Sana Umut Toplayacağım, Umudunun Tükendiği Yerde

**Prof. Dr. Sinsi** · 08-26-2012

Derler ki, hayat umut ettiğin kadardır

Senin umudun, hiç tükenmesin;

Yüreğindeki umut ateşi, hiç sönmesin

Ömrün uzun, hayatın mutlu, yüreğin umutlu olsun ?

Ey sevgili, umudunun tükendiği yere beni koy

Sana umut toplayacağım, umudunun tükendiği yerde?

Dikenli, taşlı yollar; patikalar,

Sana, bana, bize mahsus değildir

Hayat, acılar olsa da güzeldir?

Dertler, çileler ve özlemler

Sanma ki sadece bize özeldir

Her şeye rağmen hayat, yaşamaya değerdir?

Ey sevgili, umudunun tükendiği yere beni koy

Sana umut toplayacağım, umudunun tükendiği yerde?

Bir bak en derin aşkların timsali güle

Kaç yüreği kanatmıştır dikenleri

Nasıl da yırtmıştır seven gönülleri?

Oysa onları çeken sadece bir umuttu

Yüreklerindeki yangına düşecek olan

Belki de, bir damla mutluluktu

Ve uğruna ömür verdikleri

Bir kırmızı gül, pembe gül

Üç günde yapraklarını döktü?

Ey sevgili, umudunun tükendiği yere beni koy

Sana umut toplayacağım, umudunun tükendiği yerde?

Hayatı tanımak,

Hayattakileri anlamak zor olsa da

İbret bulabiliriz, bize sunulan bir bardak suda

Ki hep dolu dolu olmayacaktır bardağımız,

Ya da hep boş kalmayacak;

Gün gelecek ki hayat bulacağız bir yudumunda?

Hep boşlar olmasın, kısacık ömrümüzde,

Hep karalar yer etmesin, gözlerimizde

Hayatın başka renklerini de bulacağız?

Koş ey sevgili, imkansız deme

Belki küçük dünyamıza büyük gelecek

Gri yağmur bulutları bizi bekliyor

Ve belki de bir gökkuşağı?

Ey sevgili, umudunun tükendiği yere beni koy

Sana umut toplayacağım, umudunun tükendiği yerde?

08-26-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Sana Umut Toplayacağım, Umudunun Tükendiği Yerde Derler ki, hayat umut ettiğin kadardır Senin umudun, hiç tükenmesin; Yüreğindeki umut ateşi, hiç sönmesin Ömrün uzun, hayatın mutlu, yüreğin umutlu olsun ? Ey sevgili, umudunun tükendiği yere beni koy Sana umut toplayacağım, umudunun tükendiği yerde? Dikenli, taşlı yollar; patikalar, Sana, bana, bize mahsus değildir Hayat, acılar olsa da güzeldir? Dertler, çileler ve özlemler Sanma ki sadece bize özeldir Her şeye rağmen hayat, yaşamaya değerdir? Ey sevgili, umudunun tükendiği yere beni koy Sana umut toplayacağım, umudunun tükendiği yerde? Bir bak en derin aşkların timsali güle Kaç yüreği kanatmıştır dikenleri Nasıl da yırtmıştır seven gönülleri? Oysa onları çeken sadece bir umuttu Yüreklerindeki yangına düşecek olan Belki de, bir damla mutluluktu Ve uğruna ömür verdikleri Bir kırmızı gül, pembe gül Üç günde yapraklarını döktü? Ey sevgili, umudunun tükendiği yere beni koy Sana umut toplayacağım, umudunun tükendiği yerde? Hayatı tanımak, Hayattakileri anlamak zor olsa da İbret bulabiliriz, bize sunulan bir bardak suda Ki hep dolu dolu olmayacaktır bardağımız, Ya da hep boş kalmayacak; Gün gelecek ki hayat bulacağız bir yudumunda? Hep boşlar olmasın, kısacık ömrümüzde, Hep karalar yer etmesin, gözlerimizde Hayatın başka renklerini de bulacağız? Koş ey sevgili, imkansız deme Belki küçük dünyamıza büyük gelecek Gri yağmur bulutları bizi bekliyor Ve belki de bir gökkuşağı? Ey sevgili, umudunun tükendiği yere beni koy Sana umut toplayacağım, umudunun tükendiği yerde?