Yalnızlığımı Yazıyorum...Yalnızken..!

Yalnızlık!

Yaramsın!

Çıkamadığım duvarlarına kanımı akıttığımsın

Ciğerime ölümümü üfleyen sigaramsın

Uyanamadığım kabusum

Alnımdaki iki çizgi

Gözümde gittikce siyahlaşan bakış

Islak avuçlarımda titreyen BUGÜNÜMSÜN!

Yalnızlık!

Yaramsın!

Yaramı kanatansın!





Yalnızlık

Bir yandan tercihim

Öbür yandan ahımsın

İnsanlığımı zorlayan

Nefretimi telkin eden akranımsın

İnceden inceye bir öLüş varyazLıktan gebe kaLan

Yaramı dürtüp dürtüp kanatanımsın





Yaz karanlığım

Yaz yaramın kanıylayaz yaralandığıma

Yaz yalnızlığımı

Devir sırtıma bir kış gecesini

Yağdır ellerindeki nasırları rüyalarıma

Yaz karanlığım!

Yaz acımadan

Lanet oku tükürükler saçarak

Akıt bir damla kanımı topraga

Yaz karanlığım

Yaz

Boş durmasın sol elin

Yarama tuz bas





Bir haykırıştır yalnızlıgımhepinizmi sağırsınız?

Haykırmak istiyorum dagların zirvesinde

Haykırmak istiyorum bos kumsallarda

Haykırmak istiyorum tek kalabildigim her yerde

Yasamak istiyorum oralarda huzur içinde

Son nefesimi verene dek

Benden baska kimse olmadıgı için yalnız kaldıgımı bilerek

Yalnız ve kimsesiz!