Seni Ararken Kendimi Kaybetmekten Yoruldum.

Hangi sevgili var ki senin kadar duyarsız ve kalpsiz?

Ve hangi sevgili var ki benim kadar çaresiz?


Seni ararken kendimi kaybetmekten yoruldum

Bulduğumu zannettiğimde

kendimden ayrı düştüm

Öyle bir aldanışım vardı işte ufak Sevimli İvedileşmiş aşk kırıntılarının kapatamadığı yürek boşluklarım dolmuyordu tipik havuz problemi hangi musluk gözlerim olmuştu bilmiyordum ama gidiyordum

"Bu garip bir veda olacak

çünkü aslında hep içimdesin

Ne kadar uzağa gitsem de

gittiğim her yerde benimlesin"

Bu gidiş uzaklaşma olmayacak biliyorum nereye gitsem kendimi kovalayacağım Bu iç aynaların sinek pisliğiyle teması olmuyor bilirsin

Suçuma dair bir kaç günah kefilim Sevaplarım senle kalsın öyle güzelsin

"Söylenecek söz yok

Gidiyorum ben

Hoş çakal hoş çakal"

Hoşça kal demek de yetmiyor hala söyleyecek bir şeyler arıyor olmadı karalıyorum en ücra yerlerini bir harita metot defterinin Kara kalem çalışmalarındaki suretler hep seni andırıyor yüz hatlarında hep hüzün

"Ben bir kısrak gibi gelmişim dünyaya

şahlanıp koşmak içimde var

Hoş çakal"



Söylenecek sözleri de tüketebilirmişim meğer

Seviyorum seni ama hoşça kal!


Sana göz yaşlarımı bırakıyorum En derin yerinden kalbimin en derin yerine kalbinin sevgimi bırakıyorum! Öyle çok seviyorum ki seni işte o yüzden gidiyorum!