Yaktığın Kadar Yandım, Bıraktığın Kadar Tamamdım

Okunmamış cümlelerimi kaldırdım raftan
Tozlanmış anıları kutulara,
Kutulara yangınlara saldım
Yangınlarda yandım;
Yangınım, senin çaktığın kıvılcımdı oysa…


Bir hüzzam gecesini sıyırmaktı tülünden,
Tümünden sıyrılmaktı
Her şeyin…
Yada bir şeyin kuşanmasıydı ateşte
Yandım işte!
Yaktığın kadar kaldım,
Bıraktığın kadar tamamdım

Birkaç mum yaktım;
İkisi kırmızı güle benzeyen,
Diğerleri… Öyle işte!

Aynı yatağın iki ucana uzandık!
Dudağımda seni görmüş son sigaram
Gözlerimde güzel yüzün,
Benimsin ulan benimsin,
İçimden kalkmış son tren gibisin!

Ruhundayım; hadi yürü,
Konya Ovası’na taşı beni…
Erciyes’in dağlarından
Buğday tarlalarına