Biz O'na Hiç Arkamızı Dönmedik Ama Aşk İsrarla Yüzümüze Bakmıyordu...

**Prof. Dr. Sinsi** · 08-26-2012

Satırlarca gözyaşı biriktirmeyi aşktan sanıyorduk

Kader aciz oyunlar kuruyor yine de her oyunda kazanan oluyordu

Kaç iklim gömdük bir yağmura?

Sağanaklar bizi bir türlü bulmuyordu

Yitip gitmek üzereydik Aşk inatla yüzümüze bakmıyordu

Ve senin gözbebeklerinden ışığını çalmıştı eylül belki de küskünlüğü bundandı haziranın

Bilmiyorduk

Dizlerimizin yaralarından düşlerimizin yaralarını sarmaya vaktimiz olmadı bizim

Hep aşka kalkıp yüzsüzlüğüne düşüyorduk

Usanmayı hatırlamıyorduk

Hep 1olmak için aldık nefesi oysa 2mizin gökyüzü farklıydı

Senin gecen benim sabahımı sevmezdi bende senin gecene yüzgörümlüğü yıldızlar çizmekten yorulmuştum

Gel zaman-Git zamanlar bitmezdi fakat biz ne gelebiliyor ne de gidebiliyorduk

Yerimizde saymayı aşktan sanıyorduk Aşk yüzümüze bakmıyordu

Şakası yoktu hiçbir zamanda olmadı

Ne zaman zorlasak intiharları diziyordu sıra sıra aramıza birinden kurtulsak diğerinde ölüyorduk

Gazetelerin 3

sayfa haberlerine bile yazılmıyordu adımız oysa biz ölmeyi de Aşktan sayıyorduk

Aklı beş karış havada şehirlerimiz vardı bizim seni alsa beni hep dışarıda unutuyordu sokakları

Ve inan yalnızlık ikimize de hiç yakışmıyordu

Ne zaman en masum gülüşün belirse yüzünde aklın Kız Kulesi'ne bakan o bankta oturuyordu

Ve ben ne zaman yanına gelsem o bank hep boş oluyordu

İstanbul bizi aldatıyordu biz sayısız denklem kurup yine de bu aldanışa doğru cevabı veriyorduk

Ama yanlışımız çoktu ve tabi ki yanlışların çokluğunda doğrunun bir hükmü kalmıyordu

İstanbul bizi aldatıyordu

Biz Kız Kulesi'ne hiç gitmiyorduk

Belki de sen hiç gülmüyordun ben farketmiyordum

Fena aldanıyorduk

Ezeliydi düşmanlığımız

Ateşle barut misali

Sen yandıkça ben kül olabiliyorken ben yanarken sen ateş olmayı seçiyordun ve düşmanlığımız bitmiyordu bir türlü

Kendimizi yakmayı Aşktan sayıyorduk biz fakat o yüzümüze hiç bakmıyordu

Ne zaman gözlerini ayırsan gözlerimden silahlarını kuşanıp dilinin ucundaki sözcüklerde pusuya yatıyordu

Ben vuruluyordum masal kanıyordu sen bilmiyordun

Hiç unutmuyorum

Yağmurlu bir gecede siyah elbisesiyle gelmişti bu masal

Ayak bileğini burkmuştu ve hafifçe topallıyordu

Ağır aksak yaşamlarımıza topal bir çizgi çizmişti farketmeden

******ydi ruhu

Bana giyinir sana soyunurdu

Sen şefkatinle sahip olurdun ona o şehvetiyle senin olurdu

Hiçbir zaman "bizim" olmazdı

Bunun hırsıyla her seferinde kendinden geçer başka başka isimler fısıldardı kulağına

Sevişmekten yorgun düşünce benim yüzüme saklardı aklamaya çalıştığı bedenini

Ve senin cebinde biriktirmişti ihanetleri

Sen gözlerime bakamazdın ben de kırıklarım batmasın diye gözlerimi hiç kapatmazdım

Ve birgün "AŞK" masalı VURDU!

Yavaş yavaş elini eteğini çekti hayat kavak yelleri yerini poyrazlara bıraktı

Uykularımız huzursuzdu kırılıp dökülmelerimizin mecazi anlamı kalmamıştı ve tabiri caizimiz hala kayıptı

Sen susmuştun ben avaz avaz koynundaydım kelimelerin

Tarifsizliği Aşktan sayıyorduk bölük bölcük tutunuyorduk kıyılarına ama O ısrarla yüzümüze bakmıyordu

Biz O'na arkamızı hiç dönmedik oysa

/Yüzümüz birbirine haramdı

/

08-26-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Biz O'na Hiç Arkamızı Dönmedik Ama Aşk İsrarla Yüzümüze Bakmıyordu... Satırlarca gözyaşı biriktirmeyi aşktan sanıyorduk Kader aciz oyunlar kuruyor yine de her oyunda kazanan oluyordu Kaç iklim gömdük bir yağmura? Sağanaklar bizi bir türlü bulmuyordu Yitip gitmek üzereydik Aşk inatla yüzümüze bakmıyordu Ve senin gözbebeklerinden ışığını çalmıştı eylül belki de küskünlüğü bundandı haziranın Bilmiyorduk Dizlerimizin yaralarından düşlerimizin yaralarını sarmaya vaktimiz olmadı bizim Hep aşka kalkıp yüzsüzlüğüne düşüyorduk Usanmayı hatırlamıyorduk Hep 1olmak için aldık nefesi oysa 2mizin gökyüzü farklıydı Senin gecen benim sabahımı sevmezdi bende senin gecene yüzgörümlüğü yıldızlar çizmekten yorulmuştum Gel zaman-Git zamanlar bitmezdi fakat biz ne gelebiliyor ne de gidebiliyorduk Yerimizde saymayı aşktan sanıyorduk Aşk yüzümüze bakmıyordu Şakası yoktu hiçbir zamanda olmadı Ne zaman zorlasak intiharları diziyordu sıra sıra aramıza birinden kurtulsak diğerinde ölüyorduk Gazetelerin 3 sayfa haberlerine bile yazılmıyordu adımız oysa biz ölmeyi de Aşktan sayıyorduk Aklı beş karış havada şehirlerimiz vardı bizim seni alsa beni hep dışarıda unutuyordu sokakları Ve inan yalnızlık ikimize de hiç yakışmıyordu Ne zaman en masum gülüşün belirse yüzünde aklın Kız Kulesi'ne bakan o bankta oturuyordu Ve ben ne zaman yanına gelsem o bank hep boş oluyordu İstanbul bizi aldatıyordu biz sayısız denklem kurup yine de bu aldanışa doğru cevabı veriyorduk Ama yanlışımız çoktu ve tabi ki yanlışların çokluğunda doğrunun bir hükmü kalmıyordu İstanbul bizi aldatıyordu Biz Kız Kulesi'ne hiç gitmiyorduk Belki de sen hiç gülmüyordun ben farketmiyordum Fena aldanıyorduk Ezeliydi düşmanlığımız Ateşle barut misali Sen yandıkça ben kül olabiliyorken ben yanarken sen ateş olmayı seçiyordun ve düşmanlığımız bitmiyordu bir türlü Kendimizi yakmayı Aşktan sayıyorduk biz fakat o yüzümüze hiç bakmıyordu Ne zaman gözlerini ayırsan gözlerimden silahlarını kuşanıp dilinin ucundaki sözcüklerde pusuya yatıyordu Ben vuruluyordum masal kanıyordu sen bilmiyordun Hiç unutmuyorum Yağmurlu bir gecede siyah elbisesiyle gelmişti bu masal Ayak bileğini burkmuştu ve hafifçe topallıyordu Ağır aksak yaşamlarımıza topal bir çizgi çizmişti farketmeden ******ydi ruhu Bana giyinir sana soyunurdu Sen şefkatinle sahip olurdun ona o şehvetiyle senin olurdu Hiçbir zaman "bizim" olmazdı Bunun hırsıyla her seferinde kendinden geçer başka başka isimler fısıldardı kulağına Sevişmekten yorgun düşünce benim yüzüme saklardı aklamaya çalıştığı bedenini Ve senin cebinde biriktirmişti ihanetleri Sen gözlerime bakamazdın ben de kırıklarım batmasın diye gözlerimi hiç kapatmazdım Ve birgün "AŞK" masalı VURDU! Yavaş yavaş elini eteğini çekti hayat kavak yelleri yerini poyrazlara bıraktı Uykularımız huzursuzdu kırılıp dökülmelerimizin mecazi anlamı kalmamıştı ve tabiri caizimiz hala kayıptı Sen susmuştun ben avaz avaz koynundaydım kelimelerin Tarifsizliği Aşktan sayıyorduk bölük bölcük tutunuyorduk kıyılarına ama O ısrarla yüzümüze bakmıyordu Biz O'na arkamızı hiç dönmedik oysa /Yüzümüz birbirine haramdı/