Çekil Git

Çekil git artık düşlerimden

Bıkıp usanmadınmı benden artık

Gözlerimden yüreğimden içimden

Ve var olan herşeyimden

Git artık dokunma kirletirsin beyazları

Konuşma tüketirsin satırları

Mehtabı bırak,doğan ayrılık

Çekil git,şafak gelen aralık

Kanıyorum zaten uzak dur benden

Sebebin olurum,yakanın olurum

Çekil git yolumdan ölümün olurum

Ve git artık ne olursun git benden

Konuşma nefesini al benliğimden

Ben soluğunu kesmeden suz demeden

Sus ne olur söylemeden

Git bir daha allahaşkına hiç dönmeden

Yıkıl git artık hayallerimden

Kumdan evlerim yıkıldı artık

Taşlarımda oyuncaklarımda beynimde

Ve yaşayan herşeyimde git artık

Uzanma karaya çalarsın günleri

Söyleme devrik tümcelerim olursun

Ne öznesini ne yüklemini kurtarabilirsin

Çekil git bırak bütün düşüncelerimi

Yaralıyım zaten,şöyle dur gönlümden

Derdin olurum,korun olurum

Çekil git ağrın değil külün olurum

Hadi git artık ne olursun git git gözlerimden

Kal yerinde öylece ses etme

Mevsimlerde solsun senelerce

Mümkünse çıkmasın o iki hece

Öldü de bitsin bu işkence

Yada bir sonbahardı sarardı de

Düşen her bir yaprakta uzaklaştı de

Deki gövdeden dal kırıldı,kopan candı

Yıkıldı de,de ki öldü öldü de

Yaşamaz de,olsun de,de ki bitti bitti de

Kardı yağdı yağmurdu aktı

Sonra toprağa karıştı kurudu de,soldu de

Ne bileyim işte kısaca öldü de

Ve çekil git artık gölge etme

Alın yazısı gibi görme

Değilim hiç birşeyin olmadım hiç bir şeyin

Çekil git artık ne olur çekil git kötü söyletme

Yaşamaz de olsun de de ki bitti bitti de,Kardı yağdı yağmurdu aktı kurudu de

Sonra toprağa karıştı soldu de

Ne bileyim işte kısaca öldü de





(murat incenin seslendirdiği bir şiir)