Canın Yanmasın

http://yuksekdozaskblogspotcom

Kayboluyorum karanlıkların koynunda
Sustukça, kalbim akıtır lavlarını damarlarıma
Yanmak mühim değil yanarım da
İliklerime kadar sen varsın canın yanmasın!

Gel-gitler sürer ömrümde alışkınım!
Elim, eline değmeyecek kadar riyakarım
Arkana bak gör nasıl perişanım
Ben gerekirse nefes almam yeter ki senin canın yanmasın!

Nice intiharlarına sebep oldun duygularımın
Hissediyorum! Ölüm, sensiz yaklaşıyor adım adım
Bir jiletle kolayca aksada kan’ım
Ben gıkımı çıkarmam yeter ki senin canın yanmasın!

Karanlıklara hapsolsada bedenim
Hala SEN diye bakıyor yaşlı gözlerim
Bazen ben olurum, aslında hep SEN’im
Ben mahfolurum yeter ki senin canın yanmasın !

Ellerinden mi olacak benim sonum?
Sensiz çıkmıyor ki bedenden ruhum
Bir mızrak gibi saplanıyor her gece yokluğun
Ben sürünürüm sensiz, yeter ki senin canın yanmasın!

Sonu gelmeyen uzun yollardayım
Yokluğun öldürüyor, darmadağınım!
Mutluluk süsüyle her gece bürkülsede dudaklarım
Ben avunurum yeter ki senin canın yanmasın!

Sessiz sessiz boğulurken hüzünlere
Bir vuslat uğruna can atıyorum ölümlere
Günah seninle yazılsa da amel defterime
Ben yanarım , yeter ki senin canın yanmasın !