Tut Ki!

**Prof. Dr. Sinsi** · 08-26-2012

tut ki tutsak savaşların savaşçısıyım
say ki kan bulaşmış gözlerime de
ellerimde kurduğum düşlerin son parçası
tut ki hüsran yaşamışım
say ki bitmişim

Ölüm denilen şey kızıl süvarilerini yayarken uykularıma
hala uyanırım gecenin tutsak saatlerinde uyanışınla
irkilirim ellerimde bitmmemiş şarkıların bestesi
yokluk devr-i daiminde ellerime kan bulaşmış
say ki hüsrev
say ki ateş
tut ki yanmışım

ah yar

korkusuzca yaydım divandan kayyum uykularımı
artık uykusuz gecelerde şakağını cama yaslamış
elleriyle ayı çizip cama,gözetmeni olmuşum yıldızların
gecenin yolcuları benim gözlerimdir,hüsranım ay sebebim
gözlerimde bir aşkın geliş serüveni tut ki mecnun
say ki leyla?yı hiç görmemiş
tut ki çöller
birer kurşun gibi
işlemiş gönlüne garibin

atılıyorum meafesiz sevmişim gözlerini
sevmişim tut ki ellerimde yok kan kurusu güller
kumdan kaleleri fethetmek kadar naif ve kırılgan
acilliğine vuruldum bu adımlarının
geliş türküsü söylemiyor hiç bir martı
hep isyan,hep intizar,hem kahır
tut ki ateşin provasında
ellerime kan bulaşmış alevlerden
say ki yanmışım

atıldım fersah fersah ve belirginleşen denizinde
boğuldum geceler boyu,yaslanarak pencere kenarına geceler boyu
tutsak ettim zamanı şarkıları yarım kalmış,besteleri niçinsiz
sebepsiz ağrılar değil bunlar,içimin yanışında suladığım damla damla
bu şehir adam boğuyor,sayısız gülüşleri yok ediyor mihenksiz
tut ki yıkmışım bu şehri
yakmışım seviyesiz
say ki içinde unutmuşum kendimi

kalk ve hüzün
say ki özlemin pıtrak kanatlı kuşları
içimi fethetmiş hasret kanatlarıyla
damla damla yoklamışlar gagalarıyla
alıp götürmüşler
say ki simurgun kafında
sin-mişim meğerse ben
ellerimde ayın sayısız şuleleri ile
sana gelmişim

say ki ölümden ölüme
gözlerinden bir yol var
bu yüzden ben gece
dalıp gitmişim ölümlerden

bir bedeni ölüme tutsak etmek de niye
sayısız hayat varken şahlanışında
gülüşlerinin hurileriyle
tutunuyorum şimdi denizlerinde
say ki hasret mazbaatasında
ellerimde basılan senin resimlerindir
sokak sokak arıyorum şimdi
gözlerinin değdiği yerleri

tut ki kalkmışım
say ki savaştır bu

ellerimin titreyişinden irkilir bu gece
irkilir kanatları yolunmuş kelimelerim
tüyden hafif bir zamandır
yelesini atlare kaptırmış
say ki ben her rüzgarda
dağlar gibi karşı durup
savunmuşum tenini
üşüme diye volkanları çekip
ısındırmışım alemi

tut ki isyan
kaybetmiş bütün isimlerini
artık yekpare toplarla
gökyüzünün rengiyle
havalanıyorum

08-26-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Tut Ki! tut ki tutsak savaşların savaşçısıyım say ki kan bulaşmış gözlerime de ellerimde kurduğum düşlerin son parçası tut ki hüsran yaşamışım say ki bitmişim Ölüm denilen şey kızıl süvarilerini yayarken uykularıma hala uyanırım gecenin tutsak saatlerinde uyanışınla irkilirim ellerimde bitmmemiş şarkıların bestesi yokluk devr-i daiminde ellerime kan bulaşmış say ki hüsrev say ki ateş tut ki yanmışım ah yar korkusuzca yaydım divandan kayyum uykularımı artık uykusuz gecelerde şakağını cama yaslamış elleriyle ayı çizip cama,gözetmeni olmuşum yıldızların gecenin yolcuları benim gözlerimdir,hüsranım ay sebebim gözlerimde bir aşkın geliş serüveni tut ki mecnun say ki leyla?yı hiç görmemiş tut ki çöller birer kurşun gibi işlemiş gönlüne garibin atılıyorum meafesiz sevmişim gözlerini sevmişim tut ki ellerimde yok kan kurusu güller kumdan kaleleri fethetmek kadar naif ve kırılgan acilliğine vuruldum bu adımlarının geliş türküsü söylemiyor hiç bir martı hep isyan,hep intizar,hem kahır tut ki ateşin provasında ellerime kan bulaşmış alevlerden say ki yanmışım atıldım fersah fersah ve belirginleşen denizinde boğuldum geceler boyu,yaslanarak pencere kenarına geceler boyu tutsak ettim zamanı şarkıları yarım kalmış,besteleri niçinsiz sebepsiz ağrılar değil bunlar,içimin yanışında suladığım damla damla bu şehir adam boğuyor,sayısız gülüşleri yok ediyor mihenksiz tut ki yıkmışım bu şehri yakmışım seviyesiz say ki içinde unutmuşum kendimi kalk ve hüzün say ki özlemin pıtrak kanatlı kuşları içimi fethetmiş hasret kanatlarıyla damla damla yoklamışlar gagalarıyla alıp götürmüşler say ki simurgun kafında sin-mişim meğerse ben ellerimde ayın sayısız şuleleri ile sana gelmişim say ki ölümden ölüme gözlerinden bir yol var bu yüzden ben gece dalıp gitmişim ölümlerden bir bedeni ölüme tutsak etmek de niye sayısız hayat varken şahlanışında gülüşlerinin hurileriyle tutunuyorum şimdi denizlerinde say ki hasret mazbaatasında ellerimde basılan senin resimlerindir sokak sokak arıyorum şimdi gözlerinin değdiği yerleri tut ki kalkmışım say ki savaştır bu ellerimin titreyişinden irkilir bu gece irkilir kanatları yolunmuş kelimelerim tüyden hafif bir zamandır yelesini atlare kaptırmış say ki ben her rüzgarda dağlar gibi karşı durup savunmuşum tenini üşüme diye volkanları çekip ısındırmışım alemi tut ki isyan kaybetmiş bütün isimlerini artık yekpare toplarla gökyüzünün rengiyle havalanıyorum