Ben Deli Değilim !..

Önce mürekkebi huniyle damarlarıma akıttım, sonra huniyi kafama koydum onun içine de bir kedi oturttum! Meğer hayatı en başından yanlış anlamışım diye güldüm kendime, önce huniyi çıkarıp masanın üzerine koydum, damarlarımdaki tüm mürekkebi kalemin içine boşalttım Yazmaya başladığımda yazabildiğim, tek şey, aşktı Ondan sonra ben “aşk” dedikçe, deli dediler Kedi mi? Hala tepemde…

Bu gün telefona mesaj geldi, oymuş gibi açtım, operatörümün attığı mesajı, o atmış gibi okudum gülümsedim, “ayyy bende seni seviyorum …’ım” dedim kapattım Hayli zıbıttığımın farkındayım, ama deli değilim

Az önce ilginç bir şey oldu, o geçti yanımdan Mantık olarak bir yokluğun benim yanımdan geçmesi namümkün Ama yokluğunda bile varlığını hissedebildiğim biri neden geçemesin ki yanımdan Üstelik artık daha belirgin, bir hayalden daha fazla Ben, hala deli değilim

Evet geceleri hala onun yanına uzanıyorum, dudaklarından öpüyorum, bilindik cümlelerimi söyleyip göğsüne yatıyorum, adını söylüyorum, uykuya dalıyorum Üstelik eskisinden daha da fazla hissedebiliyorum varlığını, daha fazla canlılık kazandı görüntüsü, hayal gibi değil artık, ben, artık onu görebiliyorum Sabahları yanımda olmuyor bir tek ona üzülüyorum Ama gerçekten müthiş bir şey, onu görebilmek… Ben, buna rağmen deli değilim)

Her yer karanlık, pür nur o mevki… Neyse konumuz bu değil, geçelim…

Kendi içimdeki hatun kişiliklerle baş edemiyorum, biri çok seksi, biri süper ego sahibi, biri kopya çekeyim ama benim yerime başkası yazsın yorulmayayım derdinde, biri feci şekilde dine dönmüş orada yaşamakta, biri klavye başında, biri Bay E ile uyuyor, birini yazarken diğerleri bağırıyor “beni de yaz beni de yaz” diye, amaaaaan sizinle mi uğraşacağım ayol! Bir melek birde şeytan var içimde, yazmasam kırılırlar, melek üzülür şeytan çirkefleşir Deli değilim ben:P

Haklıyım ben, kendime göre haklıyım, hem de çok haklıyım Deli değilim Deli demek akli dengesi bozulmuş demek, benimki ne yazık ki hala yerinde Bir kaç vida gevşemiş olabilir kafamda ama çivisi çıkmış bir dünyada o kadar da olsun çok mu? Aşkı kalbine değil aşağıdaki çıkıntıya takan, ona aşk adını verene s…r çekip ardında bıraktığı enkazı takmayan, bir kadınla nasıl konuşulacağını bilmeyen, sevgilisi varken başka erkeklere göz süzen hatta, kendi çocuğunu kocasını aldatırken gördü diye öldürüp kurda kuşa bırakan, okullara kadar sızıp çocuk sapıklı yapan, bir kedinin kafasını ezerek öldüren ve hala aramızda dolaşan ve dolaşmasına izin veren(vs)lerin/ların olduğu bir dünyada ben mi deliyim? Hadi oradan

Kafama aşk çöreklendi yuva yaptı diye dünya halini unutmadım ben Siz dünya halini bozup aşkı yanlış yerinize takmış olabilirsiniz, aşkın hala kalpte ve baş üstünde taşınmasını tuhaflık sayabilirsiniz, ama deli diyemezsiniz Aşk bir tek sevgiliye olan yüce duygular değildir, aşk bir kedidir, bazen klavye de olabilir Aşk bir kedidir, en susuz anında kanarak içtiğin sudur, aşk otoyoldaki parçalanmış arabalardan çıkan yaralıları-ölüleri gördüğünde Tanrı’ya yakarmaktır, “biraz merhamet ver kullarındaki boş yüreklere” diye Aşk en üst noktada ki sevgidir Tanrı’ya ermeden önce, bir kadına/erkeğe, bir nesneye hatta Aşk basit değildir, hatta şu dünyadaki en önemli ve ciddi iş aşktır Aşk bir iştir, ya işsiz kalırsın yada karşılaştığın her şeyi iş kabul edersin kendine Acı çekmekte bir aşktır, hakkıyla yapmak gerekir, sonuna kadar acı çekilmezse, mutluluğu da ulaşılmaz nihayetinde Aşk kalem kağıda cilveler yaparken mürekkebin bitmesidir, aşk mürekkebi boşuna bitirmez en olmadık cümlede, her şeyin bir sonu var anlayabilesin diye, başkalarını da dinleyebilesin diye

Ben deli değilim, aşk deliliktir ama aşıklara deli diyen sizlersiniz Çünkü sizin mürekkebiniz bitmiş en olmadık cümlenizde Anlayabildiniz mi? Bir gün en olmadık yerde mürekkep gibi hayatta bitecek, kavrayabildiniz mi demek istediklerimi? Aşk demezseniz her şeye boş yer işgal edersiniz yani, boşa geçer koca ömrünüz Hepimizin en az bir kez mürekkebi bitti, belki defalarca yeniden bitecek, yeter ki o mürekkebin nerde olduğunu bilin ve boş cümlelerle israf etmeyin sayfalarınızı

*“Aşkın şebnemi dökülür bakışından, bir taze yara saklanır gülüşünde” Bu cümle nerden çıktı şimdi? Ben deli değilim!

Umarım mürekkeplerimiz bitmez, boş cümleler gelip karışmaz sayfalarımıza Nedenini bilmiyorum ama abidik bir sevgi pıtırcığı olarak dolaşıyorum bu günlerde

Alıntıdır