Adı Yok...

Adı yok sensizliğimin
Kurşini bir gecede,mor hayaller düşlüyorum
Yalnızlığa gebe gönlümün,doğum sancısı bu seslenis
Elimde bir tutam çaresizlik otu,
Ve kum saatinden akan her bir zerre kuma inat,
Gelmeyeceğini bile bile bekliyorum
Dört duvar odamın her köşesine suretin aksediyor
İmkansız diye bir kelime var lugatte biliyorum
Penceremden suzulen rüzgar,senden bahsediyor
Sus diyorum,çık odamdan,üşüyorum,
Dinlemiyor oysa
Sokulup yanıma saçlarımı okşuyor
Son yaktığım mum
O`da yavaş yavaş eriyor
Karanlıklardan nede çok korkuyorum
İsimsiz bir yıldız yetişiyor imdadıma
Gözlerime bakıp tüm ışıltısıyla parlıyor
Ve ben ilk kez bir yıldıza dokunuyorum
Adı yok sensizliğimin;
Hayalinin ardından koşuyorum
Tam yetiştim dediğim an,
Bir taşa takılıp düşüyorum
Ve bağırıyorum,avazım çıktığı kadar
Sesim dağlara çarpıp yankılanıyor
Bir bulut kümesinin içine saklanıyor
Ne sen nede bi başkası duyuyor sesimi
Uzayıp gidiyor böylece gece,
Derin bir sessizliğe bürünüyorum
Adı yok sensizliğin;
Bilmiyorum hangi dilde?nece?
İçinde sen olan rüyalar görüyorum