Burdan Atlasam Canım Acırmı Anne

Uçurumun kenarındaki küçük kızım

Anneme dönüyorum;yorgun yüzündeki masmavi gözlerine bakarak;

"Burdan atlasam canım acır mı anne?" diyorum

"Olmaz" diyor"Ben yanındayken sana birşey olmaz izin vermem!"

Şimdi yine uçurumun kenarındayım

Bu sefer yalnız

Annemin yüzündeki

Annemin yüzündeki yorgunluğu miras edinip kendime;

uzun uzun bakıyorum uçuruma

"SusuyoruM!"

Hayallerim geliyor gözlerimin önüne

Karşılığını beklemeden tüm gücümle sevdiklerim!

En zor zamanlarında yanında olduklarım ve hiçbir zor zamanımda;

Yanımda bulamadıklarım!

Yüzümü rüzgara veriyorum

Kollarımı iki yana açıp soruyorum;

"Buradan atlasam canım acır mı anne?"






Sen duymasan da bu soruyu ben cevabı biliyorum

Ne atlayabiliyorum;ne kalabiliyorum!

Uçurumun kenarında dizlerimin üzerine çöküp ağlıyorum

SanaBurdan Atlasam Canım Acırmı AnneyalnızlığımaBurdan Atlasam Canım Acırmı Anneyaşadıklarıma

"Canım zaten acıyor anne;

Atlayayım mı?"