Nene Hatun

Nene HatunTarihimize "93 Harbi" adıyla geçen Türk-Rus savaşında Erzurum'un Aziziye Tabyası'nda gösterdiği kahramanlıkla adını tarihe kazandıran Türk kadını 1857 yılında Erzurum'da doğdu Tam doksan sekiz yıl orada yaşadı Bir kahramanlık sembolü olarak tanındı ve anıldı Ömrünün son demlerini "Üçüncü Ordu'nun Annesi" olarak geçirdi 1955 yılında "Yılın Annesi" seçildikten sonra 22 Mayıs 1255 günü Erzurum'da zatürreden vefat etti

Türk-Rus Harbi'nin kanlı ve karanlık günleriydi 1877 yılı Kasım ayının 7'sini 8'ine bağlayan gece, civarda bulunan iki Ermeni köyünden gizlice harekete geçen kalabalık bir çete, sinsi sinsi yaklaşıp Erzurum'un meşhur Aziziye Tabyası'na girmeyi başarmıştı Tabyayı savunan bir avuç Türk askeri derin uykuda idi Yataklarında bastırıldılar ve uykuda kılıçtan geçirildiler Arkadan gelen Rus kuvvetleri de hiç bir direnme görmeksizin Aziziye Tabyası'na yerleştiler

Bu kahpe baskından yaralı olarak kurtulan bir asker koşa koşa Erzurum'a varıp kara haberi yetiştirdi Minarelerden sabah ezanı yerine "Moskof Aziziye'ye girdi!" sesleri yükselmeye başladı Bir anda bütün Erzurum duymuştu bu kara haberi Ve bir anda bütün Erzurum şahlanıvermişti Tüfeği olan tüfeğini kaptı, olmayan eline ne geçirdi ise tırpan, kazma, kürek, sopayı alıp sokaklara döküldü Erkekli kadınlı bütün Erzurum halkı Aziziye'ye doğru koşmaya başladı

Şehrin kenar bir mahallesindeki mütevazi bir evde oturan taze bir gelin vardı Bir gün evvel ağabeyi Hasan cepheden ağır yaralı olarak eve getirilmiş ve bir kaç saat önce bu taze gelinin kolları arasında ruhunu teslim etmişti Kocası cephede idi Minarelerden yükselen "Moskof Aziziye'ye girdi" seslerine, seferber olup koşanların uğultuları karışıyordu Taze gelin, bu kara haberi duymuş gibi hemen ağlamaya başlayan üç aylık bebeğini emzirip uyuttu Usulca onu beşiğine bıraktı ve heyecan dolu bir sesle:
- Seni bana Allah verdi, ben de seni Allah'a emanet ediyorum yavrum, diye mırıldandı
Sonra şehit kardeşinin döşeğine seğirtti Ölüyü alnından öptü:
- Seni öldüreni öldüreceğim ben de, dedi, kin dolu bir sesle

Ve masanın üzerinden satırı kapmasıyla kapıdan dışarı fırlaması bir oldu O da çılgınca Aziziye'ye doğru koşmakta olan kadınlı erkekli, taşlı sopalı kalabalığın arasına karıştı
Bütün Erzurum, o dadaşlar diyarı şahlanmştı Erzurum halkı bir sel gibi akıyordu canından aziz saydığı Aziziye Tabyası'na doğru

Aziziye'ye yerleşmiş olan Moskof, tabyaya yaklaşmakta olanlara karşı yaylım ateşine geçince bir hayli Erzurumlu kırıldı Onların kırılışını görmek, ayakta kalabileni büsbütün şahlandırmış ve tabyanın demir kapılarına gülle gibi yüklenen kalabalık bir anda içeri doluvermişti Demir kapılar bile dayanamamıştı bu olağanüstü iman karşısında
Aziziye'de boğaz boğaza kanlı bir dövüş başladı Balta, tırpan, kazma ve sopası olmayan pençeleriyle Moskofun gırtlağına yapışıyordu O toplu tüfekli ordu, tam bir bozguna uğramıştı bu şahlanış karşısında Türk demeye dili dönmeyen Moskof askerleri Osmanlı'yı da kısaltıp sadece "Osman"a çevirmişlerdi Başı dara gelen "Osman teslim" deyip canını kurtarmaya bakıyordu

Başka bir zaman olsaydı Türkün merhameti galebe çalardı, belki Fakat bu zaman diğer zamanlardan çok farklıydı Aziziye'nin dışında ve içinde kadınlı, ihtiyarlı çocuklu yüzlerce Erzurumlu kanlar içinde yatıyordu Onlara ateş açanlar acımışlar mıydı? Ne "Osman" dinleyen oldu, ne de "Teslim"e kulak asan Taze gelin de elinde satırı, karşısına çıkan Moskof'un kafasına, suratına indiriyordu Şehit düşen ağabeyisinin acısını, bin Moskof'u öldürse içine atamazdı

2000'e yakın Moskof askeri öldürülmüş ve Aziziye kurtarılmıştı Düşmanın geri kalan kısmı selameti atlarına atlayıp kaçmakta bulmuştu Onları takip etmek için Erzurumlu'nun atı yoktu Fakat kaçan atlıyı kovalayan yayalar yine de onu yakalayıp haklamayı biliyordu
Yaralılar arasında taze gelin de vardı Elinde satırı ile döğüşürken aldığı bir yaranın etkisiyle o da kanlar içinde yere yıkılmıştı Fakat yaralı olarak baygın bulunduğu zaman dahi elindeki kanlı satırını sıkı sıkıya kavramış bırakmıyordu hırs dolu pençelerinin arasından

Adı Nene idi taze gelinin O günden sonra o da bütün Erzurum'un tanıyıp saydığı kişiler arasına katıldı Doksan sekiz yıllık ömrü boyunca bütün Erzurumlulara Moskof'un Aziziye'de nasıl tepelenişini anlattı Fakat kendinden bir kaç kelime ile bahsetti

Ölümünden bir yıl önce kendisini ziyaret eden NATO Başkomutanına "Ben o zaman gereken şeyi yapmıştım Bugün de gerekirse aynı şeyi yaparım" demiş ve Amerikalı generali kendine hayran bırakmıştı