Haziran Ağlarsa...

kalemini kırar ilham meleği
haziran ağlarsa





tut dedim düş trabzanlarından
kırılacaksın gözlerimde
imkansızlığa yazılacaksın
sulusepken hayallere




uzunca yürüdüm bayım
sizin yüzünüzden
güneşe zerdüştlüğüm
gecenin rediflenmesindendi
şiirlerinizde
korktum
korktum ki kaçtım sizden
üstelik tecahül-i arifleriniz
pekte maarif değildi
gölgelerimin apaklanmasında




pardon bayım
düşkuşağını gökgözünüzün rengine
bulamayınız
ben ki yeni renklerde doğacağım
şehrin kuzguni sevişmelerinde
üstelik haziran ağlarsa
yanacağım
bilin!



ne çok satıyor şu aşk romanları
kimse beni bilmiyor
derme çatma köşemde
yalnızlıkla ölüyorum



susar mısınız bayım
ne de çok konuşuyorsunuz
koşuyorsunuz
bilinmeyen bir yarına
susar mısınız lütfen
duymak istemiyorum sizi şahsen
gece bıçak tadında ağzımda
kanatıyor kelimelerimi
canım zaten yanıyor






olur ya
bir yağmur kırılır avuçlarımda
saçlarınızdan bulutlar çığlık çığlığa
düş trabzanlarından düşerken ben
olur ya
haziran ağlarsa
gömün beni bayım
gömün son yağmurlarla