Mavi Bir Aleve Dönüştürdün Kalbimi Bir Anda.

**Prof. Dr. Sinsi** · 08-26-2012

Sensiz kaLan bu şehri yakmayı çok iSterdim

Mavi bir aLeve dönüştürdün kaLbimi bir anda

Tutuşturmak istedim

Beni böyLe umarsız bırakıp gitiğin, ZaLim bu şehri yakamadım

GözLerin dikiLdi karŞıma bir caddenin tam ortasında

İnanıLmaz güzeL bakıyordu gözLerime hafif ısLak

En özeL,, en biLinmeyen türLeri, açmıştı papatyaLarın

HatıraLarınLa titriyordu için

KuşLar kanatıyordu gönLümü

Gri buLutLar geçiyordu göĞümden

AnLamak üzereydim neronun romayı neden yaktıĞını

KaranLık bir koridor açıLdı önümde anLayamadım

Yenik düşmüş bir napoLyon kadar mutsuzdum asLında

İntihara kaLkışan hitLer kadar çareSiz

Yakmak üzereydim Ki bu şehri, hatıraLarın içLi bir yaĞmur gibi boşandı üzerime

KediLer geçti birden kavŞakLarından şehrin

Acı acı miyavLadıLar gözLerime baktıLar

KızgındıLar, kırgındıLar

OnLar da tutuLmuşLar anLadım sana bendeki kadar

OnLarda terk ettiğin bu şehri çareSiz yakmak istiyorLar

YakamıyorLar

SaçLarın dikiLdi karsıma bir sokak köşeSinde

Her teLinde parmakLarımın izLeri parLıyordu

BenzerSiz kokunu aLıyordu kıvrımLarından rüzgar

GözLeri doLuyordu saçLarına bakan kediLerin

Her biri kenarda darmadağın

ÇömeLip kaLıyordu, yutkunuyordu

Rengi kaçıyordu pencereLerden perdeLerin

Nereye yürüdüySen, bakıŞın, duruŞun seSin

AnLadım söndürmeyeLim tutuşan yüreğimi

Kendimi yakmış oLurum yakarsam bu şehri

Çünkü sen herŞeyinLe bendeSin

08-26-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Mavi Bir Aleve Dönüştürdün Kalbimi Bir Anda. Sensiz kaLan bu şehri yakmayı çok iSterdimMavi bir aLeve dönüştürdün kaLbimi bir anda Tutuşturmak istedim Beni böyLe umarsız bırakıp gitiğin, ZaLim bu şehri yakamadım GözLerin dikiLdi karŞıma bir caddenin tam ortasında İnanıLmaz güzeL bakıyordu gözLerime hafif ısLak En özeL,, en biLinmeyen türLeri, açmıştı papatyaLarın HatıraLarınLa titriyordu için KuşLar kanatıyordu gönLümü Gri buLutLar geçiyordu göĞümden AnLamak üzereydim neronun romayı neden yaktıĞını KaranLık bir koridor açıLdı önümde anLayamadım Yenik düşmüş bir napoLyon kadar mutsuzdum asLında İntihara kaLkışan hitLer kadar çareSiz Yakmak üzereydim Ki bu şehri, hatıraLarın içLi bir yaĞmur gibi boşandı üzerime KediLer geçti birden kavŞakLarından şehrin Acı acı miyavLadıLar gözLerime baktıLar KızgındıLar, kırgındıLar OnLar da tutuLmuşLar anLadım sana bendeki kadar OnLarda terk ettiğin bu şehri çareSiz yakmak istiyorLar YakamıyorLar SaçLarın dikiLdi karsıma bir sokak köşeSinde Her teLinde parmakLarımın izLeri parLıyordu BenzerSiz kokunu aLıyordu kıvrımLarından rüzgar GözLeri doLuyordu saçLarına bakan kediLerin Her biri kenarda darmadağın ÇömeLip kaLıyordu, yutkunuyordu Rengi kaçıyordu pencereLerden perdeLerin Nereye yürüdüySen, bakıŞın, duruŞun seSin AnLadım söndürmeyeLim tutuşan yüreğimi Kendimi yakmış oLurum yakarsam bu şehri Çünkü sen herŞeyinLe bendeSin