Gölün Gösterdikleri

**Prof. Dr. Sinsi** · 08-26-2012

Gözüm kara görmez dibimdeki parlaklığı

Sırtımda iradesizliğin saldırgan kumaşından yapılma ceketim

Oturuyorum bir göl kenarında

hayatın güzelliği cıvıltıları hala kulağımda,

Sırtımda ceketim oturuyorum bir bankın ucunda

Bir yıkıntı: gölün bana gösterdiği

Savaş, intikam, yenilgi

Kaybedişin tüm resmi argümanları

Ve yoksun diye haykıran

Egemen varlık zaferlerinin ortasında,

Gözyaşı kurumuş sessiz bakan bir çocuğun Kumaşından

sırtı ceketli bir resim

Gölün bana gösterdiği

Oysa yenilirken ve yenildiğinde

Hatırladığın ve bildiğin dünya

İşte hala aynı dünya

Gölde yıkanmaktan bıkmayan

-Ne yapsın adı kara- karabatak da,

Arkamda -babasından habersiz-babasıyla oynaşan çocuk da

“amca dese, gir içeri” beklentisinde

hayatın güzelliği cıvıltıları kulağımda

Sırtımda ceketim oturuyorum bir bankın ucunda

Gözüm kara ve gittikçe kararıyor

Uzanmak istiyorum banka

Ceket; ağır geliyor bu sıcakta

İntikam hırs aşk ve savaşkanlık

Yeminler yeminler yeminler…

Öğrenilmişliği kazanma ve varolmanın

Bitişik egemenliğini

Gözüm kara ve gittikçe kararmakta

Ağır geliyor sözlerimin anlamı

Göl bir resim gösteriyor bana,

Uzanıyorum banka

Sıcaktan giymediğim ceketi , Üşümeyeyim diye

Üstüme örtüyorum

Kendinden nefretin, aşkla kılıç muharebesi

Hayat ve hayata isyanın varoluşcu pratiği

Ve bir ölüm

Düşman,

Hiç olamadığı kadar kendisi

Ve hep nefret ettiği kadar

Sıcak duşun altında saatlerce ağlayanın

Yarım saat sonra buz gibi suda kendisine gelmesi

Ve bir silkiniş,bir isyan,bir nefret

Ve gözün kısılmışlığında görülen kinin

İnsanın yine ta kendisi olduğu gerçeği,

Bu cengin yapıtaşları

Düşman

Gözbebeğinde parlayan o bebeğin,

-O yokedici ve görkemli bebeğin-

Aşkın kalıcı izi olmuş olduğu gerçeğinin,

Katlanılmazlığı

Ve katlanılmazlığı aşkı bu hale getiren bedenin

Varoluşunu aşkla tanımlayan bu ruhla bütünleşemeyeceği gerçeğinin

Düşman hiç olamadığı kadar kendisi

kurulsun cenk meydanı

Bir müzik: hem gölgeyi hem dansı ve hem de kızılı anlatan

Gözalıcı bir yokoluş

Bir görkemli veda

Hakediyor kaybeden

Düşmanın gözünün içine bakıyorlar

Her iki gözde kısık ve kazanacağından emin

Başlasın müzik

Kendinden nefretin, aşkla kılıç muharebesi

İki tarafta kendisiyle mücadelenin sonunda

Saflar net, kılıçlar keskin

kılıçları incelten:

Aşk ve Karanlıkta gölgelerin dansı

Kendinden nefret

nefretlik bir benin, yaşamın ucuna yolculuğu

Ve dans

gölgelerle

Düşmanın gözbebeğinde her ikisi de

Gördükleri yokedici ve gözalıcı bir bebek

Varoloşa yüklenen anlamın

Gözüne değen o iz

Çakmak çakmak çakan

Yokedici ve gözalıcı

O yiten aşk

Aşkı öldürmeye çalışıyor her ikisi de

Her ikiside bir gözbebeğine çekiyor kılıcını

Sanıları ve İstedikleri :

“o gözbebeğinde ki

O bebeğin yapabilecekleri;

şeytanın ta kendisi olduğunu

ispatlamış olma savaşı,

bir kurtuluş savaşı

”

Gerçekten uzak, gerçeğe isyan

Bir dans

Aşkla tanımlanmış varoluşların

Aşkı öldürme hıncı gözbebeklerinde ki şeytan

Hiç bir aşığın gözünde bir gün daha

Yaşamaması gereken o iz

:

Katlanılamaz yenilgisi varoluşun

Cervantesin aşkı bu

Bir aşkla varoluşun

Sahte aşkla savaşı

Bir “Aşk için ölmeli aşk o zaman aşk” diyenin

Ancak Bir varoluşçuda görülebilecek Gerçek Onur savaşı

Ve katlanılamaz gözüne şeytan girmiş bir aşka bir gün daha

Dans devam edecek ve

bir boşluk kaplayacak gökyüzünü

Gözler kısıldıkça artan ellerinin parlaklığıyla

Kılıç savuruyorlar birbirlerine

Gördükleri parlaklığı yok etmek istiyorlar artan hınçlarıyla

Kılıç savuruyorlar birbirlerine

Cervantesin olmayan yılgınlığıyla,

Tutunmayanın evet isyanıyla

Kılıç savuruyorlar birbirlerine

Biliyorlar aşk ölecek

ve varoluş ta

Gözalıcı bir yokoluş

Bir görkemli veda

Hakediyor kaybeden

Gerçekten uzak, gerçeğe isyan

Bir dans

Kılıçlar salınıyor havada

Müzik görkem ve karanlık tam kıvamında

Kılıçlar sallanıyor havada

Aşk ve aşık ve maşuk

Hepsi burada

Toparlanıyorum kalkamadığım bankta

Bir sigara yakıyorum

Ceketi katlayıp yanıma oturtuyorum

Çocuk hala çocuk

Ve karabatak sanki hiç suda değilmiş gibi

Suya dalmaya devam ediyor hala

Ceketi bankta unutuyorum

Ağzımda sigara

Boşluğa yürüyorum

08-26-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Gölün Gösterdikleri Gözüm kara görmez dibimdeki parlaklığı Sırtımda iradesizliğin saldırgan kumaşından yapılma ceketim Oturuyorum bir göl kenarında hayatın güzelliği cıvıltıları hala kulağımda, Sırtımda ceketim oturuyorum bir bankın ucunda Bir yıkıntı: gölün bana gösterdiği Savaş, intikam, yenilgi Kaybedişin tüm resmi argümanları Ve yoksun diye haykıran Egemen varlık zaferlerinin ortasında, Gözyaşı kurumuş sessiz bakan bir çocuğun Kumaşından sırtı ceketli bir resim Gölün bana gösterdiği Oysa yenilirken ve yenildiğinde Hatırladığın ve bildiğin dünya İşte hala aynı dünya Gölde yıkanmaktan bıkmayan -Ne yapsın adı kara- karabatak da, Arkamda -babasından habersiz-babasıyla oynaşan çocuk da “amca dese, gir içeri” beklentisinde hayatın güzelliği cıvıltıları kulağımda Sırtımda ceketim oturuyorum bir bankın ucunda Gözüm kara ve gittikçe kararıyor Uzanmak istiyorum banka Ceket; ağır geliyor bu sıcakta İntikam hırs aşk ve savaşkanlık Yeminler yeminler yeminler… Öğrenilmişliği kazanma ve varolmanın Bitişik egemenliğini Gözüm kara ve gittikçe kararmakta Ağır geliyor sözlerimin anlamı Göl bir resim gösteriyor bana, Uzanıyorum banka Sıcaktan giymediğim ceketi , Üşümeyeyim diye Üstüme örtüyorum Kendinden nefretin, aşkla kılıç muharebesi Hayat ve hayata isyanın varoluşcu pratiği Ve bir ölüm Düşman, Hiç olamadığı kadar kendisi Ve hep nefret ettiği kadar Sıcak duşun altında saatlerce ağlayanın Yarım saat sonra buz gibi suda kendisine gelmesi Ve bir silkiniş,bir isyan,bir nefret Ve gözün kısılmışlığında görülen kinin İnsanın yine ta kendisi olduğu gerçeği, Bu cengin yapıtaşları Düşman Gözbebeğinde parlayan o bebeğin, -O yokedici ve görkemli bebeğin- Aşkın kalıcı izi olmuş olduğu gerçeğinin, Katlanılmazlığı Ve katlanılmazlığı aşkı bu hale getiren bedenin Varoluşunu aşkla tanımlayan bu ruhla bütünleşemeyeceği gerçeğinin Düşman hiç olamadığı kadar kendisi kurulsun cenk meydanı Bir müzik: hem gölgeyi hem dansı ve hem de kızılı anlatan Gözalıcı bir yokoluş Bir görkemli veda Hakediyor kaybeden Düşmanın gözünün içine bakıyorlar Her iki gözde kısık ve kazanacağından emin Başlasın müzik Kendinden nefretin, aşkla kılıç muharebesi İki tarafta kendisiyle mücadelenin sonunda Saflar net, kılıçlar keskin kılıçları incelten: Aşk ve Karanlıkta gölgelerin dansı Kendinden nefret nefretlik bir benin, yaşamın ucuna yolculuğu Ve dansgölgelerle Düşmanın gözbebeğinde her ikisi de Gördükleri yokedici ve gözalıcı bir bebek Varoloşa yüklenen anlamın Gözüne değen o iz Çakmak çakmak çakan Yokedici ve gözalıcı O yiten aşk Aşkı öldürmeye çalışıyor her ikisi de Her ikiside bir gözbebeğine çekiyor kılıcını Sanıları ve İstedikleri : “o gözbebeğinde ki O bebeğin yapabilecekleri; şeytanın ta kendisi olduğunu ispatlamış olma savaşı, bir kurtuluş savaşı” Gerçekten uzak, gerçeğe isyan Bir dans Aşkla tanımlanmış varoluşların Aşkı öldürme hıncı gözbebeklerinde ki şeytan Hiç bir aşığın gözünde bir gün daha Yaşamaması gereken o iz: Katlanılamaz yenilgisi varoluşun Cervantesin aşkı bu Bir aşkla varoluşun Sahte aşkla savaşı Bir “Aşk için ölmeli aşk o zaman aşk” diyenin Ancak Bir varoluşçuda görülebilecek Gerçek Onur savaşı Ve katlanılamaz gözüne şeytan girmiş bir aşka bir gün daha Dans devam edecek ve bir boşluk kaplayacak gökyüzünü Gözler kısıldıkça artan ellerinin parlaklığıyla Kılıç savuruyorlar birbirlerine Gördükleri parlaklığı yok etmek istiyorlar artan hınçlarıyla Kılıç savuruyorlar birbirlerine Cervantesin olmayan yılgınlığıyla, Tutunmayanın evet isyanıyla Kılıç savuruyorlar birbirlerine Biliyorlar aşk ölecek ve varoluş ta Gözalıcı bir yokoluş Bir görkemli veda Hakediyor kaybeden Gerçekten uzak, gerçeğe isyan Bir dans Kılıçlar salınıyor havada Müzik görkem ve karanlık tam kıvamında Kılıçlar sallanıyor havada Aşk ve aşık ve maşuk Hepsi burada Toparlanıyorum kalkamadığım bankta Bir sigara yakıyorum Ceketi katlayıp yanıma oturtuyorum Çocuk hala çocuk Ve karabatak sanki hiç suda değilmiş gibi Suya dalmaya devam ediyor hala Ceketi bankta unutuyorum Ağzımda sigara Boşluğa yürüyorum