08-26-2012
|
#1
|
Prof. Dr. Sinsi
|
Anlıyormusun...Hepsi Bu Kadar İşte
Sanma ki sen olmadan yaşayamam Kendimi kahrederim sanma Gidişin canımı acıtır doğru ama asla yıkmaz beni hasretin
Ben ne ayrılıklara direndim bilsen Ne kadar acı çektim de düşmedim yerlere Kaç sevdayı yolcu ettim yüreğimden, yine de vazgeçmedim renklerinden hayatın  Bilirim zor olur ama gidene dur demem yar  
Sen inanıyorsan bensiz mutlu olacağına, önüne geçmek değil, yolunu açmak düşer bana Senin dünyanda yerim yoksa, direnmem daha fazla Gitmeyi son çere gördüysen durdurmam seni  
Ve bil ki bitti diye ellerimi çekmem sevdadan Bir kaç damla süzülür gözlerimden o kadar Yaşanan anılara vefa borcudur hüznüm
Taşınamayacak yük yoktur bilirim Ve bıraktığın boşluğu dolduracak birileri bulunur elbette Çünkü yalnızlığı taşıyamaz her yürek ve bir aşkın izini bir başka aşk siler sadece
Sen bensizliğe hazırladıysan geleceğini, yarınım yoktur artık sende Bu yüzden kesmem yolunu, gitme diye ağlamam İsyan edip kadere, kirletmem sevdamızı  
Ara sıra gelirsin belki aklıma, dalar gider gözlerim Adın geçer, kalbim sızlar çok küçük bir an Sokağından geçerken düşünürüm, beni özlüyormusun diye  Bir şarkı tutarım, bir iki gün ağlarım ve bir gün bakarım ki alışmışım gün be gün
Hepsi bu kadar işte  
Hatıraları, mektupları, bir parça kokunu bırak ve git! Yüzün gülsün, gönlün mutlu olsun, dost bir selamın gelsin gittiğin yerden, bu yeter inan bana!  
|
|
|