Bulutlarım Hapistir Yüreğinde

Sensiz geçiyorum acıların yıktığı köprüleri,
Sensiz kalıyor ayışığında mahçup yüreğim,
Aynalar aşk'a yalnızlık,
Geceler şehrime uykusuzluk,
Ve sen şimdi düşlediğim,
Özlediğim dediğim,
Sevdiğim,
Sensizliğin taş duvarları yıkılıyor üzerime,
Gökyüzüm kapkara,
Bulutlarım hapis,
Ne zaman dokunsa yağmur gözlerinden tenime,
Kapanmıyor yokluğuna açılan hiçbir yara,
Tomurcuk güller düşüyor ellerime,
Her çiçekte bir renk vurgunu kalıyor sabahlar,
Mektuplar yakılıyor uzaklardan,
Ve yüreğime zincirleniyor bu ayrı kalışlar,
Sevdalar kanatlanıyor nehirlerin kıyısından,
Yakarsan birtek sen yak düşlerimi ey sevdiğim,
Birtek sensin hayallerimde gerçek gibi görebildiğim,
Tutun bu aşk'a yüreğe kalandan,
Bırak yalnızlığı düşlerinden usul usul,
Yalnız ben silineyim kenarsız bütün haritalardan,
Sensizliği içime kor bırakan bütün gecelerden,
Yolu olmayan kentimin,
Yoldaşı olmayan kaldırımlarından