...тIℓѕIм'Iηα кυявαη єт вєηι αŞк...

тıℓѕıм'ıηα кυявαη єт вєηι αşк

Senden önce ne yapardım ben, bunu hatırlamaya çalışıyorum Hatırlamaya çalıştıkça da kocaman bir boşluğun içine yuvarlanmış gibi oluyorum Senden önce ne yapardım ben?

Niye düşündükçe her şey bomboş ve anlamsız? Şaşırıyorum çünkü bir insanın hayatını bir başka insan birden bire nasıl bu kadar değiştirebilir ki? Sen olmadan önce anlamsız mıydı hayatım? Değildi elbette Belki de hayatıma seninle birlikte yüklenen anlam öncesinde yaşanan her şeyi silip götürdü ne dersin? Doymak bilmeyen bebeklerin annesini gözlemesi gibi gözlüyorum ben de seni Sürekli senden gelecek bir haberi bekler durumdayım Zamanı seninle nasıl geçireceğimi hayal eder durumdayım Ne yaptın bana bilmiyorum Aşksa aşk sevdaysa sevda Daha önce de yaşadım en koyu aşkları Ama bu başka bir şey Hani Aşktan da üstün diyeceğim bir Türk filminin kavuşamayan iki kahramanı gibi olacağız Bu da değil Senden önce nasıl mutlu olurdum ben? Neler sevindirirdi beni? Yine aynı kitapları okurdum yine aynı müzikleri dinlerdim Ama senden sonra sanki hayatımda ilk kez müzik dinliyormuşum gibi geliyor İlk kez bir kitabı elimden bırakmadan her satırını beynime kazıyarak okuyorum sanki Ansızın hayatıma girdin o andan öncesi yok Daha ne olduğunu anlayamadan birden bire doldun içime Teslimdim sana artık yüreğimle bedenimle beynimle ruhumla teslimdim Teslim olmaya da gönüllüydüm üstelik Varlığınla hayatımı değiştirmene seviniyorum ama bu beraberinde bir korkuyu da getiriyor Senden öncesini hatırlamayan ben gidersen ne yapacağım? Ya her şey tıpkı hayatıma girişin gibi ansızın yarım kalırsa? Sanki boğazına takılan bir lokma gibi Şelalelerin arasında dolaşırken susuz kalmak gibi Rüyanın en güzel yerinde uyanmak gibi Gibi değil ta kendisi Gidersen ve yalnız kalırsam dünyaya ayak uydurmaya çalışan bir uzaylı gibi olacağım biliyorum Her şey yabancı gelecek bana Her şeyi yeniden öğreneceğim Üstelik bir öğretmenimde olmayacak Bunu yapabilir miyim bilmiyorum Düşüncesi bile ruhumu karartıyor

Senden önce ne yapardım ben?
Nasıl mutlu olurdum?
Ya gidersen
Nasıl yaşarım ben senden sonra?
Söylesene yar, ne yaptın sen bana?

"Her şafakta
Her yudumda
Hasret sancıdır
Yol olsa da
Ses duysa da
Dağ aşsa da
Her adım son
Her an son adımdır

Tek başına yalnızlık bir yankıdır"

Dinleyin dilersiniz o çıldırtan sessizliği yalnızlığınızda ya da boşverin gitsin Gönlünüzce güzellikler size hep eşlik etsin Bakmayın siz bana Bir yangının külüyüm ben! Bir aşıkın sarhoşuyum!

Geçici karanlıkların müebbet hapsindeyim

Yüreğimin yandığı yerde
küllerimle şiirler yazdım sana

Toz olup dağıldı adına yann her harf/hece/kelime/ben! Oysa ilk kez yola çıkmıştık sana varabilmek anlatmaya çalışmak için

Çok çok zormuş bir hayat çıkarmak yokluğunun hükümranlığında Gözlerim dargın yaşanan her anaŞimdi sürgün sen misin ayazlara mahkum odalarda? Yoksa ben miyim bu koca şehir bu sesi susmaz insanlar bu senden yoksun soluğumla

Geçmez sandığım günler bir bir geçerken yaşanmaz sandığım ömür tükeniyor bir hayalin izinde Sabaha varmayan gece geceye varmayan sabah olmadı evet Lakin; bundan öte birşey benim aydınlığım Benim aydınlığım sen gecem sürgünlüğüm sensizliğe

İçimde bu boylu boyunca büyüttüğüm senli düşlerken canımın yüreğime çaresi yok!

Bana eşlik eden tek şey düş korkuluğu siluetimBir de yankılann Sensizliğim Yalnızlığım

Sana yangınım için pişman değilim

Bu yankı dinecek yalnızlık da küsecek bir gün İşte bunun düş'ündeyim

Peki düş'ünde miyim?