Çok Yaşa Huzurum

Çok Yaşa Huzurum


seni en çok benim olduğun zamanlarda seviyorum

gözlerin yalnızca bana baktığında,

ruhun ruhumun yanında olduğunda

en çok baharında seviyorum

yalnız ve yalnız bana tomurcuklanıp açtığında ellerin,

bana dokunduğunda en masum halinle


yeryüzünde umutlar taşıyıp

gökyüzünden yağmurlarınla üzerime yağdığında

ne garip!


diyorsun ya "neyimi seviyorsun?" diye


gözbebeklerinde kaybolmaya yüz tutmuş çocukluğunu seviyorum

hiç susmayacakmış gibi duran şarkılarını uzaktan bakınca

kirli sakallarının altına gizlenmiş bembeyaz ruhunu

ümitlerini seviyorum işte!


sendeki "biz"i zamansız yakalayıp koca bir şaşkınlıkla mutlu oluyorum

varlığımın yanına nede güzel yakışıyor varlığın

seni taşıyabilmek minicik bir yürekte kocaman hallerinle ne güzel

sen çok yaşa huzurum

çok yaşa,bende göreyim