Yüreginde “ Bir Cümlelik Yerim“ Var Mi ?

**Prof. Dr. Sinsi** · 08-24-2012

“ Ask tarafsizligini yitirmisken,

Yamali yüregimi iade ediyorum karanliga

Heybemde hüzünlerimle gidiyorum

Olur da bir gün aramak istersen beni,

Bir ömür uzaklikta zannetme

Ben sana bir nefes kadar yakin olacagim

Çünkü ben “ senin “ adinda

“ Sana “ yasiyor olacagim

”

Yüregimden tuza bandirilmis acilarimi elerken yine sehrimin soguk

kaldirimlarina birakiyorum sensizligi

Sensizim

Senden sonra tüm

sokaklar tek adresim

Öznesizim

Senden sonra tüm cinayetlerin tek

failiyim

Davasini kaybetmis sanik gibi boynu bükük cümlelerim

Sanki

ayaklarindan vuruldu gelecegim

(D)üsüyorum uluorta

Soguk kaldirim

taslarinin arasina doluyor yol yordam bilmez harflerim

Kan revan

içinde mevcudiyetim

Ask tarafsizligini yitirirken ben sensizligin

iktidarinda sonumu hazirliyorum

Eyyubvari susuyorum en yalin

halimle

Içi kalabalik “ susmalar biriktiriyorum yüregimin ipsiz

uçurumlarinda

Susuyorum olmuyor, konusuyorum olmuyorum

Güpegündüz

vuruluyorum sol yanimdan

Eksiliyorum yüreginden / siliniyorum

cümlelerimden

Yitip gidiyorum sensizligin paragraf baslarinda

Bu

askin maglubu ilan edilsem de, nafile

Eksiliyorum

cümlelerinden

Siliniyorum adreslerinden

Simdi benden uzaklardasin

Bensiz olman senin için hiçbir sey ifade

etmiyor

Etmemeli zaten

Ama “ sensizlik “ bende o kadar büyük ki;

hiçbir kaliba sigdiramadim senli mutluluklari

Yoklugun öyle büyük yara

ki; hiçbir kelimeyle dolduramadim biraktigin bosluklari

Simdilerde

seni “ sensiz “ yasatabilme azmi ile doluyum

Bizzat senin sözlerinden

alinti yaparak “ direniyorum yalnizligina

” Kaybetme pahasina

sensizligi giydiriyorum omuzlarima

Ayriligin zafer çigliklari kaplasa

da etrafimi, ben yenilgiyi kusaniyorum üzerime

Biliyorum ki; sonunda

yalnizliga boyun egsem de, bir cümlelik yerim olacaktir yüreginin

derinliklerinde

Gözlerim Filistin gibi aglamakli olsa da, yenilginin

perde arkasindaki gizli zaferlerim Istanbul gibi boynu hep dik

duracaktir tarihin tozlu sahifelerinde

Sensizlik yüregime galebe

gelse de, bu savasta kazanan ben olacagim

Çünkü yüreginin iç cebinde

kefenini tasimayanlarin, tozlu meydanlarda zaferlerle anilmaya hakki

yoktur

Sebebim bensiz varligin olmusken örtün üzerimi

Kefenim

yüreginden kesilmisken kefenleyin yarali bedenimi

Bu satirlari yazarken perdelerime gece misafirlige geldi

Duvarlar

siyaha boyanirken ben hala varliginin aydinliginda birseyler

karaliyorum satirlara

Basit cümleler kurarken karanligi hesap

edemedim

Cümlelerimin üzeri karanlik olsa da sen gözlerinle aydinlat

sözlerimi

Gitmeliyim simdi

Kaçak bir yüregin yikimini gözlerimde

görmeden gitmeliyim

Siginmadan gözyaslarima toplamaliyim benligimi

Sensizligin en çok kanadigi geceyi yüregime gömüp sabah seni “ sensiz “

sevmeye kaldigi yerden devam etmeliyim

Gecenin infazindayim

Gözlerimde uykusuzluk,

Çöllerimde susuzluk varken,

Dudaklarinda soluyor gelecegim

Oysa ben sana geliyorum sevgili

Adimlarim ürkek olsa da

Yollarim sana,

Sabrim sana

Biliyorum bu firar girisimi

Sana gelen vagonlara kaçak bindim ben

Farkindayim

Biletsizim

Bir o kadar da öznesiz

Urbamda fakir yüregim,

Avuçlarimda hüznüm sana gelmekteyim

Senden ne bir ömür istiyorum

Fakir yüregime feda edilecek,

Ne de bir ten diliyorum

Acilarimda heba edilecek

Sadece benle baslayip senle biten cümle

Sana geliyorken,

Yüreginde “ bir cümlelik yerim“ var mi ?

08-24-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Yüreginde “ Bir Cümlelik Yerim“ Var Mi ? “ Ask tarafsizligini yitirmisken, Yamali yüregimi iade ediyorum karanliga Heybemde hüzünlerimle gidiyorum Olur da bir gün aramak istersen beni, Bir ömür uzaklikta zannetme Ben sana bir nefes kadar yakin olacagim Çünkü ben “ senin “ adinda “ Sana “ yasiyor olacagim ” Yüregimden tuza bandirilmis acilarimi elerken yine sehrimin soguk kaldirimlarina birakiyorum sensizligi Sensizim Senden sonra tüm sokaklar tek adresim Öznesizim Senden sonra tüm cinayetlerin tek failiyim Davasini kaybetmis sanik gibi boynu bükük cümlelerimSanki ayaklarindan vuruldu gelecegim(D)üsüyorum uluorta Soguk kaldirim taslarinin arasina doluyor yol yordam bilmez harflerimKan revan içinde mevcudiyetimAsk tarafsizligini yitirirken ben sensizligin iktidarinda sonumu hazirliyorumEyyubvari susuyorum en yalin halimleIçi kalabalik “ susmalar biriktiriyorum yüregimin ipsiz uçurumlarinda Susuyorum olmuyor, konusuyorum olmuyorumGüpegündüz vuruluyorum sol yanimdanEksiliyorum yüreginden / siliniyorum cümlelerimden Yitip gidiyorum sensizligin paragraf baslarinda Bu askin maglubu ilan edilsem de, nafileEksiliyorum cümlelerindenSiliniyorum adreslerinden Simdi benden uzaklardasinBensiz olman senin için hiçbir sey ifade etmiyor Etmemeli zaten Ama “ sensizlik “ bende o kadar büyük ki; hiçbir kaliba sigdiramadim senli mutluluklariYoklugun öyle büyük yara ki; hiçbir kelimeyle dolduramadim biraktigin bosluklari Simdilerde seni “ sensiz “ yasatabilme azmi ile doluyum Bizzat senin sözlerinden alinti yaparak “ direniyorum yalnizligina ” Kaybetme pahasina sensizligi giydiriyorum omuzlarimaAyriligin zafer çigliklari kaplasa da etrafimi, ben yenilgiyi kusaniyorum üzerimeBiliyorum ki; sonunda yalnizliga boyun egsem de, bir cümlelik yerim olacaktir yüreginin derinliklerinde Gözlerim Filistin gibi aglamakli olsa da, yenilginin perde arkasindaki gizli zaferlerim Istanbul gibi boynu hep dik duracaktir tarihin tozlu sahifelerindeSensizlik yüregime galebe gelse de, bu savasta kazanan ben olacagimÇünkü yüreginin iç cebinde kefenini tasimayanlarin, tozlu meydanlarda zaferlerle anilmaya hakki yokturSebebim bensiz varligin olmusken örtün üzerimiKefenim yüreginden kesilmisken kefenleyin yarali bedenimi Bu satirlari yazarken perdelerime gece misafirlige geldiDuvarlar siyaha boyanirken ben hala varliginin aydinliginda birseyler karaliyorum satirlaraBasit cümleler kurarken karanligi hesap edemedimCümlelerimin üzeri karanlik olsa da sen gözlerinle aydinlat sözlerimi Gitmeliyim simdiKaçak bir yüregin yikimini gözlerimde görmeden gitmeliyimSiginmadan gözyaslarima toplamaliyim benligimi Sensizligin en çok kanadigi geceyi yüregime gömüp sabah seni “ sensiz “ sevmeye kaldigi yerden devam etmeliyim Gecenin infazindayim Gözlerimde uykusuzluk, Çöllerimde susuzluk varken, Dudaklarinda soluyor gelecegim Oysa ben sana geliyorum sevgili Adimlarim ürkek olsa da Yollarim sana, Sabrim sana Biliyorum bu firar girisimi Sana gelen vagonlara kaçak bindim ben FarkindayimBiletsizim Bir o kadar da öznesiz Urbamda fakir yüregim, Avuçlarimda hüznüm sana gelmekteyim Senden ne bir ömür istiyorum Fakir yüregime feda edilecek, Ne de bir ten diliyorum Acilarimda heba edilecek Sadece benle baslayip senle biten cümle Sana geliyorken, Yüreginde “ bir cümlelik yerim“ var mi ?