Bırak Uyusun Duygularım

**Prof. Dr. Sinsi** · 08-24-2012

Bırak uyusun duygularım

Nasıl bir bulutsun sen yağdıkca kendime getiriyorsun beni

Nasıl ki çakan şimşeklerin ışığında sevgi

parçacıklarını görebiliyorum sayende

Kendimi anlayamadığım bir noktanın neden

üzerine basiyorsun,

her gözümü kapadiğimda

Nasıl bir gök gürlemesi bu, içimde kopardığın

gürültü değil de sessizliğin haykırışı sanki

Çok diledim diye mi geldin sen

? yoksa kimse

yokken, varsın diye mi görebiliyorum yüzünü

?

Oysa ki ben yalnzdım, yalnızlığımla yürüyordum

yolumda

Düşlerimin efendisi yine yalnızlığımdı

Neden geldin yerleştin hemen düşlerimin

konağına

Ne biliyorsun oraya layık olup olmadığını

Ne biliyorsun bir düş kadar gerçek olup

olmadığını

Ne zaman seni dinlesem kendimi dinliyor gibi

oluyorum

Sanki diğer yanımsın

Yüreğin yüreğime öyle

yakın ki; yokluğunu bile hissedebiliyorum

Hiç varlığını tanımamış olduğum halde

Nereden biliyorsun toprağımın yağmurlarına

ihtiyacı olduğunu, karanlığımın şimşeklerinle

son bulduğunu,

gürlemelerinle yüreğimin tutulduğunu, nereden

biliyorsun

?

Hiç dokunmadım ki uzattığın ele

Sıkı sıkı tuttuğum da ne öyleyse

Uzandığımda yakalayamamaktan korktuğum,

yakaladığımda sıcacık bulduğum,

ısındığımda çözüldüğüm ellerin neden uzandı

dünyama

Ne güzel yalnızdım ben

korktum yoktu gidenler

için

Ne güzel duygularım uyuyordu yüreğimde

Neden uyandırdın onları gecenin bir yarısı

?

Ya bir daha uyumazlarsa

!

Ya toprağım yağmurların olmadan varılmazsa

!

Düşündün mu hiç bir düş gibi girerken

gerçeklerime

neden bekliyorum olmadığın

zamanlarda seni

!

Oysa ki;

zaten yoksun sen zaten hiç tanımamışım

hayatımdan soluklanmanı

Senden gördüklerim, görmeyi hep beklediklerim,

beklediklerim ise hiç görmediklerim

benim toprağım

ask yağmurundan mahrum kalalı çok oldu, çöle

döndü

Yoksa bol suyun,

hiç yağma

Dayanamam sonra

!

Bırak uyusun duygularım eğer uykusuz

yaşatacak kadar yüreğin yoksa

!!!

08-24-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Bırak Uyusun Duygularım Bırak uyusun duygularım Nasıl bir bulutsun sen yağdıkca kendime getiriyorsun beni Nasıl ki çakan şimşeklerin ışığında sevgi parçacıklarını görebiliyorum sayende Kendimi anlayamadığım bir noktanın neden üzerine basiyorsun, her gözümü kapadiğimda Nasıl bir gök gürlemesi bu, içimde kopardığın gürültü değil de sessizliğin haykırışı sanki Çok diledim diye mi geldin sen? yoksa kimse yokken, varsın diye mi görebiliyorum yüzünü? Oysa ki ben yalnzdım, yalnızlığımla yürüyordum yolumda Düşlerimin efendisi yine yalnızlığımdı Neden geldin yerleştin hemen düşlerimin konağına Ne biliyorsun oraya layık olup olmadığını Ne biliyorsun bir düş kadar gerçek olup olmadığını Ne zaman seni dinlesem kendimi dinliyor gibi oluyorum Sanki diğer yanımsın Yüreğin yüreğime öyle yakın ki; yokluğunu bile hissedebiliyorum Hiç varlığını tanımamış olduğum halde Nereden biliyorsun toprağımın yağmurlarına ihtiyacı olduğunu, karanlığımın şimşeklerinle son bulduğunu, gürlemelerinle yüreğimin tutulduğunu, nereden biliyorsun? Hiç dokunmadım ki uzattığın ele Sıkı sıkı tuttuğum da ne öyleyse Uzandığımda yakalayamamaktan korktuğum, yakaladığımda sıcacık bulduğum, ısındığımda çözüldüğüm ellerin neden uzandı dünyama Ne güzel yalnızdım ben korktum yoktu gidenler için Ne güzel duygularım uyuyordu yüreğimde Neden uyandırdın onları gecenin bir yarısı? Ya bir daha uyumazlarsa! Ya toprağım yağmurların olmadan varılmazsa! Düşündün mu hiç bir düş gibi girerken gerçeklerime neden bekliyorum olmadığın zamanlarda seni! Oysa ki; zaten yoksun sen zaten hiç tanımamışım hayatımdan soluklanmanı Senden gördüklerim, görmeyi hep beklediklerim, beklediklerim ise hiç görmediklerim benim toprağım ask yağmurundan mahrum kalalı çok oldu, çöle döndü Yoksa bol suyun, hiç yağma Dayanamam sonra! Bırak uyusun duygularım eğer uykusuz yaşatacak kadar yüreğin yoksa!!!