacagim”
Bunun uzerine, Abdullah b Cafer, koleden sahibini, evinin nerede oldugunu sordu Sonra da gidip adamdan bu hurmaligi icindeki koleyle birlikte satin aldi
Sonra dondu, koleye bu tarlayi ve onu sahibinden satin aldigini soyledi ve ekledi:
“Seni azad ediyorum Bu hurmaligi da sana hediye ediyorum”
Comertligiyle meshur Abdullah b Cafer, kendisinden daha comert birini taniyip tanimadigi soruldugunda, bu olayi anlatir ve:
“Ama o kopege topu topu uc parca ekmek vermis; sense ona koskoca bir hurmaligi ve hurriyetini vermissin” dediklerinde, su karsiligi verirdi:
“Ama o elindeki herseyi verdi; ben ise elimdekinin bir kismini…”
Allah bizleri onlarin yolundan eylesin
AMIN!

keske o muthis insanlar bu zaman da yasasalardi insanlik ogrenseydik