08-26-2012
|
#1
|
Prof. Dr. Sinsi
|
Gece..
Herkesin uyuduğu saatleri seçiyorum ben uyanmak için 
Amaç,gayesiz,hedefsiz bomboş yollarda umarsızca köklüyorum gaz pedalını İbrem içimde kopan kıyametin nirvanasını gösteriyor Bir çığlık var kulağımda son ses Eşlik ediyorum tütünden çatlamış sesimle
Kafamda biriken yüzlerce soruun cevabını ararken,sürekli kendimi kandırdığımı farkediyorum Hiç utanmıyorum kendimden Hiç korkmuyorum kendimi kaybetmekten Umarsızca kocaman kocaman yalanlar söylüyorum kendime Kendimi aldatıyorum kendimle Ne o ayıp mı?
Kesinlikle değil  
Ömrümün istasyonuna uğramış onca hatrı sayılır "dost, arkadaş,akraba" bana bunu yaparken sesim çıkmadıda şimdi mi çıkacak?  Çok rahatım ben Acıyla besleniyorum Kendimi kanatıyorum sapıkça bir hırsla Dişlerimin arasında kendi etim,yiyip yiyip bitiriyorum kendimi Mutlu ediyor beni ağzımdaki kan tadı
Gecenin karanlığını seviyorum Sinsi sinsi üzerime çöken gri bulutları,havadaki pusu seviyorum Hep yağmur yağsın,fırtına,kasırga olsun Çamur olsun her yan Gece olsun ki ben kendi içimdeki kadınla yüzleşeyim Kendimle kavgamı kimse görmesin,bilmesinler kendimi karşıma alıp küfrederken nasıl sessizce dinleyip sustuğumu Sabah olduğunda yağmur temizlemiş olsun cinayet mahalini
O yüzden geceyi seçiyorum O yüzden uyumuyorum Her gece bekliyorum ağır ağır sabaha dönen şafağın ilk saatlerini Çünkü sende öyle bir gecede,öyle imkansız bir saatte gitmiştin İşte o yüzden kendimden nefret eder gibi görünsemde,sarıp sarmalıyorum senden kalan tek tük yürek parçacıklarını 
|
|
|