Adını Ask Koydum Senin....

Güneş’in doğuşu gibi doğuyorsun dünyama

Doğuşuyla ısıttığı yüreğimin buz sarkıkları damla damla çözülmeye başlayıp,

Her bir damlanın çoğalarak birleştiği, sevgiyle taşan bir şelaleyi andırıyor adeta


Ay’ın dünyamızı aydınlattığı gibi,

Zifiri karanlıklardan çıkarıp, ışıklarını saçıyorsun etrafıma

Öyle büyülü bir ışık ki bu, hayallerin gerçekleşmesi gibi, adını koyamadığım düşünceler gibi, kapımı her an çalacak beklenen biri gibi

Beklenen sen misin ?

Yoksa aşk mı?

Hayır hayır, sen aşkın ta kendisi olmalısın


Seni beklemek, açılan her kapının ardında seni aramak

Çalan her telefona sen diyerek koşmak, yine aramadı diyerek meraklanmak

Beklenmedik anlarda seni karşımda bulup, mutlulukların en güzelini hissetmek

En hüzünlü anlarında, hüznünü kalbimde yaşamak, sevincini sevincim, derdini derdim bilmek Doğan her yeni güne, senin için hayır duaları ile başlayıp, “günaydın” diyen sesini duymak için, uykuların en tatlısından uyanmanın sevincini yaşamak

Bana bunları hissettirdiğin için

Bu duyguları yaşattığın için, adını aşk koydum senin,

Sen aşkın ta kendisisin


Telefonum her çaldığında içim titreyerek “o arıyor” diyorsam

Her ne kadar ses tonumu ayarlamaya çalışıp,

Hala bunu başaramıyor ve yinede sesimin titremesine engel olamıyorsam

Bana baktığında, saç diplerimdeki fırtınalara dur diyemiyorsam,

Gözlerine bakarak, denizlerin en derinlerine dalıyor ve bir türlü çıkamıyorsam

Ellerimi, titrek ve bir kor gibi yakıyorsa tenin

Yüreğimde alaboralar kopuyorsa eğer

Bunu başaran sen misin?

Yoksa sen aşk mısın?

Bana bu duyguları yaşattığın ve hayatıma girdiğin için

Aşkı yalnız sana yakıştırdığım için

Adını aşk koydum senin

Sen aşk olmalısın