Gittin İçimde Kaldı Ayrılık

Gittin

Ayrılırken buz tutmuş bıyıktı gözlerin

Kaçamak ellerimiz komutsuz sallandı

Dudaklarımızda sıradan sözcükler

Vedalaşmayı bile beceremedik

Son bir bakış kaldı arkanda

Kalabalığa karışan

Her şey düzmece bir dinginliğe gömüldü

Gittin


İçimde

Yığınlarca kitap kaldı uçuşan

Sözcükler beynimin köşelerinden

Çıkıp korkuttular gecelerimi

Peşimden geldi gölgeler

Aynalara bakamaz oldum

Hiçbir oyun avutmadı beni

Yaşamıma sığmayan bir şey kaldı

İçimde


Kaldı

Yeni bir kent işkenceye hazır

Ödeşemedim gittiğin mevsimlerle

Belleğimi silkeleyip anılardan

Tik tak çaldın uzun zaman

Alışamadım yarımlığa

Düşlerimde intihar tutkuları

Sırtımda hançerinin oyduğu boşluk

Kaldı


Ayrılık

Çoğalarak giriyor günlerime

Senden başka kim bilebilir

Geçmişin dökümünü yaptığımı

Ağır ağır pulsara dönüşürken güneşler

Sonbahar hüznüne benziyor pencerede

Artık konuk beklemeyen gözlerim

Sayfalar da bitti ışık da her yanı kapladı

Ayrılık