Düşlerin Bedelini Yürek Öder

**Prof. Dr. Sinsi** · 08-24-2012

Çığlıklar düşünce gecemin yakasına, göğsümdeki bütün sevdalar uyanır
Kirpiklerime dokunur aşk, yüreğimdeki yorgunluk sevgiyle sarmalanır
Ruhumdan dökülünce sabırsız şiirler, yankım bekleyişlerle harmanlanır
Umutlar çekerken kör kuyulardan, yasaklı bir yürekte hüzün yudumlanır

Ne zaman suskuların gürültülü ormanlarında kaybolsam bir dost
merhabasına kapılır gider yüreğim

Saatler hızla emer zamanın acı
turunçlarını, vakit akşama vurur

Ne zaman resimlesen hayatı bir düşün
yaman ağrısı çözer yaralarımı

Gün kızıla vurur ve bir özlemin avuçları
yakar ellerimi

Ne zaman seni düşünsem, bir yangın aşar duvarlarımı,
sorgularla tüketirim tüm yaşanmışlıklarımı

Ne zaman gözlerin düşse,
sarsılırım kuru yapraklar gibi, özlerim çocuklar gibi

Eski bir şehri izlerken savrulur saçlarım

Sebebim olursun, kuşlar
geçer üzerimden çığlıklarla

Göğsümdeki güneş gibi ta içime vurursun,
düşlerimde bir denizin türküsünü dilden dile söylerken gün yalnızlığa
oturur

Gül kokunsa, gülüşün karışsın tohumuna

Özlem bekleyişse
kolların dolansın bedenime

Sar sevdanla, kolla beni vefanla, çağır
beni yüreğinin asırlardır akan kutsal kollarına

Bir duman daha savurarak yokluğuna kalkıp gideceğim buralardan

Az
sonra ne kuşların sesi, ne genzimi yakan geceden kalma izlerin keskin
kokusu yoracak beni

Birazdan sesini beklediğim bu ayyaş kayalıklardan
da gideceğim yar

Koca bir günün kalabalığına karışacak, yalnız
adımlarımı sürükleyeceğim inime

Yüreğime çektiğim hüzünlerin
oksijeniyle yaşama vuracağım kendimi

Sessizliğimizin kendimize
sarıldığı bu şehirde her şeye sünger çekerek ‘merhaba gerçeğim’
diyeceğim

Her gül günü gelince yaprağını terk eder

Her çiçek gecenin suyunu
emerek güne gülümser

Sevda boylarında gül eker toprağa asırlardır
sevgililer ve gün gelir kavuşmayı sorgular

Şimdi, mevsim yaz, aylardan
haziran

Terli bir düş gibi yapış yapış bedenimdeki fanilam

Her özlem
kavuşmanın isyanıdır

Her sorgu yanık bir sevda kozasıdır

Savrul
rüzgâr, yak güneş, içimdeki yangına en iyi merhem asi gözlerindeki
hoşça kalın hazin tortusudur

Zirveler umduğumuz dağ düşünüşlerimizle kıyılarında oyalandığımız bir
kayboluşun sahnesidir hayat

Her devrilişin çürük tutuşlarıyla yaralı
bereli gemiler geçer özlemin tek fenerli limanlarından

Her dalgayı
taşıran rüzgârdır kayalara ve hüzünler taşıdığımız gönül saklılarımızda
sevda koyu bir düşünüş kümesidir, bulutlar yağmuru taşır, özlem
gözyaşını

Dalga kıyıya vurgun bir ürpertidir, bunun için bırakır
derinlere tuzunu

Sana bir başka dünyanın en değerli varlıklarını biriktirdim

Hiç
bilmediğin soylu güzelliklere sarılman için

Sana bir başka dünya
buldum, senden önce var olan bütün varsıl değerlerle kutsallığını
kıyaslaman için

Sana daha güçlü ve daha çok seven bir yürek oldum,
geriye dönüp baktığında üzülmemen için

Sana ben onlarca dünya kurdum
kadınım, içinde yaşanası mutlulukların bir an bile sorgulanmayacağı

Aklımın yüzüne aslım yansıyınca durulur sularım

Bir savaş arabasıyla
yeşil baharlar ararım

Göğsümdeki erteli depremler, yüreğimdeki
geçilememiş mevsimlerle bir düşünüşün yıkık evlerinde seni beklerim

Paslanmış zamanların tekeri çevrilir sevdaya, ruhumun karabasan
düşlerine hayat derim

Oysa hayattır gözlerine hüznün milini çeken,
gönlümü sevda uğruna delirten, anlamazdan gelirim

Kıyılır içimde bir
gerçek, görmez gözlerim, şükürler ederim

Yaşanılan bütün anların haz sularından bir deniz yaratılır

Her günün
sancısı ve sevinci ayrıdır, kimi kırışık bir gülümseme, kimi damlanın
yanaktan kaydığı bir hüzün parkıdır

Gecelerin teri soğuttuğu anlarda
düşüncelerin efkârını götürür rüzgâr uzaklara

Özlenen kimi yardır,
kimi de uzaktaki yapayalnızlığı seçmiş çoban yıldızıdır

İç çektikçe
bir yıldız kayar bunun için karanlıkta, kayan sevginin gözyaşıdır,
bunun için asırlardır durmaz yerinde

Gülüşlerinin kapsüllerini patlatan kavuşmalardan arta kalan zamanın
değişimleriyle adımlardın yolları, güneşi sırtına alarak

Kırık
günlerin odalarından çıkarak atardın en deli kahkahalarını

Gecenin
yarısına karışırdın ardından, yinelenmiş sarılışlarla kollarını
doladığın gerçeğine dönerdi yüzün, tükenmiş bir pastil olurdu sözün

Savrulurdu gecenin yatağına özün, sokulurdu o an mevsimlerime en kıyım
hüzün

Gecenin sol göğsüne yaslanarak bir yıldız aşırdım gökten

Okşanası
saçlarına iliştirmek için

Sevdanın devriyelerine verdim gönlümü,
yüreğindeki vefayı gizlemek için

Avuçlarındaki alevin harlı
ateşleriyle en karanlık denizleri geçtim, yanaklarındaki sevgi
incilerini aşk olarak seçtim, göğsünün çöllerinde kendimi kaybettim

Şarapların en güzeliydin sen, sevdaların en özeli ve ben bu kocaman
kürede seni düşleyerek uykuların en masumunu seçtim

Aklımı tarumar ettikçe yokluğun bir suyolunda açarım öfkelerimin
çıkınını

Başka âlemlerin kızgın süngülerini bağrıma saplar, güneşsiz
bir göğün altında yağmurlarını beklerim

Susar saatler, donar göller ve
kırılır tüm anılar

Dalgın bir adam olurum, kendi sularımda boğulurum,
işte böylesi anlarda yangınlı yüreğimin karmakarışık dağlarında
sensizliğin şarkılarıyla avunurum

08-24-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Düşlerin Bedelini Yürek Öder Çığlıklar düşünce gecemin yakasına, göğsümdeki bütün sevdalar uyanır Kirpiklerime dokunur aşk, yüreğimdeki yorgunluk sevgiyle sarmalanır Ruhumdan dökülünce sabırsız şiirler, yankım bekleyişlerle harmanlanır Umutlar çekerken kör kuyulardan, yasaklı bir yürekte hüzün yudumlanır Ne zaman suskuların gürültülü ormanlarında kaybolsam bir dost merhabasına kapılır gider yüreğim Saatler hızla emer zamanın acı turunçlarını, vakit akşama vurur Ne zaman resimlesen hayatı bir düşün yaman ağrısı çözer yaralarımı Gün kızıla vurur ve bir özlemin avuçları yakar ellerimi Ne zaman seni düşünsem, bir yangın aşar duvarlarımı, sorgularla tüketirim tüm yaşanmışlıklarımı Ne zaman gözlerin düşse, sarsılırım kuru yapraklar gibi, özlerim çocuklar gibi Eski bir şehri izlerken savrulur saçlarım Sebebim olursun, kuşlar geçer üzerimden çığlıklarla Göğsümdeki güneş gibi ta içime vurursun, düşlerimde bir denizin türküsünü dilden dile söylerken gün yalnızlığa oturur Gül kokunsa, gülüşün karışsın tohumuna Özlem bekleyişse kolların dolansın bedenime Sar sevdanla, kolla beni vefanla, çağır beni yüreğinin asırlardır akan kutsal kollarına Bir duman daha savurarak yokluğuna kalkıp gideceğim buralardan Az sonra ne kuşların sesi, ne genzimi yakan geceden kalma izlerin keskin kokusu yoracak beni Birazdan sesini beklediğim bu ayyaş kayalıklardan da gideceğim yar Koca bir günün kalabalığına karışacak, yalnız adımlarımı sürükleyeceğim inime Yüreğime çektiğim hüzünlerin oksijeniyle yaşama vuracağım kendimi Sessizliğimizin kendimize sarıldığı bu şehirde her şeye sünger çekerek ‘merhaba gerçeğim’ diyeceğim Her gül günü gelince yaprağını terk eder Her çiçek gecenin suyunu emerek güne gülümser Sevda boylarında gül eker toprağa asırlardır sevgililer ve gün gelir kavuşmayı sorgular Şimdi, mevsim yaz, aylardan haziran Terli bir düş gibi yapış yapış bedenimdeki fanilam Her özlem kavuşmanın isyanıdır Her sorgu yanık bir sevda kozasıdır Savrul rüzgâr, yak güneş, içimdeki yangına en iyi merhem asi gözlerindeki hoşça kalın hazin tortusudur Zirveler umduğumuz dağ düşünüşlerimizle kıyılarında oyalandığımız bir kayboluşun sahnesidir hayat Her devrilişin çürük tutuşlarıyla yaralı bereli gemiler geçer özlemin tek fenerli limanlarından Her dalgayı taşıran rüzgârdır kayalara ve hüzünler taşıdığımız gönül saklılarımızda sevda koyu bir düşünüş kümesidir, bulutlar yağmuru taşır, özlem gözyaşını Dalga kıyıya vurgun bir ürpertidir, bunun için bırakır derinlere tuzunu Sana bir başka dünyanın en değerli varlıklarını biriktirdim Hiç bilmediğin soylu güzelliklere sarılman için Sana bir başka dünya buldum, senden önce var olan bütün varsıl değerlerle kutsallığını kıyaslaman için Sana daha güçlü ve daha çok seven bir yürek oldum, geriye dönüp baktığında üzülmemen için Sana ben onlarca dünya kurdum kadınım, içinde yaşanası mutlulukların bir an bile sorgulanmayacağı Aklımın yüzüne aslım yansıyınca durulur sularım Bir savaş arabasıyla yeşil baharlar ararım Göğsümdeki erteli depremler, yüreğimdeki geçilememiş mevsimlerle bir düşünüşün yıkık evlerinde seni beklerim Paslanmış zamanların tekeri çevrilir sevdaya, ruhumun karabasan düşlerine hayat derim Oysa hayattır gözlerine hüznün milini çeken, gönlümü sevda uğruna delirten, anlamazdan gelirim Kıyılır içimde bir gerçek, görmez gözlerim, şükürler ederim Yaşanılan bütün anların haz sularından bir deniz yaratılır Her günün sancısı ve sevinci ayrıdır, kimi kırışık bir gülümseme, kimi damlanın yanaktan kaydığı bir hüzün parkıdır Gecelerin teri soğuttuğu anlarda düşüncelerin efkârını götürür rüzgâr uzaklara Özlenen kimi yardır, kimi de uzaktaki yapayalnızlığı seçmiş çoban yıldızıdır İç çektikçe bir yıldız kayar bunun için karanlıkta, kayan sevginin gözyaşıdır, bunun için asırlardır durmaz yerinde Gülüşlerinin kapsüllerini patlatan kavuşmalardan arta kalan zamanın değişimleriyle adımlardın yolları, güneşi sırtına alarak Kırık günlerin odalarından çıkarak atardın en deli kahkahalarını Gecenin yarısına karışırdın ardından, yinelenmiş sarılışlarla kollarını doladığın gerçeğine dönerdi yüzün, tükenmiş bir pastil olurdu sözün Savrulurdu gecenin yatağına özün, sokulurdu o an mevsimlerime en kıyım hüzün Gecenin sol göğsüne yaslanarak bir yıldız aşırdım gökten Okşanası saçlarına iliştirmek için Sevdanın devriyelerine verdim gönlümü, yüreğindeki vefayı gizlemek için Avuçlarındaki alevin harlı ateşleriyle en karanlık denizleri geçtim, yanaklarındaki sevgi incilerini aşk olarak seçtim, göğsünün çöllerinde kendimi kaybettim Şarapların en güzeliydin sen, sevdaların en özeli ve ben bu kocaman kürede seni düşleyerek uykuların en masumunu seçtim Aklımı tarumar ettikçe yokluğun bir suyolunda açarım öfkelerimin çıkınını Başka âlemlerin kızgın süngülerini bağrıma saplar, güneşsiz bir göğün altında yağmurlarını beklerim Susar saatler, donar göller ve kırılır tüm anılar Dalgın bir adam olurum, kendi sularımda boğulurum, işte böylesi anlarda yangınlı yüreğimin karmakarışık dağlarında sensizliğin şarkılarıyla avunurum