Son Bir Nefes Hakkım Var Sende

Aldanarak büyütülmüş bir hevesle,yalancı renklere boyamaktansa hayatı, gerçek bir siyahlıkta kaybolmanın arefesindeyim bugünBunca zaman sonra anlıyorum,seni büyüten acı beni eksiltmiş Aşk çoğaldıkça, umudum azaldı Ve uzayıp giden çaresizlikle törpülenmiş,bir avuç gülüş kaldı elimde Senden önce yaşananların tortusu bu Yerleşik korkularımın oyunu İşte bundan dolayı en başından beri hep kendimi suçlamam İşte bundan bir adım atmadan, bir el uzatmadan bekleyişim Dışardan sakin gibi görünen,ama aslında içimi kanatan bu suskunuğa katlanışımKuru bir aşkla başbaşa bırakıyorum kendimi hep Yetmez biliyorum Ama bilmek tahammül etmeye yetmiyorKırılgan yüreğimi yoran, gururlu bir duruş benim ki Ve bu duruşun sana yansıması, dağ gibi bir aşktan habersiz olmanın şanssızlığı

Kolunu kanadını kırıp,yokmuş gibi davrandığım duygularım ayaklandıkça, onları susturmak için özgür bırakıyorum,vurdumduymazlığını taşıyan düşüncelerimi Sen umursamadıkça varlığımı, katlanıyor yüküm Bildiğim bütün kapıları kapatmak sana haksızlık belki deYa da senin kapalı kapılarında bekleyen bana yazık

Benim aşkım sana nimet ya da sen benim ömrüme armağanKıymeti yok artık süslü anlatılarınMutluluğu kendine konduramamış iki yürek,beraber bir hüzün yaratabildi ancakBen seni ne kadar sevdim? Sen beni ne kadar anlayabildin? Bir ömür yetecek mi kendi yüreklerimize bu kaçışın hesabını vermeye?

Davetsiz gelen bir aşk, giden bir adam ve kadının payına düşen ağır bir acıÇaresiz noktalanan zaten umutsuz başlamış bir cümle olarak hayatın kıyısında yitirilmiş duygular

Ama son bir nefes hakkım var sende Son kez bak giderken bana,doldurup yüreğime gözlerinin rengini, atayım kendimi sensizliğin ortasına ve sana suskun kalbim pişmanlığında parçalasın kendini

Git

Bir kilit daha ekleyip dudaklarıma,çoğaltayım sessizliği Bir bende kalsın adınBir perde daha indirip gözlerime, saklayım gözyaşlarımıBir beni yüceltsin acın