Cezayir Kadınım

Cezayir menekşesi
Olmalı adı
Yasak aşkların kadını

Buklesi yanağında
Kolunda kelepçe
Baldırında hançer izi
Hergün nereye gidersin
Kolların kavuşmuş
Yerde gözlerin

Bir akşam
Bir gürültü patırtı mahallede
Avlu kapın açık
Bekçi düdükleri
Bakamazdım halbuki
Gözlerimi kaldırıp yüzüne
Perdeyi aralayıp evine
Ama avlu kapın açık
Kulağımda kurşun sesi

Dudaklarım açıldı,
Kurudu sonra
Sonra sımsıkı kapattım
Avlu kapın açık
Kulağımda kurşun sesi

Uyumadım
Radyoda yok hiçbir yayın
Gramofonum yok
Olmadı alacak param
Cırcır böcekleriyle,
Esen yelin insafına kaldı senfonim,
Babamdan kalma
Kısa konuşlu rakı bardağı
Bakkaldan aldığım taze koyun peyniri
Yudum yudum içiyorum seni
Kulağımda kurşun sesi

Gün doğmaya yüz tuttuğunda
Artık hissetmiyordum
Ruhum ölü
Dudaklarım kapalı
Sustum,
Güne,
Sustum

Gün oldu
Tezgah açmak gerek
İşe gitmek gerek
Kimseye belli etmeden
Ölü olduğumu

Kalktım, giyindim
Kalan peynirden attım ağzıma
Pencereyi kapattım gözlerim avlunda
Dış kapıyı kapadım en son
Kulağımda kurşun sesi

Öğlen oldu geçtiğim sokaklarda
Tanıdık, konu komşu
Berber efendi selam çaktı
İki kadın kıvıra kıvıra geçti yanımdan
Bakkala giren teyze anlatmaya koyuldu,
Seni biri vurmuştu

Hani kurbanlık kesersin
Parça parça hayvan
Atar hala kaslar
Korkar çocuklar,
Acı vardır aslında
Ama hissedecek kafa yoktur ortada
Öyle deli acıdı kalbim
Ama ulaşmadı beynime
Dudaklarım sımsıkı kapalı
Dinledim tüm olanları
Faili meçhuldün,
Kaldırım menekşesi,
Cezayir kadınım

Gece indi yine
Bir şişe daha açtım rakıdan
Anason kokusu sindi ellerime
Gözlerim pencerede
Masada beylik,
Kulağımda kurşun sesi