yaLnızLık

Yalnızlığın hangi tarafındayım bilinmez
En çok da yabancıyım kendime Saklandıkça yaşadığım yalanlardan
Gözümü her açtığımda hissettiğim korku; avuçlarıma damlayan bir
hayal kırıklığı, bir acı oldu

Nasıl yürüdüm, ne zaman geldim ben bu yalnızlığa?
Daha kapıyı bile çalmamıştım, ne çabuk açtın Müsaadenle yüreğimi aramaya geldim, kendi kimliğimde yitirdiğim yalnızlığımda
Doğuştan mı yalnızım, yoksa yalnızlığım da mı doğdum? Ne zaman geldim unuttuğum bu zaman kavramından, bu bomboş kalabalıklardan sıyrılıp Beni buraya getiren hayallerim, umutlarım, göz yaşlarım, hayal kırıklıklarım ve yıkımlarımbiliyorsun
Eğer gelmeseydim kalacaktım enkazın altında Kusura bakma rahatsız ettim seni yalnızlığım Eğer yalnız değilsen ben gideyimAma ben ne zaman gelsem sen yalnızsınYok hayır biliyorum, uzun zamandır buradayım Her gitmek istediğimde senden, aslında hiç gidemediğimi anladım sana dönüşlerimde Sanki bir kördüğüm oldun boğazıma düğümlenen
Madem geldim anlatayım izninle
Bir hayal kapısında doğdumYalan insanların adına sevgi dedikleri ve iki dudak arasında tükettikleri yaşamda buldum kendimi
Neye uğradığımı anlamamıştım daha Taptım, inandım, güvendim sadece iki dudak arasında dökülen cümlelere, harcanan yüreğimin eridiğini göre göre Göz göre göre Aslında gözüm kör olmuştu, kulağım duyardı sadece
Bense yüreğimde yanan ateşin kor olmasını seyrettim ve kendi küllerimden yeniden doğmaya çalıştıkça, bir tokat daha yedim yalan hayattan Öleceğimi bile bile, göre göre, göz göre göre, kör olduğumu bile bile
Şimdi anlıyorum, çok iyi anlıyorum, ama neye yarar; kör olmuş gözlerim, yüreğimi arar olmuşum yalnızlığımda
Ve yine ve şimdi yüreğimde yanan ateşin adına hayal koydum
Çünkü sevgi sadece dudaklardaki cümlelerde yaşanan yalan olmuş
Ne umut, ne sevgi cümlelerde anlam bulamazdı yüreğimdeki kadar
Ama su gibi akan zaman, bir nehir oldu şimdi gözlerimde, gittikçe
uçuruma akan Her geçen gün yaşadığım yaşanmamışlıkları, yalanları
tokat gibi vursan da yinede yanındayım yalnızlığım,

Yüreğimdeki Mavi için

Umutlarımı aramaya geldim, hayallerimi, yüreğimi aramaya geldim
Nasıl yürüdüm ne zaman geldim ben bu yalnızlığa?



Ne zaman yüreğimden silinmeye başlansa adın, sözlerinle kanatarak yeniden yazılıyor yüreğim boyunca Sonra yeniden çiziliyor kalbime yüzün, ellerin Yeniden başlıyorum seni sevmeye kaldığım yerden Hemde hiç akıllanmadan ve tekrar aynı yanlışlarımla Beni üzeceğini bile bile, yüreğimi zırhından kurtarıp düşüyorum peşine yeniden Sensizlik canımı öyle yakmış ki hasretinden daha büyük bir acı göremiyorum Bu yüzden göze alıyorum tüm zorlukları Sensiz mutlu olmaktansa seninle mutsuz olmak daha acısız geliyor kalbime Ve işte yeniden başlıyorum seni sevmeye tükendiğim yerden Ne kadar yaralansamda senin tarafından yeniden sunuyorum yüreğimi tüm çıplaklığıyla Yeniden kanat istersen açık yaralarımı, yeniden savur sevdamı yangınlara Korkusuzluğu sensiz kaldığım gecelerde öğrendim ben Seni özlediğim anlarda tanıdım sabretmeyi Sonunda yeniden düşeceksem yangınların koynuna, razıyım inanki ben Bilsenki seninle her yer cennetin yolu, sensiz dünya benim olsa yine YALNIZIM


Sana hapsoluşumun yüzüncü yılındayım
sen hala bir çocuk olduğumu düşünüp,
ninniler fısıldıyorsun yüreğime rüyalarımda
uykulu bedenim
küs sana!
güneşin doğmayacağını bile bile uyuttun beni avuçlarında
damla damla aşk yetmedi doyurmaya aç ruhumu
kırgın dünyam,
uzak sana!,_nefes kadar yakınken_
aldattım seni!
evet aldattım!
yüzsüzüm ve dürüstüm
aldatıldığını yüreğine haykıracak kadar hem de
oysa sen yanı başındayken bile,
gelmemi beklerdin
özleyerek,
kaybederek,
aşık gibi severdin
bense;
aldattım seni!
evet aldattım!
bir gece vakti, uyandım rüyalarımdan hayır hayır
ben rüyaya hasretm! _kavustu onlar_
uymadığını farkettim tutsaklığının serseri benliğime
az serseri,
az şımarık,
az çocuk
aldattım seni,
evet anlatım
işine gelmedi diye buruşturup yakma satırları,
anla artık aramızda koca bir yalnızlık var!
yalnızlığımla başbaşa,
senden ırak _nefes kadar yakınken sana_
yarınlarıma sakladığım bir ayrılık var,
bir aldatış,
bir yalnızlık var

_yalnızlığım_