Dilin Büyük Tehlikesi; Fuzuli Konuşmak:

Dilin Büyük Tehlikesi; Fuzuli Konuşmak:
"Onlar, 'tümüyle boş' şeylerden yüz çevirenlerdir" (Mü'minun Suresi, 3)

Peygamberimiz (sav), konuşmalarında ümmeti için sözlerin en iyisini ve güzelini seçerdi Konuşma tarzını beğenmediği kişileri derhal uyarırdı Müminlerin söz ile birbirlerini kırmalarına izin vermezdi
Resulullah (sav) boş ve yararsız sözler söyleyecek olan kişinin sükut etmesinin daha yararlı olacağını söylemiştir Bir başka hadiste ise "Sükut eden kurtulmuştur" (Tirmizi) buyurmuştur

Bu konuda Resulullah (sav)'ın birçok hadisi bulunmaktadır:
"Midesinin, edep yerinin ve dilinin şerrinden korunan kimse, bütün kötülüklerden korunmuş olur" (Deylemi)
"Müjde o kimseyedir ki sözünün fazlasını tutmuş ve malının fazlasını infak etmiştir" (Bezzar)

"Hayır olmayan şeyden dilini çek, ancak bu sayede şeytana galebe çalarsın" (Taberani)

"Allahu Teala herkesin dilinin yanındadır Yani söylenen her sözü bilir O halde herkes konuştuğu sözde Allah'tan korksun" (Hatib)

Ukbe İbnu Amir'den rivayet olunur: "(Bir gün): "Ey Allah`ın Resulü! Kurtuluşumuz nasıl olacak?" diye sormuştum, şöyle cevap verdiler: "Dilini tut, evini genişlet" (Kütüb-i Sitte, 5858)

Bir söz söylerken düşünerek söylemek mümine yakışan güzel bir davranış olur Düşünmeden söylenen bir söz bazen istenmeyen yerlere gidebilir ve değer verdiğimiz insanları incitebilir Bu söz eğer İslam hakkında bir konu içeriyorsa daha da hassas olunmalıdır

Resulullah (sav) şöyle buyurmuştur:
"Müminin lisanı kalbinin ötesindedir Bir şey söyleyeceği zaman önce onu düşünür ve sonra konuşur Münafığınsa bunun aksine kalbi dilinin ötesindedir Bir şey söyleyeceği zaman, düşünmeden onu söyler" (Haraiti)


Konuşurken laf fazla uzatılmamalıdır Anlatılacak konu kısa ve öz bir şekilde anlatılmalıdır Bu sayede hem konuşulan kişinin fazla vakti alınmamış olur hem de Resulullah (sav)'ın sünnetine riayet edilmiş olunur


"Dikkat edin, derin sözlere dalıp gereksiz yere lafı uzatanlar helaka uğramışlardır" (Müslim)
"Bir zaman gelecek ki, insanlar sözlerini, ineklerin otu gevelemeleri gibi geveleyip duracaklar" (Ahmed)
Konuşmalarda çirkin, avami, argo ve müstehcen kelimelerden kaçınılmalıdır Bu tip konuşmalar bir süre sonra kalbin katılaşmasına ve konuşmaların fiillere de yansımasına sebebiyet verebilir

Nitekim Resulullah (sav) buyuruyor ki:
"Aman fahiş ve çirkin sözlerden kaçının; zira Allah çirkin sözleri ve fahiş konuşmaları sevmez" (Hakim)

"Mümin ta'n etmez (kınamaz), kimseye dokunmaz, lanet etmez, fahiş söz söylemez ve kimseyi yermez" (Tirmizi)

Müminlerin birbirlerine karşı yaptıkları suçlamalarda dikkatli olmaları gerekir Eğer yapılan suçlama doğru değilse, ahirette beklenmedik şekilde kul hakkı olarak insanın karşısına çıkabilir
"Bir kimse bir kimseyi küfür ve fısk ile itham eder de itham edilen kimse böyle olmazsa bu itham, itham edene döner" (Buhari)

"Ey insanlar, ashabım, kardeşlerim ve yakınlarım hususunda beni düşününüz ve onların aleyhine konuşmayınız Ey insanlar, biri öldüğü zaman onu kötülükleriyle değil iyilikleri ile anınız" (Müsned)
"Kim din kardeşini tevbe ettiği bir günahından dolayı ayıplarsa, o günah ile müptela olmadan ölmez" (Tirmizi)


"En büyük hıyanet, arkadaşına verdiği bir sözde o sana inandığı halde yalan söylemektir" (Buhari)
"Yazıklar olsun o kimseye ki, milleti güldürmek için yalan söyler Vay ona, vay ona" (Ebu Davud-Tirmizi)


Dinimizde, yalan kesinlikle yasaklanmıştır Resulullah Efendimiz (sav), yalanın küçük ve büyük yalan olarak ayırımının yapılamayacağını ve yalanın her türlüsünü kınadığını söylemiştir

Peygamberimiz (sav)'in bu konudaki duası şöyledir:
"Allah'ım kalbimi nifaktan, edep yerimi zinadan ve dilimi yalandan temizle" (Hatib)
"İnsan bir yalan söylediği zaman onun pis kokusundan melekler bir mil mesafe uzaklaşır" (Tirmizi)


Kuran'da gıybet (dedikodu) etmek, ölü kardeşinin etini yemekle aynı görülmüştür Peygamberimiz (sav)'in hadislerinde de gıybetin müminler arasında tesanütü kıracağı ve kul hakkının oluşmasına sebebiyet vereceği söylenmiştir

Ayrıca müminlere tecessüsle bakmak, onların kusurlarını araştırmak, gıybet kadar büyük bir günahtır Nitekim Peygamberimiz (sav) miraçta karşılaştığı bir olayı şöyle anlatmıştır:
"Miraca çıktığım gece, tırnakları ile yüzlerini tırmalayan birtakım kimseler gördüm Cebrail'e, 'Bunlar kimdir?' diye sordum Cebrail de, 'Bunlar insanlar hakkında gıybet edip, onların gizli hallerini araştıranlardır' dedi (Ebu Davud)


"Ey dili ile iman edip kalpleri ile inanmayanlar Müslümanlar hakkında gıybet etmeyin, onların gizli hallerini araştırmayın Kim mümin kardeşinin gizli hallerini araştırırsa Allah da onun gizli hallerini ortaya çıkarır" (Ebu Davud)


'Gıybetin ne olduğunu biliyor musunuz? Kardeşlerinizi hoşlanmayacağı şey ile anmanızdır' buyurdu Bunun üzerine, 'Söyledikleriniz o adamda varsa buna ne buyurursunuz' diyenlere Resul-i Ekrem, 'Söylediğiniz kusurlar onda varsa işte o zaman gıybet olur, yoksa iftira etmiş olursunuz' dedi (Müslim)

"Bir kimse kardeşinin ırz ve şerefine gıybet edene müdahale ederse, Allah o kimseyi kıyamet günü cehennemden uzaklaştırır" (Tirmizi)