Hayalin Senin Yerine Vazifeyi Yapıyor

**Prof. Dr. Sinsi** · 08-26-2012

Eskilerde anlatılan türküler kadar eskidir hayalin
Unutulmuştur belki yüzün;
Belki toptan anonim olmuşsundur ama hayalin durur orda,bir yerlerde

Bir yerler ki hala orda yaşanıyor senle yarım kalan hesaplaşma günlerim

Muhakkak sulanmamış fesleğenlerin,altı kaynamamış çayın hesabı sorulur;
Muhakkak sonralarında hep gülümsüyorsundur çayı şekersiz içtiğim vakit

“-Yahu!” diyorumdur sana,”-Ben kendim zaten şeker dilliyim,ne gerek var çaya bir daha şeker atmaya!”
Gülümsüyorsundur kendimi sana yarandırmalarıma

Yanı başımda bitivermelerin,sohbet başlarında karşı kanepede otururken her dakika biraz daha yakınıma gelişlerin

Bitmez tükenmez sanıp da biraz daha fazla sevinişlerin,sevişmelerin

Ellerinde tuttuğun salkım üzümlerin her tanesi gibi dağılan hayallerin

Ufukta mevsim yazdı oysa değişlerin

Güzeldi oysa yazı getirişin;kış giderken ki sakin düşüncelerin

Hayalin şimdi uzaklarda ki görünmeyen deniz feneri

Görmüyorum ama emin gibiyim orda olduğuna

Aynı senin gibi yani

Ne eminim ne gibiyim

Di’li geçmiş zamanın hikayesinde uzanan bir köprü kurdum şimdi hayalinde

Bulmuştu,gelmişti,sevmişti,ansızın gitmişti

Yazdı mevsim,aylardan haziran

Yıl bilmem kaçıncı asrın bilmem kaçıncı 1990ları

Oradan buraya geçip gelen tek şey ben oldum ya buna yanarım!
Sen nerde kaldın?
Zor mu gelmişti karşılardan yamacıma gelmeler?
Sevmiştin beni yok buna itirazım ya neden iki damla gözyaşın yok?
Beni ağlatamayacağın günleri çoktan geçtim,hayalin senin yerine vazifeyi yapıyor

08-26-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Hayalin Senin Yerine Vazifeyi Yapıyor Eskilerde anlatılan türküler kadar eskidir hayalin Unutulmuştur belki yüzün; Belki toptan anonim olmuşsundur ama hayalin durur orda,bir yerlerde Bir yerler ki hala orda yaşanıyor senle yarım kalan hesaplaşma günlerim Muhakkak sulanmamış fesleğenlerin,altı kaynamamış çayın hesabı sorulur; Muhakkak sonralarında hep gülümsüyorsundur çayı şekersiz içtiğim vakit “-Yahu!” diyorumdur sana,”-Ben kendim zaten şeker dilliyim,ne gerek var çaya bir daha şeker atmaya!” Gülümsüyorsundur kendimi sana yarandırmalarıma Yanı başımda bitivermelerin,sohbet başlarında karşı kanepede otururken her dakika biraz daha yakınıma gelişlerin Bitmez tükenmez sanıp da biraz daha fazla sevinişlerin,sevişmelerin Ellerinde tuttuğun salkım üzümlerin her tanesi gibi dağılan hayallerin Ufukta mevsim yazdı oysa değişlerin Güzeldi oysa yazı getirişin;kış giderken ki sakin düşüncelerin Hayalin şimdi uzaklarda ki görünmeyen deniz feneri Görmüyorum ama emin gibiyim orda olduğuna Aynı senin gibi yani Ne eminim ne gibiyim Di’li geçmiş zamanın hikayesinde uzanan bir köprü kurdum şimdi hayalinde Bulmuştu,gelmişti,sevmişti,ansızın gitmişti Yazdı mevsim,aylardan haziran Yıl bilmem kaçıncı asrın bilmem kaçıncı 1990ları Oradan buraya geçip gelen tek şey ben oldum ya buna yanarım! Sen nerde kaldın? Zor mu gelmişti karşılardan yamacıma gelmeler? Sevmiştin beni yok buna itirazım ya neden iki damla gözyaşın yok? Beni ağlatamayacağın günleri çoktan geçtim,hayalin senin yerine vazifeyi yapıyor