Yitirilmiş Ne Varsa-Resimli Çalışma!!!

**Prof. Dr. Sinsi** · 08-24-2012

Çirkin çiçeklerle dolu katil bahçelerinde dolaştım

dalgındım

Bıçak sırtı yaşamalarım

penceresizliğim

ve öksüz düşlerim vardı ceplerimde

uğultusuzluğumu özlemiştim

hala bir ceylan ağlıyordu içimde

hiç yoktan vurulan

Senin şehirlerin uyurken

benim gözlerimi bıçakladılar

kör bir balıkçıyım şimdi

görmediğim vapurlara el sallıyorum

rüyalarım da yaşlanmıyor

Kaybolan eylül gemilerimi

sonbahar sesimle çağırsam gelir mi

ah vurulası yüreğim

süpüremedin kapından yalnızlığı

örselenmiş paslı yüreğim

Ellerim yumuk

orman karanlıkları omuzlarımda

ve ardından ağlayan

ezgisiz türkülerdi gözlerim

Senden kalan bu yıkıntılar arasında

bizi büyüten ellerini aradım

öpülesi ellerini

Susuşlara prangalı dil

kanlı düşler kuyusunda

ölüm çığlıkları atabilir

Gözyaşı göllerinde durulanmalar vaktinden geliyorum

sonunu hep unuttuğum

dilsiz şarkılarım vardı

ağlatan inleten

şimdi

o şarkılar beni unuttu

Yıkık kentler konuşmaz bilirim

cam kırıkları ve kırık dallar var

incinen yüreğimin yaralarında

ve bilir misin

güller hiç uyanmaz bu vadide

gözlerin düşer aklıma

an gelir şavkın vurur yüzüme

o zaman vakit ölüm olur dudağımda

kaçsam yakama yapışır gözlerin

Yılları ve yolları ödünç aldım

yastığımdaki çukura dolan korkulu geceden

düş düşkünü çocukluğumu çalmış namlı sevdalılar

üstüne üstlük sensizim

yani gölgesiz dolaşıyorum

artık intiharlar da öldürmez beni

yüreğimde konaklayan hüzünler

senden gelir

Al

dün gece seninle yoğurdum bu şiiri

ekmek buğusu mübarekliğinde

sıcacık

nasıl olsa sana çıkmayan yol yok

kaybolabilirim kuytularda

dalıp dalıp giderim başka diyarlara

bir gün dönmeyiveririm

ama sen

yine de biriktir göz yalarını

belki bir gün

tutuşturur seni bensizlik

belki bir gün

sen de beni ağlarsın

Ama sen

yine de biriktir göz yaşlarını

belki bir gün

tutuşturur seni bensizlik

belki bir gün

sen de beni ağlarsın

hoyratım benim

şafaklar düşmüş alnına

kırlangıçlar uçmuş koynuna

bak hala aynı şarkıda irkiliyoruz

bu aşkın adresi dursun sende

kelepçeli kuşlar

yuva kurmadan gözlerimize

belki geri döneriz

ve geri veririz birbirimize

Yitirilmiş ne varsa

08-24-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Yitirilmiş Ne Varsa-Resimli Çalışma!!! Çirkin çiçeklerle dolu katil bahçelerinde dolaştım dalgındım Bıçak sırtı yaşamalarım penceresizliğim ve öksüz düşlerim vardı ceplerimde uğultusuzluğumu özlemiştim hala bir ceylan ağlıyordu içimde hiç yoktan vurulan Senin şehirlerin uyurken benim gözlerimi bıçakladılar kör bir balıkçıyım şimdi görmediğim vapurlara el sallıyorum rüyalarım da yaşlanmıyor Kaybolan eylül gemilerimi sonbahar sesimle çağırsam gelir mi ah vurulası yüreğim süpüremedin kapından yalnızlığı örselenmiş paslı yüreğim Ellerim yumuk orman karanlıkları omuzlarımda ve ardından ağlayan ezgisiz türkülerdi gözlerim Senden kalan bu yıkıntılar arasında bizi büyüten ellerini aradım öpülesi ellerini Susuşlara prangalı dil kanlı düşler kuyusunda ölüm çığlıkları atabilir Gözyaşı göllerinde durulanmalar vaktinden geliyorum sonunu hep unuttuğum dilsiz şarkılarım vardı ağlatan inleten şimdi o şarkılar beni unuttu Yıkık kentler konuşmaz bilirim cam kırıkları ve kırık dallar var incinen yüreğimin yaralarında ve bilir misin güller hiç uyanmaz bu vadide gözlerin düşer aklıma an gelir şavkın vurur yüzüme o zaman vakit ölüm olur dudağımda kaçsam yakama yapışır gözlerin Yılları ve yolları ödünç aldım yastığımdaki çukura dolan korkulu geceden düş düşkünü çocukluğumu çalmış namlı sevdalılar üstüne üstlük sensizim yani gölgesiz dolaşıyorum artık intiharlar da öldürmez beni yüreğimde konaklayan hüzünler senden gelir Al dün gece seninle yoğurdum bu şiiri ekmek buğusu mübarekliğinde sıcacık nasıl olsa sana çıkmayan yol yok kaybolabilirim kuytularda dalıp dalıp giderim başka diyarlara bir gün dönmeyiveririm ama sen yine de biriktir göz yalarını belki bir gün tutuşturur seni bensizlik belki bir gün sen de beni ağlarsın Ama sen yine de biriktir göz yaşlarını belki bir gün tutuşturur seni bensizlik belki bir gün sen de beni ağlarsın hoyratım benim şafaklar düşmüş alnına kırlangıçlar uçmuş koynuna bak hala aynı şarkıda irkiliyoruz bu aşkın adresi dursun sende kelepçeli kuşlar yuva kurmadan gözlerimize belki geri döneriz ve geri veririz birbirimize Yitirilmiş ne varsa