Seni Bekledim Ben.

Yüreğim ne dediyse onu dinledim ben

Kimi işaret ettiyse ona yöneldim

Şimdi sen diyor da başka bir şey demiyor

Ansızın bastıran bir yağmura hazırlıksız yakalanır ya insan,

işte öyle ıslattı beni aşkın

Seni bekledim ben

Yüreğimdeki heyecanı, gözlerimdeki yeşili,

dudaklarımdaki ateşi, ellerimdeki titremeyi,

küçük dokunuşları sana sakladım


Ne sen beni bilirdin ne ben seni

ama bir yerlerdeydin ve mutlaka gelecektin

Ve bir gün çıktın karşıma

İşte o gün sevdaya dair ne kadar tortu varsa içimde eridi gitti

Çocuk oldum yeniden

Hani bıraksan yemyeşil bir kırda

bağıra çağıra şarkı söyleyip koşarım

Seni bulmanın coskusunu hiç bitmeyecek bir enerjiyle yaşarım

Seninle yep yeni bir hayatın başladığını biliyorum

O hayatın içinde vazgeçilmez kıldığım tek şey sensin


Bilirim, bu şarkı korkutur bazen insanı

Neler oluyor diye sormadan

bir duygu selinin içinde bulursun kendini

Ama zaten aşk öyle bir şey değil midir?

Sorarsan planlarsan onun adına aşk denir mi?

Bırak kendini, bırak ki aşkın büyüsü sarsın seni

Kendini o eşsiz duyguların ferahlığına bırak

Tut elimi birlikte çıkalım bu yolculuğa

Yarınsız zamanların iki yolcusu olalım

Kaygısızca yaşayalım aşkı, eriyelim birbirimizde

Yüreklerimiz birbirimiz için atsın,

soluklarımız birbirine karışsın

Tutkunun alevleri dalga dalga sararken bedenlerimizi


Gidersen Gözümdeki son parıltıyı da alır götürürsün

Bir zemherenin ortasında titrerken bırakırsın beni

Ama merak etme ayakta kalırım ben

Tıpkı fırtınaların boynunu eğip yıkamadığı kavak ağaçları gibi

Senden bana yadigâr kalan her anıyı

bir kez daha bir kez daha yaşarım

Aşkım da benden yadigar kalır sana