Kurbanı Anlamak,Mustafa İslamoğlu

Bugüne kadar toplum olarak çoğu kavramı yanlış anladık KURBAN kavramı da bunlardan birtanesidir okuyalım anlatalım inş kardeşler
YUNUS EMRE





Kurbanı anlamak


Allah, "insana şah damarından yakın olan"dır Bu yüzdendir ki O, insana, nefsinin neleri hangi gerekçelerle fısıldadığından haberdardır

Bu nedenle kurban, Allah'ın insana yaklaşmasını değil, insanın Allah'a yaklaşmasını ifade eder Şahdamarından uzak olan, Allah'dan haydi haydi uzak olur "Şahdamarından uzak olmak" demek, kendinden uzak olmak demektir Kendine yakın olmak ise, "Allah'a yakın olmak" demektir

İnsana şahdamardan daha yakın olan, tüm damarların kendisine açıldığı kalptir Kalp, daha içeride, daha merkezdedir Şahdamar, ona açılan "yol"dur Allah "yolda" değildir, "yolcu" değildir Merkezdedir; hayatın ve varlığın merkezinde Yolda olan, yolcu olan insandır Uzaklaşır ve yaklaşır Yasa gereği O'ndan gelmiş ve O'na dönecektir

İnsan damardan uzaklaştığında, "dem-i mefsuh" (atık kan) hükmünü alır Hayatın ve sağlığın sebebi iken, ölümün ve hastalığın sebebi olur Kalbe, yani yolculuğunun anlamını bulduğu yere dönmelidir Kalbe dönüş, kendine dönüştür Kalpten uzaklaşma, kendinden uzaklaşmadır Şahdamar, kanın "sırat-ı müstakimi"dir Dosdoğru yola giren insan da, manevi bedenin kalbine giden yola girmiş demektir

Kur'an'da "kurban" teriminin kullanıldığı nadir yerlerden biri olan Maide 27 ayet, Adem oğullarından ikisinin kurbanla sınanmasından söz eder Bu, neyi gösterir? Birincisi, Kurban ibadetinin insanla yaşıt, hatta insanın ilk ibadeti olduğunu İkincisi, insanın cevherle cürufunun sınanmadan denenmeden ayrışmadığını Üçüncüsü, kişi ne kadar kendinden ve Allah'tan uzaksa, mülkiyet tasavvurundaki çarpıklığın da o kadar vahim olduğunu

Hz İbrahim ve Hz İsmail'in sınavı anlaşılmadan, kurban ibadeti anlaşılamaz Bu yüzden ilahi vahiyler bu örnek olaydan söz ederler Kur'an Saffât suresinde, konuya ayrıntılı olarak yer verir Buna göre, Hz İbrahim, Nemrud'a karşı verdiği tevhid mücadelesinde can sınavından geçer Sınavını başarıyla verir Bu kez sıra "can yarısı" sınavına gelmiştir Bir gece rüyada, kendisini, uzun bir mahrumiyetten sonra kavuştuğu oğlunu boğazlarken görmüştür

"Bu oğul kimdir?" sorusu, sadet haricidir Kur'an açıkça isim vermez Yahudiler, bu oğlun İshak olduğunda ısrarcıdırlar Daha birinci kuşaktan itibaren bu tezi destekleyen bir çok otorite bulmak mümkün Yahudiler, bu seçimi "kutsal ırk" tezi üzerine oturturlar ve hem yabancı hem de cariye olan bir annenin oğlu olan İsmail yerine, Sare'den olma İshak'ın "zebîh" olmaya daha layık olduğunu dile getirirler

Tüm veriler bu oğlun ilk oğul olduğunu gösterir İlk oğlun İshak olduğunu söylemek, Hz, İbrahim'in hayatı hakkındaki tüm bilinenleri yok saymak anlamına gelir Hacer'in, Sare'den uzaklaştırılmasının nedeni onun çocuk sahibi olmasıdır Kurban edilenin ilk oğul olduğunu, Hz İbrahim'im Kur'an'da dile getirilen duasından anlıyoruz: "Rabbim bana Salihlerden olacak bir (evlat) bağışla" (37:100) Bu duanın, çocuk hasretinin ardından geldiği açık İlk çocuğun da İsmail olduğu tarihsel olarak kesindir Kurban edilen, "aşk modunda" yapılan bir duanın mahsulü olan işte bu çocuktur

Bize öyle geliyor ki, bu "dua meselesi", kurbanı anlamada anahtar konumundadır Kur'an'da, çocuk hasretiyle geçen uzun yılların ardından, yürekten yapılan bir dua ile çocuk bahşedilen örneklere bakalım:

Hz İbrahim'e, evlat hasretiyle yapılmış bir dua ile Hz İsmail bahşedildi

İmran'ın karısı Hanne'ye, uzun bir süre sonra bir dua ile Hz Meryem bahşedildi

Kendisi yaşlı eşi de kısır olan Hz Zekeriyya'ya, Hz Yahya bahşedildi

Buna benzer bir örnek de Sare'ye yaşlılığında Hz İshak'ın bahşedilmesidir Fakat bu olayda Hz İbrdahim'in değil, yaşlı eşi Sare'nin his ve heyecanı nakledilmiştir Daha önemlisi, bu olayın öncesinde bir dua nakledilmemiştir

Hz İsmail, Hz Meryem, Hz Yahya

Üçü de, aşk modunda yapılan bir duanın peşinden gelen ilahi bir hediyedirler Hz Meryem mabede adanmıştır Hz Yahya, Zalim bir Yahudi yönetici elinde, koç gibi kellesi kesilerek kurban edilmiştir Bu örneklere Allah Rasulü'nün babası Abdullah'ı da eklemek gerek O da Abdulmuttalib'in duasının mahsulü idi ve o da büyük dedesi Hz İsmail gibi "yaşayan kurban" oldu

Kur'an Hz İbrahim'e "seni kestiğimi gördüm" değil, "seni kesiyorken gördüm" dedirtir

Hz İbrahim'in oğlunu "kurban ediyorken" görmesi, aslında âlem-i misal'de gördüğü bir rüya idi O, "misal âleminde" olanı, "şehadet âlemine" taşıyınca, rüya "tabir" edilmemiş oldu Yani, rüya üzerinden verilen mesaj "temsil" olmaktan çıkıp "hakikat" oldu İlahi murad bu değildi ve rüyalar işte bu yüzden "misal alemine" ait her "temsil" gibi "tabir" edilmeliydi

Acaba Hz İbrahim'in, hasretli bir duanın ardından gelen oğlu İsmail'e beslediği özel ve yoğun duygular, "gayretullah"a dokunmuş olabilir mi? Öyle ya, "Halilullah" (Allah dostu) sıfatını almak hiç de kolay değil Hatırlayalım Hz Peygamber'in torunlarını severken "Siz adamı yoldan edersiniz" diye sevdiğini Buna göre, kurbanın verdiği mesaj, "her şeyi yerli yerinde görme, her şeyi konulduğu yerde kavrama" mesajı olsa gerek

Allah'ı Allah yerinde, insanı insan yerinde görme Ve hayvanı hayvan yerine koyma İlahi hiyerarşiden sapıp da hayvanı insan yerine koyanların, insanı da hayvan yerine koyduklarına çok şahit oluyoruz da

MUSTAFA İSLAMOĞLU