Hani Aşkı Buldun Sanmıştın

Hani aşkı buldun sanmıştın,
Yüreğin Nurla dolmuştu
Sarıldığın sevdiğin değildi,
Yalnızlığındı
Yalnızlığının çığlığını duysa ne farkederdi?
Hiçbir zaman sana ait değilse ve olamayacaksa fani bedeni?
Yüreği senin için atsa ne fark ederdi?
Sen kulağını yaslayıp dinlemedikten sonra?
Varsın yalnızlık olsun kadehin,
Doldur ve doldur, taşsın sözlerin
Sevdiğinin gözlerine bakmadan geçen dakikalar gün, günler ay, yıllar ölüm olmaz mı?
Söyle, susma ey dil! dosttan ayrı gönül ağıtlar yakmaz mı?
Tutulmuşum fırtınaya, gönül denizinde gözyaşımın damlayacağı bir balık bile yok!
Hepsi çekilmiş, hepsi korkmuş, hepsi bîhaber belki de
Sevdiğim tutsak boynunda bir gümüş yüzük!
Bir gemiye bağlı, sürükleniyor anlaşılmadığı denizlerde
Ben bir denizkızı, onu görüp aşık olmuşGüzel sesini kaybetmiş o tutsağın uğruna
Boğulmaktan kurtarsam da ayıldığında unuttuğu
Sonsuz meşguliyetleri içinde terk ettiği yalnızlığa
Ne yapmalı bu şuurunu yitirmiş ozana?
Yine de kıyamam o nur gönüllüye, benim nurumu gördüğü çin,
Beklerim, beklerim, sabır Ya Hû!