Oysa Çoktan Sobeledi Hayat

Kimilerine göre küçük, aldığım derslere göre büyük, uzun ve de paylaşılası bir ömür yaşadım

Gün geldi acımdan kıvrandım, gün geldi mutluluklara teğet geçtim, gün geldi yer çekiminden etkilenmeyecek kadar mutlu oldum ama yaşadım, hep hataya inat, hayatı seve seve yaşadım


Pişmanlıklarım oldu zaman zaman Bazense keşkelerle tükettim saatleri, yanlışlarıma teslim oldum Pişmanlıklarımın en büyüğü ise " aşktan " yana oldu


Hiç mi doğru insan çıkmadı karşıma?

Çok mu iyi davrandım onlara?

Çok mu merhametli oldum?

Çok mu kadir kıymet bildim de yaranamadım?

Cevapsız bir sürü soru

Hoş! İlişkilerim boyunca hep daha çok sevilen taraf ben oldum zaten Gün geldi, bitti

Anladım ki yitip giden, zamana yenik düşen iyi anılmamak için elinden geleni yapıyor

Gel bana lanetler yağdır diyor "Her şeyimsin " demedin ama "Hiç bir şeyimsin" de diyor İstiyor bunu Başarıyorda


Biliyorum Gün gelecek, nasıl ki yanlışımı bulmuşsam doğrumuda bulacağım

Ve " Her şeyimsin " kelimesini ilk kez ona söylenmeye değer bulacağım İlk kez ona aşık olacağım

İlk kez ona yanacağım İlk kez ona yaşayacağım, onun yanında huzur bulacağım Şu sıra herkes doğrumu bulduğumu, elimdekine sıkı sıkı sarılmam gerektiğini söylüyor


Sen doğrum musun peki?

Gerçekten bir ömür aradığım sen misin?

Her nefesi alışımda iyi ki varsın dedirten, ömrümü ömrüne, canımı canına katan sen misin?

Bilmiyorum bunları şuan Emin olamıyorum

Tek bildiğim şey diğerlieri gibi değilsin

Farklısın sen!

Özelsin!

Benimsin!


Fakat hala zamanı var bazı şeylerin Hayat akıp gitmeli biraz Çoçukluğumu özletmemeli bulunduğum zaman Anı yaşamalıyım



Çocukluğumu özlüyorum

Yara bere içindeki dizlerimi

Pamuk helvaya yapışmış suratımı

Elma şekerine bulanmış ağzımı

Yaramazlık yaptığımda annem göremesin diye saklandığım kapı ağzını


Oysa

Çoktan sobeledi hayat !!!