Bir Erkeğin Dışı Neyse İçi O Değildir

Bir Erkeğin Dışı Neyse İçi O Değildir




Kadınım

Beni öyle bir sevdin ki

Ben seni öyle sevemem diye aldattım


Kirli sakallarım kadar kirli bir geçmişim var benim

Yine de saçlarına bir kez dokunayım yeter

Kesip atamadığım tek yaramsın sen benim


En çok ellerini öpmeyi severdim

En çok ince belinden kokunu içmeyi

Bir kız çocuğuna rastlamıştım gözlerinde

Dizleri yaralıydı

Hep gül diye dudağının kenarında kalmış bir kahkahaydım

Sen anlamamıştın!

İçindeki o kimsesiz çocuğa baba olmak için

Sol yanındaydım


Bilmiyordun!

Seni aldattığımdan öyle bir emindin ki

Anlamıyordun!

Ben seni unutmak için kendimi bile aldatamıyordum!


Bulaşıcı bir hastalıktım sanki teninde

Geçmiş olsun

Hayatından geçmiş oldum

Ben senin geçmişin oldum


Hangi şehrin koynundasın!

Hangi güneşin batışında rüzgara bırakıyorsun saçlarını bilmiyorum

Ben hala bildiğin yerden yazıyorum sana

Yada hatırlamakta zorluk çektiğin bir şehirden


İzmir'in körfezi deniz değildir sadece

Bir kez vapura binip

Martılarla beraber uçtuysan o mavinin üstünde

Bilirsin!

İzmir!

Yardan kalan yarayı iyileştiren tek merhemdir!

Şimdi ben senin dilinin ucundaki hangi bedduanımdır kim bilir!