Şehvet Treni

Şehvet Treni
şehvet, atlı bir korku treniyle evimizin önüne varmıştı
annem kapıda bekçi
bense hayallerimle sevişiyorum
hayallerim ellerimde hayallerim göğüslerimde
çoktan almışım şehvet orospusunu içeri
soluyorum gerçeğin melodisini
korkudan diken diken oluyor sözcüklerim
istanbul üstüme yürüyor, istanbul karanlığını salıyor üstüme
bense içerde hayallerimle kanamaktayım
hücum ediyor her defasında dağınık saçlı şehvet

buluyorum kendimi istanbulun kuytu bir limanında
annem yanıbaşımda bekçi
bense deniz kenarında
rakı bardaklarındaki dudak izleriyle sevişiyorum
tüy tüy oluyor dikenlerim korkudan
soluyorum denizin en unutulmaz yerini
ellerim ümidi yoluyor, kendini çıkmaz yollara salıyor

istanbul saklıyor kendini
bense şehrin karanlık bilmecelerini çözemiyorum
annem yanıbaşımda bekçi
sevişiyorum orospu şehvetimle

Temmuz 2000

Tuğba Uçar