Bir Fotoğrafa... Nazım Hikmet

BİR FOTOĞRAFA

Karşımdasın işte

Bana bakmasan da oradasın, görüyorum seni

Ah benim sevdasında bencil, yüreğinde sağlam sevdiğim

Kalbime gömdüm sözlerimi, ceset torbası oldu yüreğim

Tıkandığım o an,

elimi nereye koyacağımı şaşırdığım o an işte,

aklımdan o kadar çok şey geçti ki takip edemedim


Ellerim boşlukta, ben darda kaldım

Ellerim buz gibi, ben harda kaldım


Bir senfoni vardı kulağımda çalınan,

bitti artık hepsi

Köşeme çekildim, hani hep kaldığım köşeme

Bakış açım belli oldu yine

Geride kalan, ardından bakar gidenlerin

Bir meltem olacak rüzgarım dahi kalmadı benim

Dağlara çarptım her esişimde

Yollara küfrettim her gidişinde


Demiştim sana hatırlarsan:

"Önemli olan

'zamana bırakmak' değil,

'zamanla bırakmamak'tır"

Şimdi bana, geçen o zamanın

Unutulmaz sancısı kalır


Gittiğim eğer bensem, söyle bana kimden gittim?

Sende yoktum zaten ben, ben yine bende bittim




NAZIM HİKMET