Bir Acayip Adam (Yusuf Hayaloglu)

**Prof. Dr. Sinsi** · 08-24-2012

BİR ACAYİP ADAM

Suphi suphi bir acayip adam

Suphi suphi benim canım ciğerim

Kimse bilmez nereli olduğunu

Suphi suphi bir acayip adam

Suphi suphi susar akşam oldumu

Bir cebinde daskapital,

Bir cebinde kenevir tohumu

Suphi suphi bir acayip adam

Suphi suphi benim canım ciğerim

Fırtınadan artakalmış bir teknede tevekkül içinde

Görkemli sakalı ve iğreti parkasıyla

Gizlediği macerasıyla bir acayip adam yaşardı

Akşamları susardı ben konuşsam kızardı

Bir sürgün kasabasıydı bir eski zamandı

Hazirandı, çocuktum, evden kaçmıştım

Gelip ona sığınmıştım

Küçücük bir koydu, sığdı

Burayı keşfeden belki o oldu

Uzaktan kasabanın ışıkları yanardı

İçim anneyle dolardı ağlardım

Suphi şöyle bir göz atardı

Gizli bir cigara sarardı ağlardı

Sonra barışırdık ben flüt çalardım

Cigara sönerdi ağlardı

Nerden geldiğini bilmezdim

Kimsesizdi belki kimliksizdi

Onun macerası onu ilgilendirirdi

Kimseye ilişmezdi bir şeylere küfrederdi hep

Tedirgin bir balık gibi uyurdu

Bazen kaybolurdu arardım

Yağmurun altında dururdu

Bir kalın kitabı vardı cebinde dururdu

Her gün okurdu ben bir şey anlamazdım

Kapağını seyreder duymazdım

Sakallı bir resimdi kimdi ne kadar mütebbessimdi

Sordum bir gün Suphi’ye

Söylediklerini niye anlamıyorum diye

Bildiklerini dedi yüzleştir hayatla

Ve sınamaktan korkma

Doğruyla yanlışı o zaman ayırabilirsin

Ve onu anlayabilirsin

Sonra gülerdi

Günlerim yüzlerce ayrıntıyı merak etmekle geçerdi

Sonra yine akşam olurdu Suphi susardı

Ben konuşsam kızardı

Tekneye martılar konardı

Yüreğim Suphi’ye yanardı ağlardım

Suphi denize tükürürdü

Gökyüzünü tarardı ağlardı

Sonra barışırdık ben flüt çalardım

Yıldız kayardı ağlardık

Suphi suphi bir acayip adam

Suphi suphi benim canım ciğerim

Kimse bilmez nereli olduğunu

Suphi suphi bir acayip adam

Suphi suphi susar akşam oldumu

Bir cebinde daskapital,

Bir cebinde kenevir tohumu

Suphi suphi bir acayip adam

Suphi suphi benim canım ciğerim

Bir sürgün kasabasıydı bir eski zamandı

Hazirandı, çocuktum, evden kaçmıştım

Gelip ona sığınmıştım

Bir gün aksilik oldu annem beni buldu

Suphi kaçıp kayboldu kasaba çalkalandı

Olay oldu ben sustum kanım dondu

Polisler onu bulduğunda tekti, felaketti

Herkes meydanda birikti

Karakoldan içeri girerken sanki mağrur bir tüfekti

Ansızın dönüp bana baktı anladın mı dedi

Anladım dedim anladım

Ve o günden sonra hiçbir zaman

Hiçbir yerde hiç ağlamadım

08-24-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Bir Acayip Adam (Yusuf Hayaloglu) BİR ACAYİP ADAM Suphi suphi bir acayip adam Suphi suphi benim canım ciğerim Kimse bilmez nereli olduğunu Suphi suphi bir acayip adam Suphi suphi susar akşam oldumu Bir cebinde daskapital, Bir cebinde kenevir tohumu Suphi suphi bir acayip adam Suphi suphi benim canım ciğerim Fırtınadan artakalmış bir teknede tevekkül içinde Görkemli sakalı ve iğreti parkasıyla Gizlediği macerasıyla bir acayip adam yaşardı Akşamları susardı ben konuşsam kızardı Bir sürgün kasabasıydı bir eski zamandı Hazirandı, çocuktum, evden kaçmıştım Gelip ona sığınmıştım Küçücük bir koydu, sığdı Burayı keşfeden belki o oldu Uzaktan kasabanın ışıkları yanardı İçim anneyle dolardı ağlardım Suphi şöyle bir göz atardı Gizli bir cigara sarardı ağlardı Sonra barışırdık ben flüt çalardım Cigara sönerdi ağlardı Nerden geldiğini bilmezdim Kimsesizdi belki kimliksizdi Onun macerası onu ilgilendirirdi Kimseye ilişmezdi bir şeylere küfrederdi hep Tedirgin bir balık gibi uyurdu Bazen kaybolurdu arardım Yağmurun altında dururdu Bir kalın kitabı vardı cebinde dururdu Her gün okurdu ben bir şey anlamazdım Kapağını seyreder duymazdım Sakallı bir resimdi kimdi ne kadar mütebbessimdi Sordum bir gün Suphi’ye Söylediklerini niye anlamıyorum diye Bildiklerini dedi yüzleştir hayatla Ve sınamaktan korkma Doğruyla yanlışı o zaman ayırabilirsin Ve onu anlayabilirsin Sonra gülerdi Günlerim yüzlerce ayrıntıyı merak etmekle geçerdi Sonra yine akşam olurdu Suphi susardı Ben konuşsam kızardı Tekneye martılar konardı Yüreğim Suphi’ye yanardı ağlardım Suphi denize tükürürdü Gökyüzünü tarardı ağlardı Sonra barışırdık ben flüt çalardım Yıldız kayardı ağlardık Suphi suphi bir acayip adam Suphi suphi benim canım ciğerim Kimse bilmez nereli olduğunu Suphi suphi bir acayip adam Suphi suphi susar akşam oldumu Bir cebinde daskapital, Bir cebinde kenevir tohumu Suphi suphi bir acayip adam Suphi suphi benim canım ciğerim Bir sürgün kasabasıydı bir eski zamandı Hazirandı, çocuktum, evden kaçmıştım Gelip ona sığınmıştım Bir gün aksilik oldu annem beni buldu Suphi kaçıp kayboldu kasaba çalkalandı Olay oldu ben sustum kanım dondu Polisler onu bulduğunda tekti, felaketti Herkes meydanda birikti Karakoldan içeri girerken sanki mağrur bir tüfekti Ansızın dönüp bana baktı anladın mı dedi Anladım dedim anladım Ve o günden sonra hiçbir zaman Hiçbir yerde hiç ağlamadım