Kötü Söz - Lanet..

Kötü Söz-Lanet Evliyânın önde gelenlerinden Ebü´l-Fadl Ahmedî (rahmetullahi teâlâ aleyh) hazretleri, mahluklara kötü söz sarfetmekten sakındırırdı Bu hu­susta; Allahü teâlânın yarattıklarından hiç kimseye sövmeyin Şâyet kötü söz sarfederseniz bir bakıma kendinizi üstün tutmuş olursunuz Sonra da sonunuzun ne olacağını bilemezsiniz buyurdu?

Tâbiîn devrinde Kûfede yetişen büyük âlim ve velîlerden Rebî bin Haysem (rahmetullahi teâlâ aleyh) kimseyle münakaşa etmez, kimseye kötü söylemezdi Bir gün kendisine biri kötü sözler söyleyince, ona; Söylediklerini Allahü teâlâ duyuyor Şâyet ben, Cennet ile aramdaki güçlükleri aşıp Cennete girersem, senin sözlerinin bana zararı yoktur Sırat köprüsünden geçemezsem, anlarım ki; söylediklerinden de kötü bir insanım buyurdu

Tâbiînin büyüklerinden, meşhûr bir âlim ve velî Şa´bî (rahmetullahi teâlâ aleyh) hazretlerine birisi kötü sözler söyledi Bunun üzerine; "Hak­kımdaki bu sözlerin doğru ise, Allahü teâlâ beni affetsin Doğru değil de, yalan söylüyorsan, Allahü teâlâ seni affetsin" dedi

Tâbiînin büyüklerinden, ilim ve hikmet sâhibi bir velî Yûnus bin Ubeyd (rahmetullahi teâlâ aleyh) sohbetlerinde buyurdular ki: Uygun­suz bir sözü terk etmek, nefse bir gün oruç tutmaktan daha ağır gelir Ben, çok sıcak bir günde, insanları çekiştirmemeyi, insanlar hakkında uygunsuz sözler söylememeyi, o gün oruç tutmak ile mukâyese ettim O sıcak havada oruç tutmanın dili tutmaktan daha kolay geldiğini gördüm

iki şey var ki, bunlar bir kimsede tamam olursa, o kimsenin diğer bütün hâlleri bu iki hâli sâyesinde tamam olur Birincisi, namazı vaktinde kılacak İkincisi, dilini kötü ve yersiz sözlerden koruyacak Bir kimse dilini yersiz sözlerden koruyabilirse, Allahü teâlâ ona mutlaka diğer amellerini düzeltmesini ihsân eder

Bir defâsında halîfe En-Nâsır tebdîl-i kıyâfet yaparak yoksul bir kimse kılığında Abdülmugîs bin Züheyr (rahmetullahi teâlâ aleyh) hazretleri­nin ziyâretine gitti Abdülmugîs hazretleri halîfeyi o kıyâfette tanıdıysa da belli etmedi Halîfe; "Yezîd´e lânet etmenin câiz olup olmadığını öğren­mek istiyorum" dedi Abdülmugîs hazretleri; "Ben şahsen lânet edilme­sine karşıyım Çünkü bu meseleye câiz diye fetvâ verecek olursak, in­sanlar şimdiki halîfeyi de lânetleme cesâretini bulurlar" cevâbını verdi Halîfe; "Niçin?" diye sordu Abdülmugîs hazretleri; "Çünkü halîfe, hoş olmayan bir takım işleri yapmaktadır" diyerek halîfenin hatâlarını îmâ etti Bundan gâyesi, halîfeyi bu kötü ve çirkin işlerinden vaz geçirmekti Halîfe bu sözleri duyunca yaptıklarına pişman oldu

Evliyânın büyüklerinden Fudayl bin İyâd (rahmetullahi teâlâ aleyh) lânet etmekten sakındırırdı "Her kim bir binek ve yük hayvanına, lânet olsun, derse, o hayvan (hâl diliyle) der ki: Âmin, lâkin yüce Allah´a han­gimiz daha fazla âsi ise, lânet onun üzerine olsun!" der buyurdu

Yine buyurdu ki: "Kim, din kardeşi için diliyle sevgi ve hulûs gösterir de içinden ona düşmanlık ve kin beslerse, Allah ona lânet eder, dilsiz yapar ve kalp gözünü köreltir"

TESEKKURLER BİLGİ İÇİN