Aşk'tım..Aşık'tım..Vaz'geçebilirdim..Geç'ti m

**Prof. Dr. Sinsi** · 08-26-2012

Gitmelere dönüyordum

Nice seller götürüyordu

Yaşanmışlıklarımı beraberinde

Bir ana sığdırdığım

Bin ömür hayatım

Vazgeçmek aşkın kendisiydi

Ben seni değil

Aşkı sevmiş

Vazgeçmeyi kabullenmiştim

Şimdi güncemde bana kalan

Sensiz yokluk

İçimde eriyen

İçimde eriten

İçimi sarsan senden bana kalan bir ömürlük alıntılar

Ben seni kimseler olmadığı için değil kimse olamadığın için sevdim

Aşkı en masum yerimde yoklayıp sana yürümeyi yeni öğrenen bebekler gibi düşe kalka geldim

Ellerimden tutmayabilirdin

Beni sevmeyebilirdin

İçinde bana akan teninin adını “aşk” koymayabilirdin ki sen yine bilirdin

herşeyi bildiğin gibi

Sen beni gizli seviyordun bense en aşikarlığındaydım sevdamın

Vazgeçmelerin bana düşeceğini nerden bileblirdim?

Bu senden kaçmak değil bu içimde yitirdiğim kendimdendir

Çünkü ben sana gelmekle tüm bildiğim öğrendiğim beni ben eden herşeyden vazgecerek geldim

Ben sana gelirken kendimden geçtim

Aşk için şimdi senden geçiyorum

Bir ömrü bir ana sığdırarak kendimi senli düşlerin en törpüsüz yerine itiyorum

Her uykuya dalışımda törpülenmeyen yanlarının yüreğime tenime takılıp acıtsın diye

Sen adını bana acı ile öğreten

Adını biliyorum

Adını öğrendim

Adın Aşk

Suretinse bir yokluk

Suretinse unutulmaya mahkum

Suretinse hiç yaşamamışlığım

Aynaların aksinde

Yoklukla barışmayan ruhum varlığına inandığı günlerde seni tanıdı

Sen ne cennet olabiliyordun ne de cehennem

Sendeliyordum seninle

Ne dokunabiliyorduk ne de yanabiliyorduk ellerimiz de

Rüyalarımda gördüklerim aynadaki ters iz düşümleri gibiydi

Seni tanımıyordum Aşk’ı görüyordum

Yaklaştıkça sana

Sana yaklaştıkça biraz daha yabancı oluyordum

Gecenin en son noktasında kendimden yitiyor sana doğamıyorken senin aşk’ında kayboluyordum

Bizimkisi suretsiz bir Aşk’tı

Sen beni bende seni tanımıyorduk

Tanıdığımda ise Aşk’ın vazgeçmek olduğunu hatırlamak bana düştü

Sen kendini karanlıklar olarak nitelerdin

Bense aydılığında yürüyordum senin

Aramızda ki yabancılık böyle başladı

Sen ben de seni ben de sen de beni görüyorduk

Aynalar yalancı Aşk ise gerçekti bize

Susmalarının ardında saklanan sen aslında seni yansıtmıyordu

Ben sen de Aşk’ı görüyordum

Bunu farkettiğim de ise bana Aşk’ın vazgeçilmezi olan (vaz)geçmeyi kabullenmek kaldı

Şimdi biz; bir birini tanıdığı kadar birbirine yabancı İki insan

iki Adı konulmamış bir duyguyuz

Aşk’tım

Aşık’tım

(Vaz) gecebilirdim

Geçtim

08-26-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Aşk'tım..Aşık'tım..Vaz'geçebilirdim..Geç'ti m Gitmelere dönüyordum Nice seller götürüyordu Yaşanmışlıklarımı beraberinde Bir ana sığdırdığım Bin ömür hayatım Vazgeçmek aşkın kendisiydi Ben seni değil Aşkı sevmiş Vazgeçmeyi kabullenmiştim Şimdi güncemde bana kalan Sensiz yokluk İçimde eriyen İçimde eriten İçimi sarsan senden bana kalan bir ömürlük alıntılar Ben seni kimseler olmadığı için değil kimse olamadığın için sevdimAşkı en masum yerimde yoklayıp sana yürümeyi yeni öğrenen bebekler gibi düşe kalka geldim Ellerimden tutmayabilirdinBeni sevmeyebilirdinİçinde bana akan teninin adını “aşk” koymayabilirdin ki sen yine bilirdin herşeyi bildiğin gibi Sen beni gizli seviyordun bense en aşikarlığındaydım sevdamınVazgeçmelerin bana düşeceğini nerden bileblirdim? Bu senden kaçmak değil bu içimde yitirdiğim kendimdendirÇünkü ben sana gelmekle tüm bildiğim öğrendiğim beni ben eden herşeyden vazgecerek geldimBen sana gelirken kendimden geçtim Aşk için şimdi senden geçiyorumBir ömrü bir ana sığdırarak kendimi senli düşlerin en törpüsüz yerine itiyorumHer uykuya dalışımda törpülenmeyen yanlarının yüreğime tenime takılıp acıtsın diye Sen adını bana acı ile öğreten Adını biliyorum Adını öğrendim Adın Aşk Suretinse bir yokluk Suretinse unutulmaya mahkum Suretinse hiç yaşamamışlığım Aynaların aksinde Yoklukla barışmayan ruhum varlığına inandığı günlerde seni tanıdıSen ne cennet olabiliyordun ne de cehennem Sendeliyordum seninle Ne dokunabiliyorduk ne de yanabiliyorduk ellerimiz de Rüyalarımda gördüklerim aynadaki ters iz düşümleri gibiydi Seni tanımıyordum Aşk’ı görüyordum Yaklaştıkça sanaSana yaklaştıkça biraz daha yabancı oluyordum Gecenin en son noktasında kendimden yitiyor sana doğamıyorken senin aşk’ında kayboluyordum Bizimkisi suretsiz bir Aşk’tı Sen beni bende seni tanımıyorduk Tanıdığımda ise Aşk’ın vazgeçmek olduğunu hatırlamak bana düştü Sen kendini karanlıklar olarak nitelerdinBense aydılığında yürüyordum seninAramızda ki yabancılık böyle başladı Sen ben de seni ben de sen de beni görüyorduk Aynalar yalancı Aşk ise gerçekti bize Susmalarının ardında saklanan sen aslında seni yansıtmıyorduBen sen de Aşk’ı görüyordumBunu farkettiğim de ise bana Aşk’ın vazgeçilmezi olan (vaz)geçmeyi kabullenmek kaldı Şimdi biz; bir birini tanıdığı kadar birbirine yabancı İki insan iki Adı konulmamış bir duyguyuz Aşk’tım Aşık’tım (Vaz) gecebilirdim Geçtim