Bana Çocukluğumu Anlat

Yaşamayı bile çoktan dert etmeye başladım

Her Yüzüme güleni dost sanmışım meğer

Kustuğum kan, Çektiğim çileyse

Ve sen teselli vermek istiyorsan eğer

Bana çocukluğumu anlatmalısın Anne!


Dün bir çocuğu konuşturdum uzun uzun

Top diyordu, topaç diyordu, Oyundiyordu

Küçük bir dünya sıkışmıştı gözlerine

Yarın ne getirecek bilmiyordu

Kara bulutlar oturdu düşlerime

O bir gülüş solsa bile

Bana çocukluğumu anlatmalısın Anne!


Evrene tüm kapılarımı kapadım artık

Oysa ar duygularım olmalıydı, Umut dolu

Kime bağlandımsa, kime "Sensin!" dedimse

En umulmadık yerde sırtamdan vurdu

Oysa sen sevmelisin diyorsun Bakmadan yaşlı gözlerime

Bana çocukluğumu anlatmalısın Anne!

Bana Çocukluğumu Anlat Babaanne

Bebeğime diktiğin mavi elbise başucumda

Çocukluğumun bayram mendilleri de

En çok kaşarlı ekmeklerini severdim kuzinenin içinde

Bir de iki divan, bir buzdolabı oturma odasını


Taştı mutfağımız Bingöl'de

Penceresi küçüktü demir sokak kapısının

Yazları salça yapardın bahçede

Tepsi tepsi pirinç ayıklatırdın kar yağınca


Bana çocukluğumu anlat babaanne

Söz etmedin gittin gideli


Bakışların soğuk

Ellerin sıcaktı babaanne

Hani rusyadan savaştan

At üstünde kaçırmışlardı seni


Hani adına ağıt yakmışlardı

Oy miyaser miyaser

Hani köyümüz vardı

Koçulu köyü

Küllerini yüreğinde saklardın


Bana çocukluğunu anlat babaanne

Söz etmedin gittin gideli


Hiçbirşey bıraktığı gibi değil

Çok değişti

Özünü goru gızım derdin

Bayrağımızı vuruyoruz biliyor musun


Annem babam çok yaşlandı

Tutunduk tutunabildiğimiz kadar

Hayat devridaim akıyor işte

Oğlum büyüdü

Şimdi uzaklarda

Ben kızdığın birşey yaptım

Artık yalnızım


Bana hayatı anlat babaanne

Söz etmedin gittin gideli